Kitta Paweł: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kitta Paweł (1898-1976) == | == Kitta Paweł (1898-1976), proboszcz w Zabrzu== | ||
Urodził się 3 września 1898 w Zimnicach Małych k. Opola | [[Plik:Kitta Pawel2.jpg|left|150px|thumb]] | ||
Urodził się 3 września 1898 w Zimnicach Małych k. Opola w rodzinie rolnika Pawła i Franciszki z d. Malik. Do szkoły ludowej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Naukę w zakresie szkoły średniej rozpoczął w Zakładzie Księży Salezjanów w Oświęcimiu. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do wojska pruskiego. Po krótkim pobycie w Raciborzu skierowano go na front. Tam poważnie zachorował. Leczył się w szpitalu w Sławęcicach. Po rekonwalescencji, nie wrócił już do czynnej służby wojskowej, ale został skierowany do biura wojskowego w Warszawie, gdzie - korzystając z okazji - ukończył kolejną klasę gimnazjum. Od 1918 roku przygotowywał się do matury w gimnazjum im. św. Jacka w Krakowie. Ze względu na sytuację panującą na Górnym Śląsku postanowił przerwać naukę i powrócił w rodzinne strony, aby wziąć czynny udział w [[Powstania Śląskie| powstaniu]]. Następnie kontynuował naukę w gimnazjum w Królewskiej Hucie, gdzie w czerwcu 1923 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1928 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk [[Lisiecki Arkadiusz|bpa A. Lisieckiego]]. | |||
Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|św. Józefa w Królewskiej Hucie]], [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|Trójcy Przenajświętszej w Szarleju]], [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Królewskiej Hucie]], [[Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie|MB Różańcowej w Chropaczowie]] i [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|Wszystkich Świętych w Pszczynie]]. Po wybuchu II wojny światowej był krótko na zastępstwie duszpasterskim w [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu|parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu]]. Następnie, do końca okupacji hitlerowskiej, pełnił funkcję substytuta w [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich]]. Po zakończeniu II wojny światowej, na prośbę ówczesnego Administratora Apostolskiego Śląska Opolskiego [[Kominek Bolesław|ks. B. Kominka]] i po uprzedniej zgodzie [[Adamski Stanisław|bpa Adamskiego]], ks. Kitta został mianowany proboszczem w [[Parafia św. Andrzeja w Zabrzu|parafii św. Andrzeja w Zabrzu]]. Przeprowadził tam dwukrotnie remont miejscowego kościoła, w którym założył nowe centralne ogrzewanie. Wybudował także kaplicę przedpogrzebową i zakupił 3 nowe dzwony. W 1947 roku z jego inicjatywy powstała na terenie parafii nowa placówka duszpasterska pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP. W uznaniu zasług, w 1953 roku otrzymał tytuł dziekana honorowego. Zmarł 14 sierpnia 1976 w Zabrzu i tam został pochowany. | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Pawła Kitty; Schematyzm 1923-1977; WD 1928, nr 7, s. 50; 1930, nr 11, s. 124; F. Pietruszka, Nekrolog, WD 1976, nr 10-11, s. 260; Olszar, Duchowieństwo katowickie, s. 214; | AAKat, Akta personalne ks. Pawła Kitty; Schematyzm 1923-1977; WD 1928, nr 7, s. 50; 1930, nr 11, s. 124; F. Pietruszka, Nekrolog, WD 1976, nr 10-11, s. 260; Olszar, Duchowieństwo katowickie, s. 214; N. Osmańczyk, M. Krakowski, Dzieje parafii Chropaczów 1913-2000, Chropaczów 2003, s. 192; A. Halor, Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach. Monografia rocznicowa, Siemianowice 2006, s. 65-66. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 15:55, 13 wrz 2018
Kitta Paweł (1898-1976), proboszcz w Zabrzu
Urodził się 3 września 1898 w Zimnicach Małych k. Opola w rodzinie rolnika Pawła i Franciszki z d. Malik. Do szkoły ludowej uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Naukę w zakresie szkoły średniej rozpoczął w Zakładzie Księży Salezjanów w Oświęcimiu. Po wybuchu I wojny światowej został powołany do wojska pruskiego. Po krótkim pobycie w Raciborzu skierowano go na front. Tam poważnie zachorował. Leczył się w szpitalu w Sławęcicach. Po rekonwalescencji, nie wrócił już do czynnej służby wojskowej, ale został skierowany do biura wojskowego w Warszawie, gdzie - korzystając z okazji - ukończył kolejną klasę gimnazjum. Od 1918 roku przygotowywał się do matury w gimnazjum im. św. Jacka w Krakowie. Ze względu na sytuację panującą na Górnym Śląsku postanowił przerwać naukę i powrócił w rodzinne strony, aby wziąć czynny udział w powstaniu. Następnie kontynuował naukę w gimnazjum w Królewskiej Hucie, gdzie w czerwcu 1923 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1928 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa A. Lisieckiego.
Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Józefa w Królewskiej Hucie, Trójcy Przenajświętszej w Szarleju, św. Barbary w Królewskiej Hucie, MB Różańcowej w Chropaczowie i Wszystkich Świętych w Pszczynie. Po wybuchu II wojny światowej był krótko na zastępstwie duszpasterskim w parafii Nawiedzenia NMP w Orzeszu. Następnie, do końca okupacji hitlerowskiej, pełnił funkcję substytuta w parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich. Po zakończeniu II wojny światowej, na prośbę ówczesnego Administratora Apostolskiego Śląska Opolskiego ks. B. Kominka i po uprzedniej zgodzie bpa Adamskiego, ks. Kitta został mianowany proboszczem w parafii św. Andrzeja w Zabrzu. Przeprowadził tam dwukrotnie remont miejscowego kościoła, w którym założył nowe centralne ogrzewanie. Wybudował także kaplicę przedpogrzebową i zakupił 3 nowe dzwony. W 1947 roku z jego inicjatywy powstała na terenie parafii nowa placówka duszpasterska pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP. W uznaniu zasług, w 1953 roku otrzymał tytuł dziekana honorowego. Zmarł 14 sierpnia 1976 w Zabrzu i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Pawła Kitty; Schematyzm 1923-1977; WD 1928, nr 7, s. 50; 1930, nr 11, s. 124; F. Pietruszka, Nekrolog, WD 1976, nr 10-11, s. 260; Olszar, Duchowieństwo katowickie, s. 214; N. Osmańczyk, M. Krakowski, Dzieje parafii Chropaczów 1913-2000, Chropaczów 2003, s. 192; A. Halor, Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach. Monografia rocznicowa, Siemianowice 2006, s. 65-66.
| |||||