Boromeuszki - Chorzów parafia św. Barbary: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
(drobne) |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
Obsada placówki ulegała stałym zmianom, z tendencją wzrostową. Wprawdzie w 1871 roku obsada placówki w Królewskiej Hucie liczyła tylko 3 siostry, tłumaczy się to jednak wyjazdem ok. 50 sióstr boromeuszek do obsługi rannych na polach bitew we Francji - ofiar wojny francusko-pruskiej. W następnych latach liczba sióstr stale rosła, gdyż powiększały się także potrzeby i obowiązki sióstr. W 1891 roku placówka sióstr składała się 7 osób (obsługa szpitala) oraz 6 sióstr pracowało w sierocińcu, 1895: 9 sióstr w szpitalu, 7 - sióstr w sierocińcu; 1897: 10 sióstr w szpitalu, 8 sióstr w sierocińcu; 1912: 11 sióstr w szpitalu, 14 sióstr w sierocińcu i szkole robót ręcznych dla dziewcząt. Ponadto na początku XX wieku 8 sióstr prowadziło otwarty przy parafii ośrodek im. cesarzowej Augusty Wiktorii. W ośrodku znajdowało się przedszkole i dom dla starców. Od początku istnienia szpitala aż do 1886 roku placówką sióstr kierowała s. Weronika Senftleben. Po złożeniu urzędu w 1886 roku objęła kierownictwo sierocińca pod op. św. Józefa. W jej miejsce przełożoną placówki została s. Martina. | Obsada placówki ulegała stałym zmianom, z tendencją wzrostową. Wprawdzie w 1871 roku obsada placówki w Królewskiej Hucie liczyła tylko 3 siostry, tłumaczy się to jednak wyjazdem ok. 50 sióstr boromeuszek do obsługi rannych na polach bitew we Francji - ofiar wojny francusko-pruskiej. W następnych latach liczba sióstr stale rosła, gdyż powiększały się także potrzeby i obowiązki sióstr. W 1891 roku placówka sióstr składała się 7 osób (obsługa szpitala) oraz 6 sióstr pracowało w sierocińcu, 1895: 9 sióstr w szpitalu, 7 - sióstr w sierocińcu; 1897: 10 sióstr w szpitalu, 8 sióstr w sierocińcu; 1912: 11 sióstr w szpitalu, 14 sióstr w sierocińcu i szkole robót ręcznych dla dziewcząt. Ponadto na początku XX wieku 8 sióstr prowadziło otwarty przy parafii ośrodek im. cesarzowej Augusty Wiktorii. W ośrodku znajdowało się przedszkole i dom dla starców. Od początku istnienia szpitala aż do 1886 roku placówką sióstr kierowała s. Weronika Senftleben. Po złożeniu urzędu w 1886 roku objęła kierownictwo sierocińca pod op. św. Józefa. W jej miejsce przełożoną placówki została s. Martina. | ||
*'''Patrz''': [[Sierociniec - Chorzów parafia św. Barbary]] | |||
*'''Patrz''': [[Boromeuszki - Chorzów II]] | |||
*'''Patrz''': [[Boromeuszki w Chorzowie Batorym]] | |||
*'''Patrz''': [[Szpital Sióstr Boromeuszek w Chorzowie Batorym]] | *'''Patrz''': [[Szpital Sióstr Boromeuszek w Chorzowie Batorym]] | ||
*'''Patrz''': [[Boromeuszki w Chorzowie Starym]] | |||
==Siostry Boromeuszki mieszkające w domu zakonnym== | ==Siostry Boromeuszki mieszkające w domu zakonnym== |
Wersja z 16:10, 20 lut 2023
Siostry boromeuszki pojawiły się w Królewskiej Hucie, konkretnie w Lipinach już w 1865 roku. Zostały sprowadzone przez ks. Edwarda Delocha początkowo w celu prowadzenia nauki religii w Lipinach. Przybywało dzieci, brakowało szkół, zwłaszcza na obrzeżach Królewskiej Huty. W tym samy roku to jest w 1865 roku zostały zatrudnione w samej Królewskiej Hucie, gdzie zajęły się dziewczętami.
