Niższe Seminarium Duchowne Ojców Franciszkanów w Rybniku
Historia powstania
Franciszkanie przybyli do Rybnika w 1921 roku i na wzór placówki panewnickiej utworzyli przy tutejszym klasztorze Niższe Seminarium Duchowne już w 1922 roku. Także tutaj nosiło ono nazwę Kolegium Serafickiego. Od samego początku dwie pierwsze klasy uczyły się w klasztorze, a starsze uczęszczały do gimnazjum męskiego w Rybniku. Pomimo utworzenia w 1931 roku małego seminarium w Kobylinie w Wielkopolsce, wspólnego dla całej prowincji franciszkańskiej, Kolegium rybnickie działało do 1939 roku.
Formacja zakonna, program i statystyka
Kolegium franciszkańskie w Rybniku stawiało sobie za cel kształcenie przyszłych członków zakonu. Rolą nauczycieli i wychowawców było rozwinięcie zalążkowego powołania. Dlatego formacja ludzka i jednocześnie kapłańska przebiegała inaczej niż w szkołach świeckich, gdyż trzema torami wzajemnie uzupełniającymi się. Pierwszy stanowił regulamin placówki, do którego należało się stosować. Zawierał on porządek dnia, zasady współżycia w społeczności seminaryjnej zarówno w odniesieniu do przełożonych jak i kolegów. Drugi tor to formacja religijna, która obligowała alumna do uczestnictwa w codziennej Mszy św., nabożeństwach, rozwoju własnego życia modlitewnego i pogłębiania prawd wiary. Trzecią grupę stanowiły wzorce osobowościowe, wśród których pierwsze miejsce zajmował Jezus Chrystus jako Mistrz i Nauczyciel, Matka Boża, wybrani święci, a także święty założyciel. Dodatkowo wychowawcy oraz zakonnicy, mający kontakt z uczniami, mieli posiadać odpowiednie przymioty w celu rozwijania osobowości wychowanków. Liczba uczniów Kolegium w latach trzydziestych była dość niska w porównaniu z innymi placówkami tego typu w diecezji katowickiej. Można w nich bowiem zauważyć ciągły progres w tym względzie w miarę upływu lat, o tyle placówka rybnicka, na podstawie dostępnych danych, nigdy nie przekroczyła czterdziesty alumnów.
Bibliografia
J. Kiedos, Zakonne niższe seminaria duchowne na terenie diecezji katowickiej w latach międzywojennych, SSHT 1986-87, t. 19-20, s. 231-241.