Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów [[Katolik - czasopismo|"Katolika"]] [[Napieralski Adam|Adama Napieralskiego]], [[Radziejewski Stanisław|ks. Stanisława Radziejewskiego]], [[Koraszewski Bronisław|Bronisława Koraszewskiego]], a także majora Szmuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Stanisław Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię w Bytomiu, gdzie mieściła się siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął [[Bonczyk Norbert|ks. Norbert Bonczyk]]. | Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów [[Katolik - czasopismo|"Katolika"]] [[Napieralski Adam|Adama Napieralskiego]], [[Radziejewski Stanisław|ks. Stanisława Radziejewskiego]], [[Koraszewski Bronisław|Bronisława Koraszewskiego]], a także majora Szmuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Stanisław Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię w Bytomiu, gdzie mieściła się siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął [[Bonczyk Norbert|ks. Norbert Bonczyk]]. | ||
Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika". Do zarządu związku weszli górnicy: Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda | Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika". Do zarządu związku weszli górnicy: Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda oraz kupcy: Jan Paul i Franciszek Socik. Statut związku został opracowany przez ks. Radziejewskiego i składał się z 19 paragrafów określających cele związku. ZWP od początku swego istnienia działał w interesie robotników, udzielając swym członkom porad prawnych, na łamach tygodnika [[Praca - tygodnik|"Praca"]] jak również udzielając wsparcia finansowego poprzez zakładanie kas pieniężnych. ZWP działał przez 20 lat aż do połączenia się ze [[Zjednoczenie Zawodowe Polskie|Zjednoczeniem Zawodowym Polskim]] w 1909 roku. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Aktualna wersja na dzień 00:27, 23 mar 2022
Związek Wzajemnej Pomocy Robotników Chrześcijańskich (ZWP) powstał 25 sierpnia 1889 na wiecu zwołanym przez redaktorów "Katolika" Adama Napieralskiego, ks. Stanisława Radziejewskiego, Bronisława Koraszewskiego, a także majora Szmuli. W lipcu 1889 roku uchwalono statut związku którego autorem był ks. Stanisław Radziejewski. 15 stycznia 1890 uruchomiono stałą kancelarię w Bytomiu, gdzie mieściła się siedziba związku, a 12 lutego 1890 protektorat objął ks. Norbert Bonczyk.
Związek posiadał własny organ prasowy redagowany przez bytomską redakcję "Katolika". Do zarządu związku weszli górnicy: Jan Sydorczyk, Urban Działach, Karol Duda oraz kupcy: Jan Paul i Franciszek Socik. Statut związku został opracowany przez ks. Radziejewskiego i składał się z 19 paragrafów określających cele związku. ZWP od początku swego istnienia działał w interesie robotników, udzielając swym członkom porad prawnych, na łamach tygodnika "Praca" jak również udzielając wsparcia finansowego poprzez zakładanie kas pieniężnych. ZWP działał przez 20 lat aż do połączenia się ze Zjednoczeniem Zawodowym Polskim w 1909 roku.
Bibliografia
I. Tatura, Stosunek „Związku Wzajemnej Pomocy Robotników Górnośląskich” do władzy państwowej w latach 1889-1891 na podstawie czasopisma „Praca”, Katowice 1988, mps Biblioteka WTL UŚ; J. Wycisło, Model robotnika chrześcijańskiego na Górnym Śląsku w latach 1890-1891 na podstawie czasopisma „Praca” wyd. Bytom 1890-1891 r., Warszawa 1977, mps Biblioteka WTL.