Widząc skutki cholery ks. Deloch postanowił poprosić o kolejne siostry boromeuszki. Do opieki na chorymi z Nysy przybyły siostry: Weronika, Monika i Leokadia. Siostry podjęły się ambulatoryjnej opieki nad chorymi to znaczy opieki w domach. Na jej czele stała siostra przełożona Weronika Sentfleben.
Obsada placówki ulegała stałym zmianom, z tendencją wzrostową. Wprawdzie w 1871 roku obsada placówki w Królewskiej Hucie liczyła tylko 3 siostry, tłumaczy się to jednak wyjazdem ok. 50 sióstr boromeuszek do obsługi rannych na polach bitew we Francji - ofiar wojny francusko-pruskiej. W następnych latach liczba sióstr stale rosła, gdyż powiększały się także potrzeby i obowiązki sióstr. W 1891 roku placówka sióstr składała się 7 osób (obsługa szpitala) oraz 6 sióstr pracowało w sierocińcu, 1895: 9 sióstr w szpitalu, 7 - sióstr w sierocińcu; 1897: 10 sióstr w szpitalu, 8 sióstr w sierocińcu; 1912: 11 sióstr w szpitalu, 14 sióstr w sierocińcu i szkole robót ręcznych dla dziewcząt. Ponadto na początku XX wieku 8 sióstr prowadziło otwarty przy parafii ośrodek im. cesarzowej Augusty Wiktorii. W ośrodku znajdowało się przedszkole i dom dla starców. Od początku istnienia szpitala aż do 1886 roku placówką sióstr kierowała s. Weronika Senftleben. Po złożeniu urzędu w 1886 roku objęła kierownictwo sierocińca pod op. św. Józefa. W jej miejsce przełożoną placówki została s. Martina.
- Patrz: Sierociniec - Chorzów parafia św. Barbary
- Patrz: Boromeuszki - Chorzów II
- Patrz: Boromeuszki w Chorzowie Batorym
- Patrz: Szpital Sióstr Boromeuszek w Chorzowie Batorym
- Patrz: Boromeuszki w Chorzowie Starym
Siostry Boromeuszki mieszkające w domu zakonnym
- s. Hildegard Brinschwitz (1889-1917)
- s. Kaja Marsollek (1897-1900)
- s. Sophia Lewandowski
- s. Desideria Brinschwitz
- s. Engratia Pӓtzold (1917-1920)
- s. Heliodora Kowalski (1912)
- s. Amata Iwan (1907-1917)
- s. Akaria Pientka
- s. Leopolda Mainka
- s. Gervasia Goiny
- s. Protasia Luxa (1902-1910)
- s. Stanislawa Bonzkowitz
- s. Erwina Wrobel
- s. Benitia Materlik
- s. Praxedis Hauptmann (1905-1907)
- s. Laurina Soschnik
- s. Klaudina Schwarzer (?-1912)
- s. Zoe Kozok
- s. Fabiola Lilge
- s. Agnesia Schneider (1920-1923)
- s. Maxima [Z]ajonz
- s. Silvestra Heidenreich (1919-1921)
- s. Agnes Lisson
- s. Daniela Hanslik
- s. Silvana Wrobel (1911-1914)
- s. Lucilla Adelt (1911)
- s. Davina Kroll (1911-1912)
- s. Frieda Goliasch
- s. Emerita Lubosch
- s. Ambrosina Wladasch
- s. Osmunda [Brinsa]
- s. Isentrudis Gulich
- s. Azaria Sajonz
- s. Silissa Olawski (1915)
- s. Anicja Schwarzer
- s. Vigilia Majcher
- s. Aleydis Deszczka
- s. Stilita Piwowar
- s. Ewalda Gross (1919-1928)
- s. Gerwina Knauer
- s. Konstantina Żurek
- s. Flora Christen
- s. Felicia Gollasch
- s. Paula Rollnik (1915-1932)
- s. Manuela Abrahamczyk
- s. Canisia Tytko
Bibliografia
Z dziejów parafii św. Barbary w Chorzowie. Materiały sesji naukowej [...], red. J. Myszor, Chorzów 1998.