Bąk Karol: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Bąk Karol (1911-1954)==
==Bąk Karol (1911-1954), więzień Sachsenhausen i Dachau==
[[Grafika:Bak Karol.jpg|left]]
[[Grafika:Bak Karol.jpg|thumb|left]]
Urodził się się 26 października 1911 w Brzezinach Śląskich. Był synem górnika ślusarza Józefa i Marii z d. Rygiol. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Brzezinach Śląskich. Następnie uczył się w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Jako gimnazjalista był członkiem Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej, Związku Harcerstwa Polskiego i Towarzystwa Śpiewu. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1932 roku. Po maturze odbył służbę wojskową. W 1933 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1938 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa [[Adamski Stanisław|S. Adamskiego]].  
Urodził się się 26 października 1911 w Brzezinach Śląskich. Był synem górnika ślusarza Józefa i Marii z d. Rygiol. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Brzezinach Śląskich. Następnie uczył się w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Jako gimnazjalista był członkiem Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej, Związku Harcerstwa Polskiego i Towarzystwa Śpiewu. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1932 roku. Po maturze odbył służbę wojskową. W 1933 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1938 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]].  


Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|Trójcy Przenajświętszej w Szarleju]] i [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich]]. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Chorzowie]], [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|św. Michała Archanioła w Ornontowicach]] i [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|św. Antoniego w Dąbrówce Małej]]. Został aresztowany 21 października 1939 w Chorzowie, więziony w Skorochowicach k. Opawy, następnie więziony w obozach koncentracyjnych w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]] od 2 grudnia 1939, gdzie poddawany był eksperymentom medycznym, w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]] od 14 grudnia 1940, wyzwolony 29 kwietnia 1945.  
Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Szarleju|Trójcy Przenajświętszej w Szarleju]] i [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich]]. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Chorzowie]], [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|św. Michała Archanioła w Ornontowicach]] i [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|św. Antoniego w Dąbrówce Małej]]. Został aresztowany 21 października 1939 w Chorzowie, więziony w Skorochowicach k. Opawy, następnie więziony w obozach koncentracyjnych w [[Obóz koncentracyjny - Sachsenhausen-Oranienburg|Sachsenhausen]] od 2 grudnia 1939, gdzie poddawany był eksperymentom medycznym, w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]] od 14 grudnia 1940, wyzwolony 29 kwietnia 1945.  


Po zakończeniu II wojny światowej pracował krótko jako wikariusz w [[Parafia św. Mikołaja w Lublińcu|parafii św. Mikołaja w Lublińcu]]. 1 października 1945 został mianowany katechetą w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Chorzowie. Ze względu na zły stan zdrowia był zmuszony zrezygnować z tej funkcji. Pozostał jednak w Chorzowie jako kapelan ss. jadwiżanek prowadzących szpital, w którym sam jako pacjent często przebywał. W 1952 roku [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] przyznał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. Dwa lata późnej w kwietniu 1954 roku został mianowany obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. Zmarł 18 lipca 1954 w szpitalu św. Jadwigi w Chorzowie. Został pochowany na cmentarzu [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|parafii św. Barbary w Chorzowie]].  
Po zakończeniu II wojny światowej pracował krótko jako wikariusz w [[Parafia św. Mikołaja w Lublińcu|parafii św. Mikołaja w Lublińcu]]. 1 października 1945 został mianowany katechetą w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Chorzowie. Ze względu na zły stan zdrowia był zmuszony zrezygnować z tej funkcji. Pozostał jednak w Chorzowie jako kapelan ss. jadwiżanek prowadzących szpital, w którym sam jako pacjent często przebywał. W 1952 roku bp S. Adamski przyznał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. Dwa lata późnej w kwietniu 1954 roku został mianowany obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. Zmarł 18 lipca 1954 w szpitalu św. Jadwigi w Chorzowie. Został pochowany na [[Cmentarz parafii św. Barbary w Chorzowie|cmentarzu parafii św. Barbary w Chorzowie]].  


== Bibliografia ==  
== Bibliografia ==  
AAKat, Akta personalne ks. Karola Bąka; Schematyzm 1947-1953; Martyrologium, s. 165; Represje wobec duchowieństwa, s. 57, 258; Olszar, Duchowieństwo, s. 293; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 105, 121; WD 1954, nr 7-8, s. 76; Bąk Karol Józef (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 38.  
AAKat, Akta personalne ks. Karola Bąka; Schematyzm 1947-1953; Martyrologium, s. 165; Represje wobec duchowieństwa, s. 57, 258; Olszar, Duchowieństwo, s. 293; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 105, 121; WD 1954, nr 7-8, s. 76; Bąk Karol Józef (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 38.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Biografie - B]]
[[Kategoria:Represjonowani]]
[[Kategoria:Pracownicy kurii]]

Aktualna wersja na dzień 16:11, 20 wrz 2019

Bąk Karol (1911-1954), więzień Sachsenhausen i Dachau

Bak Karol.jpg

Urodził się się 26 października 1911 w Brzezinach Śląskich. Był synem górnika ślusarza Józefa i Marii z d. Rygiol. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Brzezinach Śląskich. Następnie uczył się w Państwowym Gimnazjum w Szarleju. Jako gimnazjalista był członkiem Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej, Związku Harcerstwa Polskiego i Towarzystwa Śpiewu. Egzamin dojrzałości zdał w czerwcu 1932 roku. Po maturze odbył służbę wojskową. W 1933 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 26 czerwca 1938 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Szarleju i św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: św. Barbary w Chorzowie, św. Michała Archanioła w Ornontowicach i św. Antoniego w Dąbrówce Małej. Został aresztowany 21 października 1939 w Chorzowie, więziony w Skorochowicach k. Opawy, następnie więziony w obozach koncentracyjnych w Sachsenhausen od 2 grudnia 1939, gdzie poddawany był eksperymentom medycznym, w Dachau od 14 grudnia 1940, wyzwolony 29 kwietnia 1945.

Po zakończeniu II wojny światowej pracował krótko jako wikariusz w parafii św. Mikołaja w Lublińcu. 1 października 1945 został mianowany katechetą w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Chorzowie. Ze względu na zły stan zdrowia był zmuszony zrezygnować z tej funkcji. Pozostał jednak w Chorzowie jako kapelan ss. jadwiżanek prowadzących szpital, w którym sam jako pacjent często przebywał. W 1952 roku bp S. Adamski przyznał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. Dwa lata późnej w kwietniu 1954 roku został mianowany obrońcą węzła małżeńskiego w Sądzie Biskupim w Katowicach. Zmarł 18 lipca 1954 w szpitalu św. Jadwigi w Chorzowie. Został pochowany na cmentarzu parafii św. Barbary w Chorzowie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Karola Bąka; Schematyzm 1947-1953; Martyrologium, s. 165; Represje wobec duchowieństwa, s. 57, 258; Olszar, Duchowieństwo, s. 293; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 105, 121; WD 1954, nr 7-8, s. 76; Bąk Karol Józef (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 38.