Węglorz Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
Linia 2: Linia 2:
Urodził się 21 października 1932 w Radzionkowie. Był synem policjanta Karola i Heleny z d. Kocjan. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się w Gimnazjum i Liceum Humanistycznym w Piekarach Śląskich. W maju 1950 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Po zlikwidowaniu tego Wydziału przez polskie władze komunistyczne, od 1954 roku kontynuował naukę w ramach „studium domesticum” w seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął 13 listopada 1955 w nowo poświęconym kościele pod wezwaniem [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]] z rąk bpa Zdzisława Golińskiego.  
Urodził się 21 października 1932 w Radzionkowie. Był synem policjanta Karola i Heleny z d. Kocjan. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się w Gimnazjum i Liceum Humanistycznym w Piekarach Śląskich. W maju 1950 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Po zlikwidowaniu tego Wydziału przez polskie władze komunistyczne, od 1954 roku kontynuował naukę w ramach „studium domesticum” w seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął 13 listopada 1955 w nowo poświęconym kościele pod wezwaniem [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]] z rąk bpa Zdzisława Golińskiego.  


Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafii Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|śś. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] (od 30 stycznia 1956), [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|Wszystkich Świętych w Pszczynie]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym|Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym]] (1 wrzesień 1962). W 1964 roku zgłosił się do egzaminu proboszczowskiego. Napisał pracę nt. „10-letni plan pracy duszpasterskiej parafii Wola, dekanatu pszczyńskiego”. 7 listopada 1969 został mianowany  proboszczem w parafii św. Jerzego w Jasienicy. W 1973 roku odnowił miejscowy kościół oraz probostwo. W kwietniu 1978 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia złożył, na ręce [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]], rezygnację z zarządzania parafią w Jasienicy. Kilka miesięcy później otrzymał nominację na rektora kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej. Duszpasterzował tam tylko przez osiem miesięcy, z czego połowę czasu spędził w szpitalu. Zmarł 29 maja 1979 w szpitalu w Mikołowie. Został pochowany w Szarleju.  
Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafii Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] (od 30 stycznia 1956), [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|Wszystkich Świętych w Pszczynie]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym|Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym]] (1 wrzesień 1962). W 1964 roku zgłosił się do egzaminu proboszczowskiego. Napisał pracę nt. „10-letni plan pracy duszpasterskiej parafii Wola, dekanatu pszczyńskiego”. 7 listopada 1969 został mianowany  proboszczem w parafii św. Jerzego w Jasienicy. W 1973 roku odnowił miejscowy kościół oraz probostwo. W kwietniu 1978 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia złożył, na ręce [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]], rezygnację z zarządzania parafią w Jasienicy. Kilka miesięcy później otrzymał nominację na rektora kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej. Duszpasterzował tam tylko przez osiem miesięcy, z czego połowę czasu spędził w szpitalu. Zmarł 29 maja 1979 w szpitalu w Mikołowie. Został pochowany w Szarleju.  


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 22:55, 2 cze 2010

Węglorz Józef (1932-1979), rektor kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej

Urodził się 21 października 1932 w Radzionkowie. Był synem policjanta Karola i Heleny z d. Kocjan. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczył się w Gimnazjum i Liceum Humanistycznym w Piekarach Śląskich. W maju 1950 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po zlikwidowaniu tego Wydziału przez polskie władze komunistyczne, od 1954 roku kontynuował naukę w ramach „studium domesticum” w seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął 13 listopada 1955 w nowo poświęconym kościele pod wezwaniem Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa Zdzisława Golińskiego.

Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafii Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach (od 30 stycznia 1956), Wszystkich Świętych w Pszczynie, Najświętszego Serca Pana Jezusa w Chorzowie Batorym (1 wrzesień 1962). W 1964 roku zgłosił się do egzaminu proboszczowskiego. Napisał pracę nt. „10-letni plan pracy duszpasterskiej parafii Wola, dekanatu pszczyńskiego”. 7 listopada 1969 został mianowany proboszczem w parafii św. Jerzego w Jasienicy. W 1973 roku odnowił miejscowy kościół oraz probostwo. W kwietniu 1978 roku ze względu na pogarszający się stan zdrowia złożył, na ręce H. Bednorza, rezygnację z zarządzania parafią w Jasienicy. Kilka miesięcy później otrzymał nominację na rektora kościoła pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej. Duszpasterzował tam tylko przez osiem miesięcy, z czego połowę czasu spędził w szpitalu. Zmarł 29 maja 1979 w szpitalu w Mikołowie. Został pochowany w Szarleju.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Węglorza; Schematyzm 1958-1981.