Kościół św. Piotra i Pawła w Nysie

Z e-ncyklopedia
Nysa PP 01.jpg
Nysa PP 02.jpg

Kościół św. Piotra i Pawła w Nysie został zbudowany w latach 1720-1728 pod kierunkiem M. Kleina a po jego śmierci w 1725 r. przez F. A. Hammerschmidta. Jest wzorowany na kościele św. Mikołaja na Małej Stranie w Pradze.

Na zworniku nadproża znajduje się kartusz herbowy z podwójnym krzyżem Bożogrobców. Z boków, na ogromnych pilastrach hermowych stoją posągi św. Piotra i Pawła. Figury świętych wskazują wezwanie kościoła a podwójny krzyż jest znakiem rycerskiego zakonu Bożogrobców, z których inicjatywy powstał. Głównym motywem fresków w kościele jest apoteoza Krzyża jako źródła zbawienia. Ich autorami są bracia Feliks Antoni i Krzysztof Schefflerowie. Po bokach sklepienia przy balustradzie widać cztery grupy postaci symbolizujące znane wtedy kontynenty - Europę, Afrykę, Amerykę i Azję.

W ołtarzu głównym między kolumnami stoją posągi – z lewej strony św. Augustyna, twórcy reguły Bożogrobców i po prawej św. Jakuba Młodszego-patrona zakonu. Na mensie stoi rokokowe tabernakulum ozdobione motywami winogron, kłosów zbóż i figurami aniołów. Całość wieńczy obraz Madonny z Dzieciątkiem ( autorstwa Bentuma). W centralnym miejscu ołtarza wisi obraz Filipa Bentuma przedstawiający św. Piotra i Pawła nad którymi unosi się postać Chrystusa z Krzyżem. Kiedy i w jakich okolicznościach Bożogrobcy stali się gospodarzami kościoła św. Piotra i Pawła w Nysie? Bożogrobcy byli obecni w Nysie podobnie jak franciszkanie już w XIII wieku. Na Starym Mieście prowadzili szpital pw. NMP oraz kościół Maryi w Różach (Marii in Rosis) skąd po zniszczeniach husyckich przenieśli się na Rynek Solny i tam założyli nowy klasztor i kościół pw. Św. Krzyża.

W 1622 roku otrzymali plac w zamian za klasztor i kościół na Rynku Solnym. Podupadły po wojnie trzydziestoletniej zakon Bożogrobców dopiero na przełomie XVII/XVIII wieku dzięki mecenatowi biskupa Ludwika von Neuburg zaczął odzyskiwać swoją świetność. Dzięki wsparciu biskupa Ludwika von Neuburg najpierw zbudowano klasztor a potem kościół. W kościele św. Piotra i Pawła po sekularyzacji przez krótki czas znajdowała się fabryka mydła. Całe wyposażenie i freski przetrwały wszelkie działania wojenne nietknięte i zachowały się do dziś.

Bibliografia

Za: [1]