Sewerin Robert: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 18:25, 10 lut 2021

Sewerin Robert (1877-1942)

Urodził się 6 czerwca 1877 w Mikołowie w rodzinie urzędnika Pawła i Pauliny z d. Tabor. Maturę zdał 14 września 1898 w gimnazjum gliwickim i po studiach na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego przyjął święcenia kapłańskie 23 czerwca 1902.

Był bardzo uzdolniony, ale cierpiał na zespół zależności alkoholowej, dlatego często musiał zmieniać placówki, w których przeciętnie pozostawał tylko po jednym roku. Od 1 sierpnia 1902 aż do końca 1922 roku był kolejno wikarym w Ostrogu pod Raciborzem, Mysłowicach, przy kościele Bożego Ciała w Berlinie, w Markowicach pod Raciborzem, Krapkowicach (powiat opolski), Bodzanowicach (powiat oleski), gdzie wytrwał trzy lata, w Rozmierzu (powiat strzelecki), Trzebnicy, Rachowicach (powiat gliwicki), Bujakowie, Lubecku i Łaziskach Górnych. Najdłużej przebywał w Rachowicach, gdzie był wikarym od 15 stycznia 1913 do początku sierpnia 1919 roku. W latach 1912 i 1920 był jakiś czas w klasztorze franciszkanów w Prudniku.

Od chwili ustanowienia Administracji Apostolskiej pracował jako pomocnik duszpasterski w Nowym Bytomiu, Ruptawie, Chropaczowie, Mysłowicach, Jędrysku, Pstrążnej i Starym Bieruniu. W tym czasie z determinacją leczył się trzy razy w zakładzie prowadzonym przez kamilianów w Tarnowskich Górach. Po trzeciej kuracji zupełnie wyleczony objął 1 grudnia 1928 urząd wikarego w Piekarach Śląskich i tam już pozostał. 7 kwietnia otrzymał nominację na kuratusa. 1 stycznia 1939 przyznano mu emeryturę. Zmarł w Piekarach Śląskich 4 kwietnia 1942.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Roberta Sewerina; Schematyzm 1924-1925; WD 1927, nr 6, s. 41; 1928, nr 12, s. 83; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 8-9, s. 144; Sewerin Robert (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 216-217.

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 Urodził się 6 czerwca 1877 w Mikołowie w rodzinie urzędnika Pawła i Pauliny z d. Tabor. Maturę zdał 14 września 1898 w gimnazjum gliwickim i po studiach na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]] przyjął święcenia kapłańskie 23 czerwca 1902.
-Był bardzo uzdolniony, ale cierpiał na zespół zależności alkoholowej, dlatego często musiał zmieniać placówki, w których przeciętnie pozostawał tylko po jednym roku. Od 1 sierpnia 1902 aż do końca 1922 roku był kolejno wikarym w Ostrogu pod Raciborzem, Mysłowicach, przy kościele Bożego Ciała w Berlinie, w Markowicach pod Raciborzem, Krapkowicach (powiat opolski), Bodzanowicach (powiat oleski), gdzie wytrwał trzy lata, w Rozmierzu (powiat strzelecki), Trzebnicy, Rachowicach (powiat gliwicki), Bujakowie, Lubecku i Łaziskach Górnych. Najdłużej przebywał w Rachowicach, gdzie był wikarym od 15 stycznia 1913 do początku sierpnia 1919 roku. W latach 1912 i 1920 był jakiś czas w klasztorze Franciszkanów w Prudniku.
+Był bardzo uzdolniony, ale cierpiał na zespół zależności alkoholowej, dlatego często musiał zmieniać placówki, w których przeciętnie pozostawał tylko po jednym roku. Od 1 sierpnia 1902 aż do końca 1922 roku był kolejno wikarym w Ostrogu pod Raciborzem, Mysłowicach, przy kościele Bożego Ciała w Berlinie, w Markowicach pod Raciborzem, Krapkowicach (powiat opolski), Bodzanowicach (powiat oleski), gdzie wytrwał trzy lata, w Rozmierzu (powiat strzelecki), Trzebnicy, Rachowicach (powiat gliwicki), Bujakowie, Lubecku i Łaziskach Górnych. Najdłużej przebywał w Rachowicach, gdzie był wikarym od 15 stycznia 1913 do początku sierpnia 1919 roku. W latach 1912 i 1920 był jakiś czas w klasztorze [[Franciszkanie|franciszkanów]] w Prudniku.
-Od chwili ustanowienia Administracji Apostolskiej pracował jako pomocnik duszpasterski w Nowym Bytomiu, Ruptawie, Chropaczowie, Mysłowicach, Jędrysku, Pstrążnej i Starym Bieruniu. W tym czasie z determinacją leczył się trzy razy w zakładzie prowadzonym przez [[Kamilianie - Tarnowskie Góry|Kamilianów w Tarnowskich Górach]]. Po trzeciej kuracji zupełnie wyleczony objął 1 grudnia 1928 urząd wikarego w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach Śląskich]] i tam już pozostał. 7 kwietnia otrzymał nominację na [[Kuracja|kuratusa]]. 1 stycznia 1939 przyznano mu emeryturę. Zmarł w Piekarach Śląskich 4 kwietnia 1942.
+Od chwili ustanowienia Administracji Apostolskiej pracował jako pomocnik duszpasterski w Nowym Bytomiu, Ruptawie, Chropaczowie, Mysłowicach, Jędrysku, Pstrążnej i Starym Bieruniu. W tym czasie z determinacją leczył się trzy razy w zakładzie prowadzonym przez [[Kamilianie - Tarnowskie Góry|kamilianów w Tarnowskich Górach]]. Po trzeciej kuracji zupełnie wyleczony objął 1 grudnia 1928 urząd wikarego w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach Śląskich]] i tam już pozostał. 7 kwietnia otrzymał nominację na [[Kuracja|kuratusa]]. 1 stycznia 1939 przyznano mu emeryturę. Zmarł w Piekarach Śląskich 4 kwietnia 1942.
 == Bibliografia ==