Trocha Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
 
(uzupełnienie - kategoria)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Trocha Jan (1907-1970), proboszcz w Bieruniu ==
== Trocha Jan (1907-1977), proboszcz w Bieruniu ==
[[Grafika:Trocha Jan.jpg|left]]
[[Grafika:Trocha Jan.jpg|thumb|left]]
Urodził się 2 września 1907 w Tarnowskich Górach w rodzinie asystenta poczty. Do gimnazjum uczęszczał w Reichanbach - Dzierżoniów, a następnie w Bytomiu. Po przeniesieniu się rodziny na tereny Polski niepodległej zdał maturę w Chorzowie. W 1926 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Katowicach w 1931 roku.  
Urodził się 2 września 1907 w Tarnowskich Górach w rodzinie asystenta poczty. Do gimnazjum uczęszczał w Reichanbach - Dzierżoniów, a następnie w Bytomiu. Po przeniesieniu się rodziny na tereny Polski niepodległej zdał maturę w Chorzowie. W 1926 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Święcenia kapłańskie przyjął w Katowicach w 1931 roku.  


W charakterze wikarego kooperatora pracował w parafiach: Katowice-Józefowiec i Mysłowice. Od 1937 roku objął funkcję katechety w Miejskim Instytucie Kształcenia Handlowego w Chorzowie. Po rozpoczęciu II wojny światowej przeniesiono go do Bierunia Starego, gdzie zastępował nieobecnego proboszcza w charakterze substytuta. W 1945 roku mianowany został administratorem w Bieruniu Starym, a w 1957 roku otrzymał dekret proboszczowski. Od 1955 roku spełniał ponadto funkcję dziekana nowo utworzonego dekanatu tysko-bieruńskiego, a po podziale tegoż na dwa odrębne dekanaty był dziekanem dekanatu bieruńskiego.  
W charakterze wikarego kooperatora pracował w parafiach: [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|Katowice-Józefowiec]] i Mysłowice. Od 1937 roku objął funkcję katechety w Miejskim Instytucie Kształcenia Handlowego w Chorzowie. Po rozpoczęciu II wojny światowej przeniesiono go do Bierunia Starego, gdzie zastępował nieobecnego proboszcza w charakterze substytuta. W 1945 roku mianowany został administratorem w Bieruniu Starym, a w 1957 roku otrzymał dekret proboszczowski. Od 1955 roku pełnił ponadto funkcję dziekana nowo utworzonego dekanatu tysko-bieruńskiego, a po podziale tegoż na dwa odrębne dekanaty był dziekanem dekanatu bieruńskiego.  


Był też członkiem komitetu budowy Katedry Śląskiej. Jako gospodarz [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii św. Bartłomieja w Bieruniu]] przez trzydzieści z górą lat zdołał przeprowadzić wiele poważnych inwestycji. Kilka lat z rzędu prosił on ordynariusza o zwolnienie z funkcji dziekana, a potem proboszcza, powołując się na zły stan zdrowia. Rezygnację przyjęto dopiero w 1970 roku. Ostatnie lata swego życia spędził jako emeryt-rezydent przy odbudowywanym ze zgliszcz kościółku św. Walentego. Zmarł 19 czerwca 1977 w szpitalu powiatowym w Tychach. W pogrzebie, który odbył się 22 czerwca wzięło udział ok. 100 kapłanów na czele z [[Domin Czesław|biskupem Czesławem Dominem]]. Było także wiele sióstr zakonnych oraz większość mieszkańców Bierunia Starego. Grób Ks. Jana Trochy znajduje się na cmentarzu w Bieruniu Starym.
Był też członkiem [[Komitet Budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach|komitetu Budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach]]. Jako gospodarz [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii św. Bartłomieja w Bieruniu]] przez trzydzieści z górą lat zdołał przeprowadzić wiele poważnych inwestycji. Kilka lat z rzędu prosił ordynariusza o zwolnienie z funkcji dziekana, a potem proboszcza, powołując się na zły stan zdrowia. Rezygnację przyjęto dopiero w 1970 roku. Ostatnie lata swego życia spędził jako emeryt-rezydent przy odbudowywanym ze zgliszcz [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|kościółku św. Walentego]]. Zmarł 19 czerwca 1977 w szpitalu powiatowym w Tychach. W pogrzebie, który odbył się 22 czerwca wzięło udział ok. 100 kapłanów na czele z [[Domin Czesław|biskupem Czesławem Dominem]]. Było także wiele sióstr zakonnych oraz większość mieszkańców Bierunia Starego. Grób ks. Jana Trochy znajduje się na [[Cmentarz parafialny - Bieruń Stary, ul. Krakowska|cmentarzu w Bieruniu Starym]].


