Gruszka Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
(dr)
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Gruszka Józef (1933-1981), proboszcz w Orzechu ==
== Gruszka Józef (1933-1981), proboszcz w Orzechu ==
Urodził się 25 lutego 1933 w Michałkowicach. Rodzicami jego byli Walenty, górnik i Maria z d. Kiesz. Po ukończeniu w 1947 roku szkoły podstawowej kontynuował naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. Waryńskiego w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1951 roku i bezpośrednio potem wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Do 1954 roku studiował na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]], a po likwidacji tego Wydziału, w ŚSD. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1956 w katedrze w Katowicach z rąk bpa Z. Golińskiego z Częstochowy.
Urodził się 25 lutego 1933 w Michałkowicach w rodzinie górniczej Walentego i Marii z d. Kiesz. Po ukończeniu w 1947 roku szkoły podstawowej kontynuował naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. Waryńskiego w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1951 roku i bezpośrednio potem wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Do 1954 roku studiował na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]], a po likwidacji tego Wydziału, w WŚSD. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katedrze Chrystusa Króla w Katowicach]] z rąk [[Goliński Zdzisław|bpa Z. Golińskiego]] z Częstochowy.


Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w Brennej, a następnie w [[Parafia św. Antoniego w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]], gdzie już potem pozostał jako wikariusz. W sierpniu 1957 roku był na zastępstwie w [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana w Chorzowie]], a od 30 sierpnia 1957 został wikariuszem w Kochłowicach. 28 lutego 1959 otrzymał dekret na wikariusza do Pszowa, gdzie zlecono mu nauczanie religii w Zasadniczej Szkole Górniczej. Pod koniec sierpnia 1961 roku został przeniesiony do Istebnej.  
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Brennej|Brennej]] (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]), a następnie w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]], gdzie już potem pozostał jako wikariusz. W sierpniu 1957 roku był na zastępstwie w [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana w Chorzowie]], a od 30 sierpnia 1957 został wikariuszem w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach|Kochłowicach]]. 28 lutego 1959 otrzymał dekret na wikariusza do [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Pszowa]], gdzie zlecono mu nauczanie religii w Zasadniczej Szkole Górniczej. Pod koniec sierpnia 1961 roku został przeniesiony do Istebnej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka).  


Na początku września 1962 roku zachorował i musiał poddać się operacji. Po wyjściu ze szpitala prosił Kurię Diecezjalną o przeniesienie na taką placówkę duszpasterską, gdzie nie byłoby dojazdów z racji wykonywania posług duszpasterskich, gdyż lekarz zakazał mu jazdy na motocyklu czy furmance. Po rekonwalescencji został w listopadzie 1962 roku posłany na zastępstwo w charakterze wikariusza do [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich]]. Następnymi jego placówkami wikariuszowskimi były parafie: Dąbrówka Mała (od 1963 roku), Knurów (od 1966 roku), Suszec (niecały miesiąc w 1969 roku), Popielów (od 1969 roku), Radoszowy (od 1973 roku). 24 sierpnia 1974 otrzymał nominację na lokalistę w Radzionkowie-Orzechu. Rozpoczął tam budowę probostwa. Po utworzeniu w Orzechu parafii został mianowany 15 czerwca 1981 pierwszym jej proboszczem. Wkrótce jednak potem, po wylewie krwi do mózgu zmarł 6 sierpnia 1981 w szpitalu w Siemianowicach Śląskich. Pochowany został na cmentarzu w rodzinnej parafii w Michałkowicach.  
Na początku września 1962 roku zachorował i musiał poddać się operacji. Po wyjściu ze szpitala prosił Kurię Diecezjalną o przeniesienie na taką placówkę duszpasterską, gdzie nie byłoby dojazdów z racji wykonywania posług duszpasterskich, gdyż lekarz zakazał mu jazdy na motocyklu czy furmance. Po rekonwalescencji został, w listopadzie 1962 roku, posłany na zastępstwo w charakterze wikariusza do [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich]]. Następnymi jego placówkami wikariuszowskimi były parafie: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|Dąbrówka Mała]] (od 1963 roku), [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|
Knurów]] (od 1966 roku), [[Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Suszcu|Suszec]] (niecały miesiąc w 1969 roku), [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Popielowie|Popielów]] (od 1969 roku), [[Parafia św. Jacka w Radoszowach|Radoszowy]] (od 1973 roku). 24 sierpnia 1974 otrzymał nominację na [[Lokalia|lokalistę]] w [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Jasnogórskiej w Orzechu|Radzionkowie-Orzechu]]. Rozpoczął tam budowę probostwa. Po utworzeniu w Orzechu parafii został mianowany 15 czerwca 1981 pierwszym jej proboszczem. Wkrótce jednak potem, po wylewie krwi do mózgu, zmarł 6 sierpnia 1981 w szpitalu w Siemianowicach Śląskich. Pochowany został na cmentarzu w rodzinnej [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|parafii w Michałkowicach]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Józefa Gruszki; Schematyzm 1958-1986; WD 1982, nr 8, s. 290-291.  
AAKat, Akta personalne ks. Józefa Gruszki; Schematyzm 1958-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1982, nr 8, s. 290-291.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - G]]
[[Kategoria:Biografie - G]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Budowniczy]]

