Kościół pw. św. Jacka w Kamieniu Śląskim

Pierwsza wzmianka o kościele w Kamieniu Śląskim pochodzi z 1271 r. W miejscu drewnianego kościoła, spalonego w czasie wojny trzydziestoletniej (1648 r.) powstał, na początku XVII wieku kościół murowany ufundowany przez Mikołaja von Rokowsky’ego, ówczesnego właściciela kamieńskich dóbr.

Pierwotnymi patronami kościoła byli: św. Urban i św. Jadwiga. W XVII w. za pierwszego patrona przyjęto św. Jacka, a św. Urban i św. Jadwiga zostali drugimi patronami kościoła.

Wewnątrz kościoła na szczególną uwagę zasługują: barokowa rzeźba św. Barbary z połowy XVIII w. i rokokowa rzeźba św. Jana Nepomucena. Obok ołtarza z lewej strony znajdują marmurowe epitafia Ludwika Hiacynta von Larisch i jego żony Zofii. Pozostałe epitafia informują o pochówku członków rodziny von Strachwitz, ostatnich właścicieli Kamienia. Kościół okala mur z kamienia wapiennego z wnękami na stacje Drogi Krzyżowej. Na uwagę zasługuje także kamienny krzyż usytuowany na przykościelnym placu niedaleko głównej bramy. Został on wzniesiony w 1889 r. przez mieszkańców wsi. Przed kościołem znajduje się na postumencie figura św. Jana Nepomucena ufundowana w 1784 r. przez Baltazara von Larisch. Wśród grobów okalających kościół znajdujemy zbiorowy grób rodziny Strachwitz.

W 1715 roku na wniosek baronowej Magdaleny Larisch wikariusz generalny wrocławski Eliasz Daniel von Sommerfeld pozwolił na otwarcie kaplicy zamkowej poświęconej św. Jackowi.

Bibliografia

Za: [1]