Grudniok Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
== Grudniok Franciszek (1920-1998), ojciec duchowny w WŚSD, proboszcz w Świerklanach ==
== Grudniok Franciszek (1920-1998), ojciec duchowny w WŚSD, proboszcz w Świerklanach ==
[[Grafika:Grudniok Franciszek.jpg|left|thumb]]
[[Grafika:Grudniok Franciszek.jpg|left|thumb]]
Urodził się 12 września 1920 w Szopienicach, w rodzinie urzędnika kolejowego Jana i Pauliny z d. Jagoda. W latach 1926-1930 uczęszczał do szkoły podstawowej w Szopienicach, następnie do gimnazjum w Szopienicach i Mysłowicach, uzyskując w maju 1938 roku świadectwo maturalne. W tym też roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i studiował na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. W czasie przymusowej przerwy w studiach w czasie wojny pracował w kancelarii rodzinnej [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii św. Jadwigi w Szopienicach]], a po wojnie wznowił studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 kwietnia 1949 z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].
Urodził się 12 września 1920 w Szopienicach, w rodzinie urzędnika kolejowego Jana i Pauliny z d. Jagoda. W latach 1926-1930 uczęszczał do szkoły podstawowej w Szopienicach, następnie do gimnazjum w Szopienicach i Mysłowicach, uzyskując w maju 1938 roku świadectwo maturalne. W tym też roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i studiował na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. W czasie przymusowej przerwy w studiach w czasie wojny pracował w kancelarii rodzinnej [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Szopienicach|parafii św. Jadwigi w Szopienicach]], a po wojnie wznowił studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949 z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].
   
   
Po otrzymaniu święceń kapłańskich był wikariuszem w parafii św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952) i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem [[Parafia św. Anny w Świerklanach|parafii św. Anny w Świerklanach]].
Po święceniach kapłańskich był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952; obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]) i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem [[Parafia św. Anny w Świerklanach|parafii św. Anny w Świerklanach]].


Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. ''Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza'' ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży boguszowickiego dekanatu. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez Bpa Katowickiego specjalna nagrodę.
Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. '' Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza '' ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży [[Dekanat Boguszowice|boguszowickiego dekanatu]]. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez bpa katowickiego specjalna nagrodę.


Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]], od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji d.s. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem [[Boromeuszki|ss. boromeuszek]]. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]], od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem [[Boromeuszki|ss. boromeuszek]]. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na [[Cmentarz - Świerklany|miejscowym cmentarzu parafialnym]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Grudnioka; Schematyzm (1953-2001); J. Krętosz, Nekrolog, WA 1998, nr 11, s. 575-578; s. 660, 722; GN 1998, nr 18, s. 18; J. Krętosz, W. Maciejewski, Grudniok Franciszek (hasło), SPTK, t. 9, s. 198-199; Myszor, Historia diecezji, s. 416 i nn; K. Zimończyk, Świerklany, Kraków 1998, s. 113; A. Grajewski, Twój Gość, s. 96; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 213.
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Grudnioka; Schematyzm (1953-2001); J. Krętosz, Nekrolog, WA 1998, nr 11, s. 575-578; s. 660, 722; GN 1998, nr 18, s. 18; J. Krętosz, W. Maciejewski, Grudniok Franciszek (hasło), [w:] SPTK, t. 9, s. 198-199; Myszor, Historia diecezji, s. 416 i nn; K. Zimończyk, Świerklany, Kraków 1998, s. 113; A. Grajewski, Twój Gość, s. 96; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 213.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - G]]
[[Kategoria:Biografie - G|Grudniok Franciszek]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści]]
[[Kategoria:Literaci i publicyści]]
[[Kategoria:Wychowawcy seminarium duchownego]]
[[Kategoria:Wychowawcy seminarium duchownego]]

Wersja z 20:57, 17 sie 2022

Grudniok Franciszek (1920-1998), ojciec duchowny w WŚSD, proboszcz w Świerklanach

Grudniok Franciszek.jpg

Urodził się 12 września 1920 w Szopienicach, w rodzinie urzędnika kolejowego Jana i Pauliny z d. Jagoda. W latach 1926-1930 uczęszczał do szkoły podstawowej w Szopienicach, następnie do gimnazjum w Szopienicach i Mysłowicach, uzyskując w maju 1938 roku świadectwo maturalne. W tym też roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie przymusowej przerwy w studiach w czasie wojny pracował w kancelarii rodzinnej parafii św. Jadwigi w Szopienicach, a po wojnie wznowił studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949 z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach kapłańskich był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952; obecnie diecezja bielsko-żywiecka) i św. Marii Magdaleny w Tychach (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem parafii św. Anny w Świerklanach.

Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży boguszowickiego dekanatu. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez bpa katowickiego specjalna nagrodę.

Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania I Synodu Diecezji Katowickiej, od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem ss. boromeuszek. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Grudnioka; Schematyzm (1953-2001); J. Krętosz, Nekrolog, WA 1998, nr 11, s. 575-578; s. 660, 722; GN 1998, nr 18, s. 18; J. Krętosz, W. Maciejewski, Grudniok Franciszek (hasło), [w:] SPTK, t. 9, s. 198-199; Myszor, Historia diecezji, s. 416 i nn; K. Zimończyk, Świerklany, Kraków 1998, s. 113; A. Grajewski, Twój Gość, s. 96; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 213.