Wąsala Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
==Ks. Franciszek Wąsala (1929-2015), proboszcz w Roju==
==Wąsala Franciszek (1920-2015), proboszcz w Roju==
[[Plik:Wasala franciszek.jpg|thumb|left|150px]]
[[Plik:Wasala franciszek.jpg|thumb|left|150px]]
Urodził się 2 kwietnia 1920 w Kluczborku jako syn młynarza Szymona i Walentyny zd. Sierakowska. Ochrzczony został w parafialnym kościele Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku 11 kwietnia 1920. W 1922 rodzina jego przeniosła się do Katowic. Mając sześć lat rozpoczął naukę w Szkole Powszechnej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po dwóch latach przeniósł się do Miejskiej Szkoły Wydziałowej, a po ukończeniu klasy piątej zdał egzamin do drugiej klasy Gimnazjum Państwowego w Katowicach. Sakrament bierzmowania przyjął w 1930. Należał do Sodalicji Mariańskiej, był ministrantem i kierownikiem męskiej Krucjaty Eucharystycznej w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach |parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach]].
Urodził się 2 kwietnia 1920 w Kluczborku jako syn młynarza Szymona i Walentyny z d. Sierakowska. Ochrzczony został w parafialnym kościele MB Wspomożenia Wiernych w Kluczborku 11 kwietnia 1920. W 1922 rodzina przeniosła się do Katowic. Mając sześć lat rozpoczął naukę w Szkole Powszechnej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po dwóch latach przeniósł się do Miejskiej Szkoły Wydziałowej, a po ukończeniu klasy piątej zdał egzamin do drugiej klasy Gimnazjum Państwowego w Katowicach. Sakrament bierzmowania przyjął w 1930 roku. Należał do Sodalicji Mariańskiej, był ministrantem i kierownikiem męskiej Krucjaty Eucharystycznej w [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach |parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]].


Po zdaniu w 1938 egzaminu dojrzałości wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch II wojny światowej przerwał jego studia w Krakowie. Za  zgodą bpa [[Adamski Stanisław|Stanisława Adamskiego ]]udał się do seminarium duchownego w Widnawie, w diecezji wrocławskiej. Następnie jego droga wiodła przez seminaria w Salzburgu i w Fuldzie. Po pobycie na robotach przymusowych w kolejowych zakładach naprawczych w Wiedniu, podczas których kontynuował studia teologiczne, powrócił do kraju na początku czerwca 1945. Od października 1945 ponownie podjął studia w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie.  
Po zdaniu w 1938 roku egzaminu dojrzałości wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch II wojny światowej przerwał jego studia w Krakowie. Za  zgodą bpa [[Adamski Stanisław|Stanisława Adamskiego ]]udał się do seminarium duchownego w Widnawie, w diecezji wrocławskiej. Następnie jego droga wiodła przez seminaria w Salzburgu i w Fuldzie. Po pobycie na robotach przymusowych w kolejowych zakładach naprawczych w Wiedniu, podczas których kontynuował studia teologiczne, powrócił do kraju na początku czerwca 1945 roku. Od października 1945 ponownie podjął studia w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie.  


Święcenia kapłańskie z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]] przyjął 22 grudnia 1945. Po zastępstwie w parafii św. Antoniego w Chorzowie ks. Franciszek był wikariuszem w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Szarleju (1947), Imienia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Bartłomieja w Piekarach Śląskich (do 1951), Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Kamieniu (do 1954), Świętego  Józefa w Rudzie Śląskiej (do 1955), Świętego Józefa w Zgodzie (do 1957).  
Święcenia kapłańskie, z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]], przyjął 22 grudnia 1945. Po zastępstwie w parafii św. Antoniego w Chorzowie był wikariuszem w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Szarleju (1947), Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich (do 1951), św. Apostołów Piotra i Pawła w Kamieniu (do 1954), św. Józefa w Rudzie Śląskiej (do 1955), św. Józefa w Zgodzie (do 1957).  


