Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piasku
Piasek koło Pszczyny to wieś położona w województwie śląskim, w powiecie pszczyńskim, w gminie Pszczyna. Wieś jest nazywana zagłębiem pieczarkowym z powodu dużej liczby firm zajmujących się uprawą i przetwórstwem pieczarek. Przez Piasek przebiega Droga Książęca , prowadząca z pszczyńskiego zamku do myśliwskiego zameczku w Promnicach koło Kobióra.
Piasek powstał stosunkowo późno. Do XII wieku dzisiejsza ziemia pszczyńska była bardzo słabo zaludniona. Dopiero w drugiej połowie XIII stulecia rozpoczęła się planowana kolonizacja (rozpoczęta za sprawą książąt raciborsko - opolskich) tego regionu. Powstały nowe wioski, które wzorowały się na niemieckim prawie kolonizacyjnym. Pierwsi osadnicy wybierali znajdujące się w południowej części ziemi pszczyńskiej tereny o żyznej glebie, dlatego najstarsze wsie położone są właśnie na południe od Pszczyny. Przybyli później musieli zadowolić się terenami o słabszej glebie i z tego powodu Piasek nie należy do najstarszych miejscowości w powiecie. Trudno dokładnie określić datę jego powstania. Wiadomo, że nie powstał on przed XV wiekiem ponieważ nie znaleziono żadnych cech charakterystycznych dla wsi utworzonych podczas opisanej wyżej kolonizacji.
Parafia i kościół
Zamieszkujący Piasek katolicy przed II wojną światową należeli do parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie. Pierwszymi inicjatorami budowy kościoła w Piasku byli (zgodnie z ustnym przekazem) chcący osiedlić się w Piasku emerytowany proboszcz z Wisły Wielkiej ks. Migdalski oraz jego brat. Bracia Migdalscy chcieli rozpocząć budowę kościoła ze środków własnych przy wsparciu ze strony gminy, jednak w 1930 roku naczelnik gminy nie wyraził na to zgody.
W poniedziałek po Wielkanocy, 13 kwietnia 1936 powołano na zebraniu Komitet Budowy Kościoła w Piasku. Zakupiono parcelę i gromadzono materiał budowlany. Projekt kościoła nie został jednak zaakceptowany przez władze wojewódzkie. Wybuch II wojny światowej przerwał podjęte działania. Pod naciskiem władz niemieckich zgromadzony materiał budowlany sprzedano. Po wojnie odżyła myśl o budowie kościoła. Kuria diecezjalna podsunęła myśl o postawieniu tymczasowego kościoła w postaci baraku. W tym celu zakupiono ze zlikwidowanego tymczasowego obozu dla Niemców w Kobiórze barak, który po adaptacji miał służyć jako tymczasowy kościół. Poświęcenie kościoła przez bpa Stanisława Adamskiego nastąpiło 27 października 1945. Przy tym kościele 1 kwietnia 1946 utworzona została kuracja wyłączona z parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie. 24 kwietnia 1985 wydany został dekret potwierdzający fakt istnienia parafii przy kościele pw. NSPJ w Piasku. W 1991 roku wznowiono starania o budowę nowego kościoła. Projekt opracowali inż. Grzegorz Ratajski i Adam Skrzypczyk. Witraże zaprojektował Adam Romaniuk. Poświęcenia kościoła dokonał 27 listopada 1997 abp Damian Zimoń.
patrz również: Kapliczki i krzyże przydrożne w Piasku
Proboszczowie
- ks. Emil Chmiel (1946-1962)
- ks. Józef Garus (1962-1982)
- ks. Adam Zowada (1982-1990)
- ks. Michał Motyka (1990-2004)
- ks. Grzegorz Stephan (2004-nadal)
Bibliografia
Katalog Archidiecezji Katowickiej, Katowice 2005, s. 589-590; J. Sowińska, Forma i sacrum: współczesne kościoły Górnego Śląska, Warszawa 2006; J. Żołdak, Historia parafii Piasek i jej życie religijno-moralne, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.
|