Aktualna wersja na dzień 22:24, 10 maj 2018

Gruszka Józef (1933-1981), proboszcz w Orzechu

Urodził się 25 lutego 1933 w Michałkowicach w rodzinie górniczej Walentego i Marii z d. Kiesz. Po ukończeniu w 1947 roku szkoły podstawowej kontynuował naukę w Państwowym Liceum Ogólnokształcącym im. Waryńskiego w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1951 roku i bezpośrednio potem wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Do 1954 roku studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a po likwidacji tego Wydziału, w WŚSD. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa Z. Golińskiego z Częstochowy.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w Brennej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka), a następnie w parafii św. Antoniego w Rybniku, gdzie już potem pozostał jako wikariusz. W sierpniu 1957 roku był na zastępstwie w parafii św. Floriana w Chorzowie, a od 30 sierpnia 1957 został wikariuszem w Kochłowicach. 28 lutego 1959 otrzymał dekret na wikariusza do Pszowa, gdzie zlecono mu nauczanie religii w Zasadniczej Szkole Górniczej. Pod koniec sierpnia 1961 roku został przeniesiony do Istebnej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka).

Na początku września 1962 roku zachorował i musiał poddać się operacji. Po wyjściu ze szpitala prosił Kurię Diecezjalną o przeniesienie na taką placówkę duszpasterską, gdzie nie byłoby dojazdów z racji wykonywania posług duszpasterskich, gdyż lekarz zakazał mu jazdy na motocyklu czy furmance. Po rekonwalescencji został, w listopadzie 1962 roku, posłany na zastępstwo w charakterze wikariusza do parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich. Następnymi jego placówkami wikariuszowskimi były parafie: Dąbrówka Mała (od 1963 roku), Knurów (od 1966 roku), Suszec (niecały miesiąc w 1969 roku), Popielów (od 1969 roku), Radoszowy (od 1973 roku). 24 sierpnia 1974 otrzymał nominację na lokalistę w Radzionkowie-Orzechu. Rozpoczął tam budowę probostwa. Po utworzeniu w Orzechu parafii został mianowany 15 czerwca 1981 pierwszym jej proboszczem. Wkrótce jednak potem, po wylewie krwi do mózgu, zmarł 6 sierpnia 1981 w szpitalu w Siemianowicach Śląskich. Pochowany został na cmentarzu w rodzinnej parafii w Michałkowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Gruszki; Schematyzm 1958-1986; J. Pawliczek, Nekrolog, WD 1982, nr 8, s. 290-291.