Przybyła Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami
(→Bibliografia: dr) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Przybyła Stanisław OMI (1907 - 1974), wykładowca historii Kościoła i patrologii== | ==Przybyła Stanisław OMI (1907-1974), wykładowca historii Kościoła i patrologii== | ||
Urodził się 21 kwietnia 1907 w Biedaszkach-Folwarku k. Kępna w rodzinie Piotra i Joanny z d. Kawula. Naukę w zakresie szkoły średniej odbył w [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Lublińcu]] i w Krobi w latach 1922-1926. Kanoniczny nowicjat rozpoczął w 1926 roku w Markowicach na Kujawach, a pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1927. Po nowicjacie dalszą formację zakonną oraz studia teologiczne odbywał w Rzymie w Międzynarodowym Scholastykacie Oblatów Maryi Niepokalanej. Tam złożył śluby wieczyste 15 sierpnia 1930 oraz | Urodził się 21 kwietnia 1907 w Biedaszkach-Folwarku k. Kępna w rodzinie Piotra i Joanny z d. Kawula. Naukę w zakresie szkoły średniej odbył w [[Małe Seminarium Duchowne Ojców Oblatów w Lublińcu|Małym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Lublińcu]] i w Krobi w latach 1922-1926. Kanoniczny nowicjat rozpoczął w 1926 roku w Markowicach na Kujawach, a pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1927. Po nowicjacie dalszą formację zakonną oraz studia teologiczne odbywał w Rzymie w Międzynarodowym Scholastykacie [[Oblaci|Oblatów Maryi Niepokalanej]]. Tam złożył śluby wieczyste 15 sierpnia 1930 oraz przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1932. Również w 1932 roku obronił doktorat z filozofii. Nie powrócił jednak na stałe do Polski kontynuując dalsze studia w Irlandii. Dopiero w 1937 roku rozpoczął pracę dydaktyczną jako profesor i wychowawca w Krobi. Po wojnie uczył w reaktywowanym Małym Seminarium w Lublińcu (1946-1950), a od 1950 roku do śmierci był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym Oblatów w Obrze. Wykładał historię Kościoła, patrologię, pedagogikę i sztukę sakralną. Zmarł w szpitalu w Poznaniu 23 września 1974. Został pochowany na cmentarzu oblackim w Obrze. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria: Biografie - P]] | [[Kategoria:Biografie - P]] | ||
[[Kategoria: Zakonnicy]] | [[Kategoria:Zakonnicy]] | ||
[[Kategoria: Oblaci]] | [[Kategoria:Oblaci]] | ||
[[Kategoria:Naukowcy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 22:01, 9 paź 2018
Przybyła Stanisław OMI (1907-1974), wykładowca historii Kościoła i patrologii
Urodził się 21 kwietnia 1907 w Biedaszkach-Folwarku k. Kępna w rodzinie Piotra i Joanny z d. Kawula. Naukę w zakresie szkoły średniej odbył w Małym Seminarium Duchownym Ojców Oblatów w Lublińcu i w Krobi w latach 1922-1926. Kanoniczny nowicjat rozpoczął w 1926 roku w Markowicach na Kujawach, a pierwsze śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1927. Po nowicjacie dalszą formację zakonną oraz studia teologiczne odbywał w Rzymie w Międzynarodowym Scholastykacie Oblatów Maryi Niepokalanej. Tam złożył śluby wieczyste 15 sierpnia 1930 oraz przyjął święcenia kapłańskie 26 czerwca 1932. Również w 1932 roku obronił doktorat z filozofii. Nie powrócił jednak na stałe do Polski kontynuując dalsze studia w Irlandii. Dopiero w 1937 roku rozpoczął pracę dydaktyczną jako profesor i wychowawca w Krobi. Po wojnie uczył w reaktywowanym Małym Seminarium w Lublińcu (1946-1950), a od 1950 roku do śmierci był wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym Oblatów w Obrze. Wykładał historię Kościoła, patrologię, pedagogikę i sztukę sakralną. Zmarł w szpitalu w Poznaniu 23 września 1974. Został pochowany na cmentarzu oblackim w Obrze.
Bibliografia
J. Pielorz, Oblaci polscy (1920-1970), Rzym 1970, s. 90; Dodatkowe informacje dzięki uprzejmości o. Pawła Latuska OMI, Sekretarza Prowincjalnego w Poznaniu.
| |||||