Gerstmann Marcin (1527-1585), biskup wrocławski (1574-1585)
Urodził się 8 marca 1527 w Bolesławcuw rodzinie protestanckiej. Studiował we Frankfurcie nad Odrą i w Padwie, gdzie w 1561 roku uzyskał doktorat obojga praw. W trakcie studiów przeszedł na katolicyzm i przyjął święcenia. Był wychowawcą książąt austriackich oraz sekretarzem cesarza Maksymiliana II. W 1561 roku został kanonikiem kapituły katedralnej we Wrocławiu, a od 1571 roku jej dziekanem. W tym też roku został nobilitowany do stanu szlacheckiego. W roku 1574 został wybrany przez kapitułę katedralną na biskupa wrocławskiego, a 6 lutego 1575 przyjął sakrę biskupią zostając jednocześnie namiestnikiem Śląska. Roztropnie starał się o kompromis z książętami protestanckimi. Prywatnie przyjaźnił się z przywódcą śląskich luteranów, Jerzym II Brzeskim. Konsekwentnie przeciwstawiał się dalszemu rozwojowi protestantyzmu na Śląsku. W tym celu przeniósł seminarium duchowne do Nysy. W 1580 roku przeprowadził wizytację generalną diecezji oraz zwołał synod diecezjalny. Uchwalono na nim m.in. imprimatur ksiąg liturgicznych. Do diecezji wrocławskiej w 1581 roku sprowadził jezuitów, którzy ożywili działalność duszpasterską i naukową. Dzięki jego staraniom w katedrze wrocławskiej ukończono budowę wieży południowej oraz umieszczono na fasadzie wielki zegar. Zmarł 23 czerwca 1585 w Nysie, gdzie pochowano go w miejscowym kościele pw. św. Jakuba.
Bibliografia
J. Pater, Poczet biskupów wrocławskich, Wrocław 2000, s. 73; J. Mandziuk, Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. 2, Warszawa 1995, s. 69-70.