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Jana Trochy; WD 1931, nr 6-7, s. 90; Nekrolog, WD 1977, nr 8-9, s. 215-217; P. Lisiecki, Duszpasterstwo i życie religijne w parafii świętego Bartłomieja w Bieruniu Starym w latach 1920-1989, Katowice 2004, mps pr. Biblioteka WTL, s. 108-109; Myszor,  Historia diecezji, s. 362, 444, 456; Tenże, Stosunki Kościół, s. 166; Bieruń. Monografia, red. R. Kaczmarek i J. Myszor, Bieruń 2007, s. 51 i nn; H. Kowalczyk, Trocha Jan (hasło), Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 294-295; A. Caban, Ks. Jan Trocha (1907-2007) w dokumentach i wspomnieniach. W stulecie urodzin, Bieruń 2008.
AAKat, Akta personalne ks. Jana Trochy; WD 1931, nr 6-7, s. 90; 1948, nr 3, s. 75; Nekrolog, WD 1977, nr 8-9, s. 215-217; P. Lisiecki, Duszpasterstwo i życie religijne w parafii świętego Bartłomieja w Bieruniu Starym w latach 1920-1989, Katowice 2004, mps pr. Biblioteka WTL, s. 108-109; Myszor,  Historia diecezji, s. 362, 444, 456; Tenże, Stosunki Kościół, s. 166; Bieruń. Monografia, red. R. Kaczmarek i J. Myszor, Bieruń 2007, s. 51 i nn; H. Kowalczyk, Trocha Jan (hasło), [w:] Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 294-295; A. Caban, Ks. Jan Trocha (1907-2007) w dokumentach i wspomnieniach. W stulecie urodzin, Bieruń 2008.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - T]]
[[Kategoria:Biografie - T]]
[[Kategoria:Budowniczy]]

Aktualna wersja na dzień 22:49, 22 sty 2018

Trocha Jan (1907-1977), proboszcz w Bieruniu

Trocha Jan.jpg

Urodził się 2 września 1907 w Tarnowskich Górach w rodzinie asystenta poczty. Do gimnazjum uczęszczał w Reichanbach - Dzierżoniów, a następnie w Bytomiu. Po przeniesieniu się rodziny na tereny Polski niepodległej zdał maturę w Chorzowie. W 1926 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął w Katowicach w 1931 roku.

W charakterze wikarego kooperatora pracował w parafiach: Katowice-Józefowiec i Mysłowice. Od 1937 roku objął funkcję katechety w Miejskim Instytucie Kształcenia Handlowego w Chorzowie. Po rozpoczęciu II wojny światowej przeniesiono go do Bierunia Starego, gdzie zastępował nieobecnego proboszcza w charakterze substytuta. W 1945 roku mianowany został administratorem w Bieruniu Starym, a w 1957 roku otrzymał dekret proboszczowski. Od 1955 roku pełnił ponadto funkcję dziekana nowo utworzonego dekanatu tysko-bieruńskiego, a po podziale tegoż na dwa odrębne dekanaty był dziekanem dekanatu bieruńskiego.

Był też członkiem komitetu Budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Jako gospodarz parafii św. Bartłomieja w Bieruniu przez trzydzieści z górą lat zdołał przeprowadzić wiele poważnych inwestycji. Kilka lat z rzędu prosił ordynariusza o zwolnienie z funkcji dziekana, a potem proboszcza, powołując się na zły stan zdrowia. Rezygnację przyjęto dopiero w 1970 roku. Ostatnie lata swego życia spędził jako emeryt-rezydent przy odbudowywanym ze zgliszcz kościółku św. Walentego. Zmarł 19 czerwca 1977 w szpitalu powiatowym w Tychach. W pogrzebie, który odbył się 22 czerwca wzięło udział ok. 100 kapłanów na czele z biskupem Czesławem Dominem. Było także wiele sióstr zakonnych oraz większość mieszkańców Bierunia Starego. Grób ks. Jana Trochy znajduje się na cmentarzu w Bieruniu Starym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Trochy; WD 1931, nr 6-7, s. 90; 1948, nr 3, s. 75; Nekrolog, WD 1977, nr 8-9, s. 215-217; P. Lisiecki, Duszpasterstwo i życie religijne w parafii świętego Bartłomieja w Bieruniu Starym w latach 1920-1989, Katowice 2004, mps pr. Biblioteka WTL, s. 108-109; Myszor, Historia diecezji, s. 362, 444, 456; Tenże, Stosunki Kościół, s. 166; Bieruń. Monografia, red. R. Kaczmarek i J. Myszor, Bieruń 2007, s. 51 i nn; H. Kowalczyk, Trocha Jan (hasło), [w:] Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, s. 294-295; A. Caban, Ks. Jan Trocha (1907-2007) w dokumentach i wspomnieniach. W stulecie urodzin, Bieruń 2008.