27 lutego 1957 został mianowany wikariuszem [[ Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach |parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach]], z poleceniem budowy kościoła w Roju. Po utworzeniu 1 września 1958 w Roju kuracji pod wezwaniem [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju|Podwyższenia Krzyża Świętego]] został jej pierwszym [[Kuracja|kuratusem]]. Nowy kościół w Roju został poświęcony 17 lipca 1960. Po utworzeniu w Roju parafii, 25 listopada 1975, ks. Franciszek Wąsala został mianowany jej proboszczem.  
27 lutego 1957 został mianowany wikariuszem [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Boguszowicach |parafii NSPJ w Boguszowicach]], z poleceniem budowy kościoła w Roju. Po utworzeniu 1 września 1958 w Roju kuracji [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju|Podwyższenia Krzyża Świętego]] został jej pierwszym [[Kuracja|kuratusem]]. Nowy kościół w Roju został poświęcony 17 lipca 1960. Po utworzeniu tamże parafii, 25 listopada 1975, ks. Wąsala został mianowany jej proboszczem.  


Od połowy lat 50. zaczęły się coroczne spotkania z kolegami kapłanami, którzy razem kończyli studia teologiczne na Wydziale Teologicznym UJ. Na wszystkie przyjeżdżał biskup [[Jan Paweł II|Karol Wojtyła]]. W gronie tym byli również przyszły biskup poznański abp [[Stroba Jerzy|Jerzy Stroba]] i [[Rak Romuald|ks. Romuald Rak]]. W 1974 roku już kardynał Karol Wojtyła odwiedził ks. Franciszka w Roju. Kolejną okazją do rozmowy były spotkania śląskiego rocznika 1938, które zawsze organizował ks. Wąsala w Roju, w pierwszy wtorek po Wielkanocy. Ks. Franciszek wielokrotnie spotykał się z  kard. Wojtyła już wtedy papieżem Janem Pawłem II. Z dniem 1 lipca 1988 został przeniesiony - na własną prośbę, ze względów zdrowotnych – na emeryturę. Zamieszkał na terenie parafii w Żorach - Roju.
Od połowy lat 50. zaczęły się coroczne spotkania z kolegami kapłanami, którzy razem kończyli studia teologiczne na Wydziale Teologicznym UJ. Na wszystkie przyjeżdżał biskup [[Jan Paweł II|Karol Wojtyła]]. W gronie tym byli również przyszły biskup poznański abp [[Stroba Jerzy|Jerzy Stroba]] i [[Rak Romuald|ks. Romuald Rak]]. W 1974 roku kard. Karol Wojtyła odwiedził ks. Wąsalę w Roju. Kolejną okazją do rozmowy były spotkania śląskiego rocznika 1938, które zawsze organizował ks. Wąsala w Roju, w pierwszy wtorek po Wielkanocy. Ks. Franciszek wielokrotnie spotykał się z  kard. Wojtyłą już wtedy papieżem Janem Pawłem II. Z dniem 1 lipca 1988 został przeniesiony na własną prośbę - ze względów zdrowotnych – na emeryturę. Zamieszkał na terenie parafii w Żorach - Roju.


20 grudnia 1995 mianowany został kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej.
20 grudnia 1995 mianowany został kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej.
Linia 15: Linia 15:
    
    
Zmarł 28 stycznia 2015 w szpitalu w Katowicach – Bogucicach, a pochowany został na cmentarzu parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Żorach – Roju, 31 stycznia 2015.
Zmarł 28 stycznia 2015 w szpitalu w Katowicach – Bogucicach, a pochowany został na cmentarzu parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Żorach – Roju, 31 stycznia 2015.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Nekrolog - Kuria Archidiecezjalna w Katowicach.
Nekrolog - Kuria Archidiecezjalna w Katowicach.

