Skiba Antoni: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Skiba Antoni (1811-1863)==  
==Skiba Antoni (1811-1863)==  
Urodził się w Opolu 31 maja 1811. Studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu i Seminarium Duchownego w Pelplinie. Należał do grona księży Ślązaków, sprowadzonych na Pomorze przez biskupa chełmińskiego [[Sedlag Anastazy|Anastazego Sedlaga]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 7 marca 1839 roku. Początkowo był wikarym w  parafii św. Józefa w  Gdańsku. 13 marca 1842 roku otrzymał probostwo w Rumi i Redzie. W czasie Wiosny Ludów (1848-1849) wszedł do Zgromadzenia Narodowego. W Zgromadzeniu solidaryzował się z lewicą. W 1849 roku został wybrany posłem do sejmu pruskiego w Berlinie. Zmarł w Rumi 14 lutego 1863.
Urodził się w Opolu 31 maja 1811. Studia teologiczne odbył na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]] i w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Należał do grona księży Ślązaków, sprowadzonych na Pomorze przez biskupa chełmińskiego [[Sedlag Anastazy|Anastazego Sedlaga]]. Święcenia kapłańskie przyjął 7 marca 1839. Początkowo był wikarym w  parafii św. Józefa w  Gdańsku. 13 marca 1842 otrzymał probostwo w Rumi i Redzie. W czasie Wiosny Ludów (1848-1849) wszedł do Zgromadzenia Narodowego. W Zgromadzeniu solidaryzował się z lewicą. W 1849 roku został wybrany posłem do sejmu pruskiego w Berlinie. Zmarł w Rumi 14 lutego 1863.


==Bibliografia ==
==Bibliografia ==
A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932; T. Rembalski, W państwie prusko-niemieckim (1806-1919), [W:] Historia Rumi od pradziejów do 1945, t. 1, Gdynia 2012, s. 130.  
A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932; T. Rembalski, W państwie prusko-niemieckim (1806-1919), [w:] Historia Rumi od pradziejów do 1945, t. 1, Gdynia 2012, s. 130.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}

Aktualna wersja na dzień 22:35, 30 sie 2019

Skiba Antoni (1811-1863)

Urodził się w Opolu 31 maja 1811. Studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego i w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Należał do grona księży Ślązaków, sprowadzonych na Pomorze przez biskupa chełmińskiego Anastazego Sedlaga. Święcenia kapłańskie przyjął 7 marca 1839. Początkowo był wikarym w parafii św. Józefa w Gdańsku. 13 marca 1842 otrzymał probostwo w Rumi i Redzie. W czasie Wiosny Ludów (1848-1849) wszedł do Zgromadzenia Narodowego. W Zgromadzeniu solidaryzował się z lewicą. W 1849 roku został wybrany posłem do sejmu pruskiego w Berlinie. Zmarł w Rumi 14 lutego 1863.

Bibliografia

A. Mańkowski, Księża Ślązacy w diecezji chełmińskiej, Pelplin 1932; T. Rembalski, W państwie prusko-niemieckim (1806-1919), [w:] Historia Rumi od pradziejów do 1945, t. 1, Gdynia 2012, s. 130.