Cmentarz parafii św. Barbary w Chorzowie

kwatera duchownych

W Królewskiej Hucie w 1802 roku jako pierwsza powstała szkoła, w 1820 roku założono cmentarz na wzgórzu (dziś protestancki), wreszcie w 1844 roku postawiono kaplicę, dziś kościół ewangelicki im. Elżbiety.

Katolicy zamieszkujący Królewską Hutę grzebali swoich zmarłych na cmentarzach okolicznych parafii lub na nekropolii ewangelickiej, która w tym czasie była tzw. cmentarzem symultannym. W 1849 roku powstał projekt budowy własnego kościoła. Najpierw postarano się o oddzielny cmentarz, na który Zarząd Huty podarował 5 mórg gruntu. Początkowo Zarząd Huty za cenę 1039 talarów pruskich nabył ten teren dla swoich potrzeb, ale na prośbę katolików odstąpił go bezinteresownie z przeznaczeniem na urządzenie cmentarza katolickiego. Cmentarz powstał w 1850 roku, w jego pobliżu zaś katolicy chcieli postawić własny kościół (patrz: Parafia św. Barbary w Chorzowie).

W 1860 roku - dzięki staraniom ks. Edwarda Delocha - powiększono cmentarz dokupując 3 morgi pola od Walentego Głogowskiego. Równocześnie za sumę 485 talarów wybudowano ogrodzenie okalające nekropolię.

Obecnie nie ma możliwości powiększenia cmentarza. Dlatego zrodził się pomysł budowy tzw. kolumbarium. Powstał kilkometrowej wysokości mur z wnękami na prochy zmarłych.

Kwatera zmarłych proboszczów i księży wywodzących się z parafii znajduje się na placu kościelnym. Zachowały się nieliczne mogiły pochodzące z XIX wieku. Większość grobów na cmentarzu jest XX-wiecznych.

Groby

• Juliusz Ligoń (+1889), autor sztuk teatralnych, poeta, działacz społeczny i narodowy
• Stanisław Kostka Czerniejewski 1836-1903, redaktor "Gazety Katolickiej"
• ks. Edward Deloch
• ks. Paweł Raczek
• ks. Jan Bujara
• ks. dr Andrzej Mozgol

Bibliografia

A. Pobóg-Rutkowski, Historia Miasta Królewska Huta, Królewska Huta 1927, s. 50-51.