Skorupa Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 21:14, 8 lis 2016

Skorupa Jan (1906-1980)

Urodził się 8 marca 1906 w Sowczycach. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk kard. Adolfa Bertrama 2 lutego 1930. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Gliwicach, a od 1943 roku jak duszpasterz młodzieży w głębi Niemiec w Volgast. W 1935 kard. Bertram mianował go repetytorem w alumnacie wrocławskim, a w latach 1933-1939 uczynił go prefektem kleryków, prokuratorem całego domu i nauczycielem języka polskiego. Na początku wojny, 17 października 1939, został mianowany proboszczem w Chrząszczycach pod Opolem. W 1954 roku został usunięty z parafii i skazany na dwuletnie wygnanie. Przebywał wówczas jako duszpasterz w Jutroszynie Wlkp. i w Bienicach k. Krotoszyna. Po powrocie z wygnania wrócił do Chrząszczyc. W 1958 roku rozpoczął budowę kościoła pw. Niepokalanego Serca Maryi w Domecku. W 1960 roku został prałatem. Zmarł nagle na zawał serca 20 stycznia 1980 na 12 dni przed swoim złotym jubileuszem kapłaństwa. Został pochowany na cmentarzu przy kościele w Chrząszczycach, gdzie jako proboszcz służył całe 40 lat.

Bibliografia

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Skorupa Jan (1906-1980)==
-Urodził się 8 marca 1906 w Sowczycach. Święcenia kapłańskie przyjął z rak kard. A. Bertrama 2 lutego 1930. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Gliwicach, a od 1943 roku jak duszpasterz młodzieży w głębi Niemiec w Volgast. W 1935 kard. Bertram mianował go repetytorem w alumnacie wrocławskim, a w latach 1933– 39 uczynił go prefektem kleryków, prokuratorem całego domu i nauczycielem języka polskiego. Na początku wojny, 17 października 1939, został mianowany proboszczem w Chrząszczycach pod Opolem. W 1954 został usunięty z parafii i skazany na dwuletnie wygnanie. Przebywał wówczas jako duszpasterz w Jutroszynie Wlkp. i w Bienicach k. Krotoszyna. Po powrocie z wygnania wrócił do Chrząszczyc. W 1958 roku rozpoczął budowę kościoła pw. Niepokalanego Serca Maryi w Domecku. W 1960 roku został prałatem. Zmarł nagle 20 stycznia 1980 na 12 dni przed swoim złotym jubileuszem kapłaństwa na zawał serca. Został pochowany na cmentarzu przy kościele w Chrząszczycach, gdzie jako proboszcz służył całe 40 lat.
+Urodził się 8 marca 1906 w Sowczycach. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk [[Bertram Adolf|kard. Adolfa Bertrama]] 2 lutego 1930. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii św. Bartłomieja w Gliwicach, a od 1943 roku jak duszpasterz młodzieży w głębi Niemiec w Volgast. W 1935 kard. Bertram mianował go repetytorem w alumnacie wrocławskim, a w latach 1933-1939 uczynił go prefektem kleryków, prokuratorem całego domu i nauczycielem języka polskiego. Na początku wojny, 17 października 1939, został mianowany proboszczem w Chrząszczycach pod Opolem. W 1954 roku został usunięty z parafii i skazany na dwuletnie wygnanie. Przebywał wówczas jako duszpasterz w Jutroszynie Wlkp. i w Bienicach k. Krotoszyna. Po powrocie z wygnania wrócił do Chrząszczyc. W 1958 roku rozpoczął budowę kościoła pw. Niepokalanego Serca Maryi w Domecku. W 1960 roku został prałatem. Zmarł nagle na zawał serca 20 stycznia 1980 na 12 dni przed swoim złotym jubileuszem kapłaństwa. Został pochowany na cmentarzu przy kościele w Chrząszczycach, gdzie jako proboszcz służył całe 40 lat.
 ==Bibliografia==