Alumnat wrocławski

Seminarium Duchowne we Wrocławiu - Alumnat

Zostało utworzone przez bpa Kaspra z Łagowa w październiku 1565 roku w wyniku realizacji uchwał Soboru Trydenckiego. Formowało wówczas powołanych do kapłaństwa od Śląska Cieszyńskiego aż po Brandenburgię. Pierwszym rektorem seminarium był kanonik dr Teodor Lindanus. Pierwsi alumni zamieszkali w jednym z budynków kapitulnych, a na wykłady uczęszczali do kościoła św. Marcina. W 1572 roku wybudowano dla alumnów specjalny budynek nad Odrą, tzw. Alumnat. W 1575 roku wrocławski biskup Marcin Gerstmann, chcąc ochronić alumnów przed nadmiernym wpływem protestantyzmu, przeniósł seminarium do Nysy.

Seminarium zaczęli prowadzić jezuici z Nysy. W 1656 roku seminarium powróciło do Wrocławia, a od 1702 roku klerycy studiowali na powstałej wówczas dwuwydziałowej Akademii Leopoldyńskiej, później zaś na wydziale teologii katolickiej utworzonego w 1811 roku nowego Uniwersytetu. Aż do 1918 roku uniwersyteckie studium teologii trwało siedem semestrów, a następnie kandydaci do kapłaństwa wstępowali na rok do Alumnatu wrocławskiego, aby bezpośrednio przygotować się do pracy duszpasterskiej. Studenci teologii mieszkali w konwikcie, od 1895 roku w nowo zbudowanym Collegium Georgianum przy pl. Katedralnym 14. Klerycy mieszkali w odbudowanym w 1731 roku Alumnacie na Ostrowiu Tumskim, który w związku z wydłużeniem przez Stolicę Apostolską okresu formacji do 6 lat okazał się zbyt mały.

Bibliografia

www.wikipedia.org.pl