Danecki Henryk: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie - kategoria) |
(korekta) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Danecki Henryk OFM (1934-1994), imię zakonne Hubert== | ==Danecki Henryk OFM (1934-1994), imię zakonne Hubert== | ||
Urodził się 2 grudnia 1934 w Rudzie Śląskiej-Halembie. Od 1947 roku był uczniem Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Nysie (1947-1950), a następnie w [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Franciszkanów w Rybniku|Rybniku]] (1950-1951). Po uzyskaniu prywatnego świadectwa dojrzałości wstąpił w 1951 roku do [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Nowicjat rozpoczął 18 sierpnia 1951 w Kobylinie. Tam też złożył pierwszą profesję zakonną 20 sierpnia 1952. Studia filozoficzne odbył w Opolu (1952-1954), a [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|teologiczne w Panewnikach]] (1954-1957). Profesję wieczystą złożył 5 stycznia 1956 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Święcenia kapłańskie przyjął 14 sierpnia 1957 w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej Parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP]] z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. Po święceniach został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu Pisma | Urodził się 2 grudnia 1934 w Rudzie Śląskiej-Halembie. Od 1947 roku był uczniem Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Nysie (1947-1950), a następnie w [[Niższe Seminarium Duchowne Ojców Franciszkanów w Rybniku|Rybniku]] (1950-1951). Po uzyskaniu prywatnego świadectwa dojrzałości wstąpił w 1951 roku do [[Franciszkanie|franciszkanów]]. Nowicjat rozpoczął 18 sierpnia 1951 w Kobylinie. Tam też złożył pierwszą profesję zakonną 20 sierpnia 1952. Studia filozoficzne odbył w Opolu (1952-1954), a [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|teologiczne w Panewnikach]] (1954-1957). Profesję wieczystą złożył 5 stycznia 1956 w [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnikach]]. Święcenia kapłańskie przyjął 14 sierpnia 1957 w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej Parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP]] z rąk [[Bednorz Herbert|bp. Herberta Bednorza]]. Po święceniach został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu Pisma Świętego Starego Testamentu na Katolicki Uniwersytet Lubelski. W Lublinie przebywał do 1961 roku, gdzie uzyskał licencjat teologii. W 1967 roku uzyskał licencjat nauk biblijnych, a 16 czerwca 1971 doktorat teologii na KUL-u. W latach 1961-1962 był nauczycielem języków klasycznych w Niższym Seminarium Duchownym w Kobylinie. W 1962 roku został przeniesiony do Panewnik, gdzie zlecono mu wykłady z Pisma Świętego Starego Testamentu w Wyższym Seminarium Duchownym. Funkcję tę pełnił z małymi przerwami aż do końca życia. Przez krótki czas uczył również języka łacińskiego. W latach 1971-1973 był wikarym domu i parafii w Zabrzu. W 1973 roku został przeniesiony do [[Parafia św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu|Chorzowa]], gdzie pełnił najpierw funkcję wikarego domu, a w 1974 roku został wybrany gwardianem. Urząd ten pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został przeniesiony do [[Kościół pw. Trójcy Świętej i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu|Opola]], a w 1986 roku do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Starych Panewnikach|Starych Panewnik]]. W 1990 roku został skierowany do Austrii. Przebywał najpierw w Maria Lanzendorf, a następnie w Sankt Polten. W 1991 roku otrzymał obediencję do Panewnik, gdzie przebywał aż do śmierci. Zmarł nagle 23 września 1994 w klasztorze panewnickim. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]]. | ||
Był znawcą języków biblijnych. Tłumaczył wiele pism na język łaciński dla kurii prowincjalnej oraz dla kurii diecezjalnej w Opolu. Miał również zdolności artystyczno-malarskie. Malował portrety zakonników. | Był znawcą języków biblijnych. Tłumaczył wiele pism na język łaciński dla kurii prowincjalnej oraz dla kurii diecezjalnej w Opolu. Miał również zdolności artystyczno-malarskie. Malował portrety zakonników. | ||
Bibliografia | ==Bibliografia== | ||
[http://prowincja.panewniki.pl/o-hubert-henryk-danecki,osoba,s,188,...] | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
| Linia 13: | Linia 14: | ||
[[Kategoria:Naukowcy]] | [[Kategoria:Naukowcy]] | ||
[[Kategoria:Biblistyka]] | [[Kategoria:Biblistyka]] | ||
Wersja z 20:52, 25 gru 2017
Danecki Henryk OFM (1934-1994), imię zakonne Hubert
Urodził się 2 grudnia 1934 w Rudzie Śląskiej-Halembie. Od 1947 roku był uczniem Niższego Seminarium Duchownego Franciszkanów w Nysie (1947-1950), a następnie w Rybniku (1950-1951). Po uzyskaniu prywatnego świadectwa dojrzałości wstąpił w 1951 roku do franciszkanów. Nowicjat rozpoczął 18 sierpnia 1951 w Kobylinie. Tam też złożył pierwszą profesję zakonną 20 sierpnia 1952. Studia filozoficzne odbył w Opolu (1952-1954), a teologiczne w Panewnikach (1954-1957). Profesję wieczystą złożył 5 stycznia 1956 w Panewnikach. Święcenia kapłańskie przyjął 14 sierpnia 1957 w panewnickiej Parafii Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia NMP z rąk bp. Herberta Bednorza. Po święceniach został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu Pisma Świętego Starego Testamentu na Katolicki Uniwersytet Lubelski. W Lublinie przebywał do 1961 roku, gdzie uzyskał licencjat teologii. W 1967 roku uzyskał licencjat nauk biblijnych, a 16 czerwca 1971 doktorat teologii na KUL-u. W latach 1961-1962 był nauczycielem języków klasycznych w Niższym Seminarium Duchownym w Kobylinie. W 1962 roku został przeniesiony do Panewnik, gdzie zlecono mu wykłady z Pisma Świętego Starego Testamentu w Wyższym Seminarium Duchownym. Funkcję tę pełnił z małymi przerwami aż do końca życia. Przez krótki czas uczył również języka łacińskiego. W latach 1971-1973 był wikarym domu i parafii w Zabrzu. W 1973 roku został przeniesiony do Chorzowa, gdzie pełnił najpierw funkcję wikarego domu, a w 1974 roku został wybrany gwardianem. Urząd ten pełnił przez dwie kadencje do 1980 roku. W 1980 roku został przeniesiony do Opola, a w 1986 roku do Starych Panewnik. W 1990 roku został skierowany do Austrii. Przebywał najpierw w Maria Lanzendorf, a następnie w Sankt Polten. W 1991 roku otrzymał obediencję do Panewnik, gdzie przebywał aż do śmierci. Zmarł nagle 23 września 1994 w klasztorze panewnickim. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.
Był znawcą języków biblijnych. Tłumaczył wiele pism na język łaciński dla kurii prowincjalnej oraz dla kurii diecezjalnej w Opolu. Miał również zdolności artystyczno-malarskie. Malował portrety zakonników.
Bibliografia
| |||||