Budny Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Budny Jan (1865–1941), proboszcz w Mazańcowicach ==
== Budny Jan (1865-1941), proboszcz w Mazańcowicach ==
Urodził się 30 maja 1865 w rodzinie biednego chałupnika w Ochodzy (ówczesne Dziedzice). W 1886 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Bielsku. Jeszcze w tym samy roku zgłosił się do Seminarium Duchownego w Ołomuńcu. W seminarium był odpowiedzialny za porządkowanie zbioru bibliotecznego. Za jego czasów księgozbiór liczył oko 1500 polskich dzieł. Był on również inicjatorem pierwszego mickiewiczowskiego podwieczorku.
Urodził się 30 maja 1865 w Ochodzy (ówczesne Dziedzice), w rodzinie biednego chałupnika. W 1886 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Bielsku. Jeszcze w tym samym roku zgłosił się do [[Seminarium Duchowne w Ołomuńcu|Seminarium Duchownego w Ołomuńcu]]. W seminarium był odpowiedzialny za porządkowanie zbioru bibliotecznego. Za jego czasów księgozbiór liczył oko 1500 polskich dzieł. Był on również inicjatorem pierwszego mickiewiczowskiego podwieczorku.  
 
5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w Międzyrzeczu. Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowej świątyni. W 1921 roku kościół w Mazańcowicach został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim.  


5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w parafii św. Marcina w Międzyrzeczu (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowego kościoła. W 1901 roku [[Kościół pw. św. Marii Magdaleny w Mazańcowicach|kościół w Mazańcowicach]] został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Po złożeniu urzędu wicedziekana, w uznaniu zasług, nadano mu tytuł dziekana honorowego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim.
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm 1927-1947; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41  
Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm (1927), s. 22, 26; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41.
 
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Budowniczy]]
[[Kategoria:Budowniczy]]

Aktualna wersja na dzień 22:46, 10 lut 2024

Budny Jan (1865-1941), proboszcz w Mazańcowicach

Urodził się 30 maja 1865 w Ochodzy (ówczesne Dziedzice), w rodzinie biednego chałupnika. W 1886 roku zdał egzamin maturalny w gimnazjum w Bielsku. Jeszcze w tym samym roku zgłosił się do Seminarium Duchownego w Ołomuńcu. W seminarium był odpowiedzialny za porządkowanie zbioru bibliotecznego. Za jego czasów księgozbiór liczył oko 1500 polskich dzieł. Był on również inicjatorem pierwszego mickiewiczowskiego podwieczorku.

5 lipca 1890 przyjął święcenia kapłańskie. Został mianowany wikarym, a następnie proboszczem (od 11 lipca 1895) w parafii św. Marcina w Międzyrzeczu (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Była to trudna placówka duszpasterska, gdyż wśród ludności większość stanowili niemieccy ewangelicy. Do parafii przynależały, oddalone o siedem kilometrów, Mazańcowice, gdzie znajdował się drewniany kościół. Ks. Budny kontynuował, rozpoczętą przez poprzednika, budowę nowego kościoła. W 1901 roku kościół w Mazańcowicach został oddany do użytku. W 1902 roku został mianowany wicedziekanem dekanatu bielskiego. Po złożeniu urzędu wicedziekana, w uznaniu zasług, nadano mu tytuł dziekana honorowego. Zmarł 15 kwietnia 1941. Pochowany został na cmentarzu zabrzeskim.

Bibliografia

Akta personalne ks. Jana Budnego; Schematyzm (1927), s. 22, 26; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 115; J. Wrzoł, W. Tyc, Cmentarz w Zabrzegu, Czechowice-Dziedzice, 1995, s. 40-41.