Schmidt Paweł: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 21:39, 3 kwi 2016

Schmidt Paweł OMI (1913-1983), proboszcz w Lubomi

Urodził się 3 stycznia 1913 roku w Nowej Wsi Książęcej. Był synem Augustyna i Marii z domu Lenart. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W latach 1927-1928 uczył się w Niższym Seminarium Duchownym w Krobi. Naukę kontynuował w Niższym Seminarium Duchownym w Lublińcu, gdzie w 1933 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze w sierpniu 1933 roku rozpoczął nowicjat w Markowicach koło Inowrocławia i złożył tam pierwsze śluby zakonne. W latach 1934-1939 studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Obrze. W sierpniu 1937 roku złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1939 roku w Obrze z rąk bpa Walentego Dymka.

W latach 1940-1941 uzupełniał studia teologiczne we Wrocławiu. Od 1941 roku przebywał na Zaolziu. Po zakończeniu II wojny światowej w latach 1945-1952 administrował parafią Podzamcze w archidiecezji poznańskiej. Następnie przebywał krótko w Konstantynowie Łódzkim. W październiku 1951 roku zwrócił się do bpa Stanisława Adamskiego z prośbą o przyjęcie do duszpasterstwa w diecezji katowickiej. Na przejście do pracy w diecezji i opuszczenie Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów otrzymał zezwolenie swoich przełożonych zakonnych. W listopadzie 1952 roku został skierowany na zastępstwo duszpasterskie do parafii Wniebowzięcia NMP w Olszynie. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: św. Antoniego w Rybniku i Wszystkich Świętych w Pszczynie. W 1955 roku zdał egzamin proboszczowski. Po grudniu 1956 roku, po powrocie z wygnania biskupów katowickich, został oficjalnie inkardynowany do diecezji katowickiej. W latach 1958-1961 był kapelanem szpitali leżących na terenie parafii: św. Jadwigi i św. Barbary w Chorzowie. W listopadzie 1961 roku został mianowany proboszczem w parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi. W wrześniu 1982 roku przeszedł w stan spoczynku, ale jako emeryt-rezydent mieszkał nadal na probostwie w Lubomi. Zmarł 22 grudnia 1983 roku w Kędzierzynie. Został pochowany w Lubomi.

Bibliografia

Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego. T. II: Kapłani wyświęceni w latach 1923-1939 (do wybuchu II wojny światowej), zebrał i opracował ks. E. Nalepa, Katowice 1999, s. 284-295.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Urodził się 3 stycznia 1913 roku w Nowej Wsi Książęcej. Był synem Augustyna i Marii z domu Lenart. Po ukończeniu szkoły powszechnej wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. W latach 1927-1928 uczył się w Niższym Seminarium Duchownym w Krobi. Naukę kontynuował w [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Niższym Seminarium Duchownym w Lublińcu]], gdzie w 1933 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze w sierpniu 1933 roku rozpoczął nowicjat w Markowicach koło Inowrocławia i złożył tam pierwsze śluby zakonne. W latach 1934-1939 studiował filozofię i teologię w Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów w Obrze. W sierpniu 1937 roku złożył śluby wieczyste. Święcenia kapłańskie przyjął 18 czerwca 1939 roku w Obrze z rąk bpa Walentego Dymka.
-W latach 1940-1941 uzupełniał studia teologiczne we Wrocławiu. Od 1941 roku przebywał na Zaolziu. Po zakończeniu II wojny światowej w latach 1945-1952 administrował parafią Podzamcze w archidiecezji poznańskiej. Następnie przebywał krótko w Konstantynowie Łódzkim. W październiku 1951 roku zwrócił się do bpa Stanisława Adamskiego z prośbą o przyjęcie do duszpasterstwa w diecezji katowickiej. Na przejście do pracy w diecezji i opuszczenie Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów otrzymał zezwolenie swoich przełożonych zakonnych. W listopadzie 1952 roku został skierowany na zastępstwo duszpasterskie do parafii Wniebowzięcia NMP w Olszynie. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: św. Antoniego w Rybniku i Wszystkich Świętych w Pszczynie. W 1955 roku zdał egzamin proboszczowski. Po grudniu 1956 roku, po powrocie z wygnania biskupów katowickich, został oficjalnie inkardynowany do diecezji katowickiej. W latach 1958-1961 był kapelanem szpitali leżących na terenie parafii: św. Jadwigi i św. Barbary w Chorzowie. W listopadzie 1961 roku został mianowany proboszczem w parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi. W wrześniu 1982 roku przeszedł w stan spoczynku, ale jako emeryt-rezydent mieszkał nadal na probostwie w Lubomi. Zmarł 22 grudnia 1983 roku w Kędzierzynie. Został pochowany w Lubomi.
+W latach 1940-1941 uzupełniał studia teologiczne we Wrocławiu. Od 1941 roku przebywał na Zaolziu. Po zakończeniu II wojny światowej w latach 1945-1952 administrował parafią Podzamcze w archidiecezji poznańskiej. Następnie przebywał krótko w Konstantynowie Łódzkim. W październiku 1951 roku zwrócił się do [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]] z prośbą o przyjęcie do duszpasterstwa w diecezji katowickiej. Na przejście do pracy w diecezji i opuszczenie Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów otrzymał zezwolenie swoich przełożonych zakonnych. W listopadzie 1952 roku został skierowany na zastępstwo duszpasterskie do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Olszynie|parafii Wniebowzięcia NMP w Olszynie]]. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|św. Antoniego w Rybniku]] i [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|Wszystkich Świętych w Pszczynie]]. W 1955 roku zdał egzamin proboszczowski. Po grudniu 1956 roku, po powrocie z wygnania biskupów katowickich, został oficjalnie inkardynowany do diecezji katowickiej. W latach 1958-1961 był kapelanem szpitali leżących na terenie parafii: [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|św. Jadwigi]] i [[Parafia św. Barbary w Chorzowie|św. Barbary w Chorzowie]]. W listopadzie 1961 roku został mianowany proboszczem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Lubomi|parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi]]. W wrześniu 1982 roku przeszedł w stan spoczynku, ale jako emeryt-rezydent mieszkał nadal na probostwie w Lubomi. Zmarł 22 grudnia 1983 roku w Kędzierzynie. Został pochowany w Lubomi.
 == Bibliografia ==