Diecezja bielsko-żywiecka: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Diecezja bielsko-żywiecka – historia== | ==Diecezja bielsko-żywiecka – historia== | ||
Papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 roku – z wydzielonego terenu archidiecezji krakowskiej (dekanaty: andrychowski, bialski, kęcki, oświęcimski, żywiecki I, żywiecki II) i diecezji katowickiej (dekanaty: Bielsko-Biała centrum, Bielsko-Biała zachód, cieszyński, czechowicki, istebniański, skoczowski, strumieński, wiślański) – utworzył diecezję bielsko-żywiecką. | Papież Jan Paweł II bullą [[Totus Tuus Poloniae Populus]] z dnia 25 marca 1992 roku – z wydzielonego terenu archidiecezji krakowskiej (dekanaty: andrychowski, bialski, kęcki, oświęcimski, żywiecki I, żywiecki II) i [[Archidiecezja Katowicka|diecezji katowickiej]] (dekanaty: Bielsko-Biała centrum, Bielsko-Biała zachód, cieszyński, czechowicki, istebniański, skoczowski, strumieński, wiślański) – utworzył diecezję bielsko-żywiecką. | ||
Z diecezji katowickiej wydzielono 84 parafie, liczące około 350 tys. mieszkańców. | |||
[[Jan Paweł II|Papież Jan Paweł II]] podniósł do godności katedry kościoły pod wezwaniem: [[Kościół pw. św. Mikołaja w Bielsku-Białej|św. Mikołaja w Bielsku-Białej]] i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu. Uroczysty ingres bpa Tadeusza Rakoczego do katedry św. Mikołaja, równoznaczny z objęciem przez niego diecezji, odbył się 9 maja 1992, natomiast do konkatedry w Żywcu 30 maja 1992. Następnym etapem w ramach tworzenia organizacji diecezji bielsko-żywieckiej było mianowanie przez ordynariusza, pracowników kurii, która została ukonstytuowana przy kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej. | |||
==Obszar, ludność== | ==Obszar, ludność== | ||
Diecezja, administracyjnie należąca do metropolii krakowskiej, podzielona jest na 22 dekanaty, które razem liczą 210 parafii. Patronami diecezji są: św. Maksymilian Maria Kolbe, św. Jan Kanty i św. Jan Sarkander. Na jej terenie, obejmującym powierzchnię ok. 3 tys. | Diecezja, administracyjnie należąca do metropolii krakowskiej, podzielona jest na 22 dekanaty, które razem liczą 210 [[Parafia|parafii]]. Patronami diecezji są: [[św. Maksymilian Maria Kolbe]], [[św. Jan Kanty]] i [[św. Jan Sarkander]]. Na jej terenie, obejmującym powierzchnię ok. 3 tys. km kw. mieszka ok. 805 tys. mieszkańców, w tym ok. 721 tys. katolików; inne wyznania ok. 80 tys. | ||
==Zarząd diecezji == | ==Zarząd diecezji == | ||
Pierwszym biskupem | Pierwszym biskupem nowo powstałej diecezji został ks. Tadeusz Rakoczy, który sakrę biskupią przyjął 26 kwietnia 1992. Biskupem pomocniczym papież mianował [[Zimniak Janusz|bpa Janusza Zimniaka]] z Katowic. | ||
22 października 2011 biskupem pomocniczym został ustanowiony | 22 października 2011 biskupem pomocniczym został ustanowiony [[Greger Piotr|ks. dr Piotr Greger]], który sakrę biskupią przyjął w katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej – 27 listopada 2011. | ||
W dniu 16 listopada 2013 biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy przeszedł na emeryturę a nowym ordynariuszem został ks. prof. dr | W dniu 16 listopada 2013 biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy przeszedł na emeryturę a nowym ordynariuszem został [[Pindel Roman|ks. prof. dr hab. Roman Pindel]], rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Sakrę biskupią przyjął 6 stycznia 2014 w bielskiej katedrze. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Linia 15: | Linia 17: | ||
[[Kategoria:Organizacja kościelna]] | [[Kategoria:Organizacja kościelna]] | ||
[[Kategoria:Diecezja bielsko-żywiecka]] |
Aktualna wersja na dzień 00:45, 4 sty 2024
Diecezja bielsko-żywiecka – historia
Papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 roku – z wydzielonego terenu archidiecezji krakowskiej (dekanaty: andrychowski, bialski, kęcki, oświęcimski, żywiecki I, żywiecki II) i diecezji katowickiej (dekanaty: Bielsko-Biała centrum, Bielsko-Biała zachód, cieszyński, czechowicki, istebniański, skoczowski, strumieński, wiślański) – utworzył diecezję bielsko-żywiecką. Z diecezji katowickiej wydzielono 84 parafie, liczące około 350 tys. mieszkańców.
Papież Jan Paweł II podniósł do godności katedry kościoły pod wezwaniem: św. Mikołaja w Bielsku-Białej i Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu. Uroczysty ingres bpa Tadeusza Rakoczego do katedry św. Mikołaja, równoznaczny z objęciem przez niego diecezji, odbył się 9 maja 1992, natomiast do konkatedry w Żywcu 30 maja 1992. Następnym etapem w ramach tworzenia organizacji diecezji bielsko-żywieckiej było mianowanie przez ordynariusza, pracowników kurii, która została ukonstytuowana przy kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bielsku-Białej.
Obszar, ludność
Diecezja, administracyjnie należąca do metropolii krakowskiej, podzielona jest na 22 dekanaty, które razem liczą 210 parafii. Patronami diecezji są: św. Maksymilian Maria Kolbe, św. Jan Kanty i św. Jan Sarkander. Na jej terenie, obejmującym powierzchnię ok. 3 tys. km kw. mieszka ok. 805 tys. mieszkańców, w tym ok. 721 tys. katolików; inne wyznania ok. 80 tys.
Zarząd diecezji
Pierwszym biskupem nowo powstałej diecezji został ks. Tadeusz Rakoczy, który sakrę biskupią przyjął 26 kwietnia 1992. Biskupem pomocniczym papież mianował bpa Janusza Zimniaka z Katowic.
22 października 2011 biskupem pomocniczym został ustanowiony ks. dr Piotr Greger, który sakrę biskupią przyjął w katedrze św. Mikołaja w Bielsku-Białej – 27 listopada 2011. W dniu 16 listopada 2013 biskup bielsko-żywiecki Tadeusz Rakoczy przeszedł na emeryturę a nowym ordynariuszem został ks. prof. dr hab. Roman Pindel, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. Sakrę biskupią przyjął 6 stycznia 2014 w bielskiej katedrze.
Bibliografia
Informacje dotyczące Śląska Cieszyńskiego, który został wydzielony z diecezji katowickiej i włączony do nowo tworzonej diecezji bielsko-zywieckiej, WD 1992, nr 3, poz. 38, s. 119-122; Za: [1]