Wersja z 18:22, 30 sty 2015

Wąsala Franciszek (1920-2015), proboszcz w Roju

Wasala franciszek.jpg

Urodził się 2 kwietnia 1920 w Kluczborku jako syn młynarza Szymona i Walentyny z d. Sierakowska. Ochrzczony został w parafialnym kościele MB Wspomożenia Wiernych w Kluczborku 11 kwietnia 1920. W 1922 rodzina przeniosła się do Katowic. Mając sześć lat rozpoczął naukę w Szkole Powszechnej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. Po dwóch latach przeniósł się do Miejskiej Szkoły Wydziałowej, a po ukończeniu klasy piątej zdał egzamin do drugiej klasy Gimnazjum Państwowego w Katowicach. Sakrament bierzmowania przyjął w 1930 roku. Należał do Sodalicji Mariańskiej, był ministrantem i kierownikiem męskiej Krucjaty Eucharystycznej w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach.

Po zdaniu w 1938 roku egzaminu dojrzałości wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wybuch II wojny światowej przerwał jego studia w Krakowie. Za zgodą bpa Stanisława Adamskiego udał się do seminarium duchownego w Widnawie, w diecezji wrocławskiej. Następnie jego droga wiodła przez seminaria w Salzburgu i w Fuldzie. Po pobycie na robotach przymusowych w kolejowych zakładach naprawczych w Wiedniu, podczas których kontynuował studia teologiczne, powrócił do kraju na początku czerwca 1945 roku. Od października 1945 ponownie podjął studia w Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie.

Święcenia kapłańskie, z rąk bpa S. Adamskiego, przyjął 22 grudnia 1945. Po zastępstwie w parafii św. Antoniego w Chorzowie był wikariuszem w parafiach: Trójcy Przenajświętszej w Szarleju (1947), Imienia NMP i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich (do 1951), św. Apostołów Piotra i Pawła w Kamieniu (do 1954), św. Józefa w Rudzie Śląskiej (do 1955), św. Józefa w Zgodzie (do 1957).

27 lutego 1957 został mianowany wikariuszem parafii NSPJ w Boguszowicach, z poleceniem budowy kościoła w Roju. Po utworzeniu 1 września 1958 w Roju kuracji Podwyższenia Krzyża Świętego został jej pierwszym kuratusem. Nowy kościół w Roju został poświęcony 17 lipca 1960. Po utworzeniu tamże parafii, 25 listopada 1975, ks. Wąsala został mianowany jej proboszczem.

Od połowy lat 50. zaczęły się coroczne spotkania z kolegami kapłanami, którzy razem kończyli studia teologiczne na Wydziale Teologicznym UJ. Na wszystkie przyjeżdżał biskup Karol Wojtyła. W gronie tym byli również przyszły biskup poznański abp Jerzy Stroba i ks. Romuald Rak. W 1974 roku kard. Karol Wojtyła odwiedził ks. Wąsalę w Roju. Kolejną okazją do rozmowy były spotkania śląskiego rocznika 1938, które zawsze organizował ks. Wąsala w Roju, w pierwszy wtorek po Wielkanocy. Ks. Franciszek wielokrotnie spotykał się z kard. Wojtyłą już wtedy papieżem Janem Pawłem II. Z dniem 1 lipca 1988 został przeniesiony na własną prośbę - ze względów zdrowotnych – na emeryturę. Zamieszkał na terenie parafii w Żorach - Roju.

20 grudnia 1995 mianowany został kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej Katowickiej. Od 1967 należał do Komisji Sztuki Sakralnej Archidiecezji Katowickiej. Pełnił także urząd ojca duchownego kapłanów dekanatu Żory. W 2013 roku zamieszkał w Domu Świętego Józefa w Katowicach.

Zmarł 28 stycznia 2015 w szpitalu w Katowicach – Bogucicach, a pochowany został na cmentarzu parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Żorach – Roju, 31 stycznia 2015.

Bibliografia

Nekrolog - Kuria Archidiecezjalna w Katowicach.