Dwornik Roman
Dwornik Roman (1913-1988), organista, kompozytor
Urodził się 14 lutego 1913 w Piekarach Śląskich - Szarleju. Jego ojciec Roch Dwornik pracował w kopalni, natomiast matka Matylda z d. Kaletta, zajmowała się w domem i wychowywaniem dzieci. Roman miał dwóch braci i dwie siostry. Starszy brat Teodor był dyrektorem fabryki „Helios” w Katowicach, natomiast młodszy Jan był dyrektorem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Tarnowskich Górach. Starsza siostra Helena wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Panewnikach i przyjęła imię zakonne Mercedes, młodsza natomiast Weronika, jako siostra zakonna Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza przyjęła imię zakonne Serafia. Rodzice wychowywali swoje dzieci w pobożności i duchu religijnym.
Roman interesował się muzyką od najmłodszych lat. Uczęszczał do Liceum im. Adama Mickiewicza w Katowicach. W latach 1930-1933 uczęszczał do Szkoły Muzyki Kościelnej św. Grzegorza w Katowicach. W 1938 roku otrzymał świadectwo ukończenia Wydziału organistowskiego oraz rozpoczął pracę organisty w kościele pw. Trójcy Przenajświętszej w Szarleju. 9 czerwca 1940 zawarł związek małżeński z Łucją z d. Kocur. W 1942 roku został wcielony do wojska niemieckiego. Po powrocie do kraju zaczął odbudowywać swoją przerwaną działalność muzyczną. Objął prowadzenie chóru mieszanego „Wanda”, który osiągnął sławę i rozgłos m.in. dzięki cyklicznym występom w latach 1947-1953 w Polskim Radiu. W 1950 roku chór liczył 98 chórzystów i był to najlepszy okres w historii chóru „Wanda”. Został zauważony i doceniony przez ówczesne władze państwowe. Dalsze istnienie chóru zależało od decyzji dyrygenta, który otrzymał ultimatum: jeżeli chór miał nadal istnieć musi wstąpić w szeregi PZPR-u. Roman Dwornik odmówił. Opiekę nad chórem powierzył Ligoniowi, a sam zaangażował się w muzykę religijną. Oprócz codziennej pracy jako organista występował w koncertach organistowskich. W latach 70. XX wieku wziął udział w koncertach organowych razem z Feliksem Rączkowskim, Eugeniuszem Brańką. Prowadził zajęcia w Szkole Muzyki Kościelnej św. Grzegorza. Pracował w Komisji do Spraw Muzyki Sakralnej diecezji katowickiej razem z ks. Romualdem Rakiem, ks. Ernestem Bijokiem, ks. Franciszkiem Żebrokiem, ks. Antonim Reginkiem, ks. Edwardem Poloczkiem, Józefem Jakacem, która zajęła się sprawami organistów i doskonaleniem kunsztu organistowskiego. Wykładał również w diecezjalnym studium organistowskim.
Za zasługi w dziedzinie muzyki kościelnej Roman Dwornik został uhonorowany odznaką papieską „Pro Ecclesia et pontifice”, którą otrzymał w 1975 roku w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach. Był mocno zaangażowany w życie parafii, szczególnie przez przygotowywanie śpiewów, prób z ludem, chórem i scholą. Zmarł nagle na zawał serca 23 maja 1988. Pogrzeb odbył się w Szarleju 26 maja 1988. Mszy pogrzebowej przewodniczył bp Herbert Bednorz.
- Dwornik Roman, Jakac Józef, Rak Romuald, Chorał do modlitewników śląskich, Katowice 1966.
- Dwornik Roman, Jakac Józef, Rak Romuald, Chorał do modlitewników śląskich, Katowice 1968.
- Dwornik Roman, Kolęda Narodził się Jezus Chrystus na chór mieszany, op. 20 b, Dwornik Roman, 1938.
Bibliografia
R. Hanke, Słownik polskiego śpiewactwa Górnego śląska od wiosny ludów do przełomu tysiąclecia, Katowice 2001; T. Trunk, Działalność kompozytora Romana Dwornika i jego zasługi w krzewieniu muzyki sakralnej, Katowice 1995, pr. mgr, Biblioteka WTL UŚ.
|