Prałat: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 17:11, 2 wrz 2013

Prałat

Prałat to wyższy duchowny w Kościele, posiadający zwyczajną jurysdykcję kościelną (biskup, przełożony zakonny, wikariusz generalny), a także tytuł honorowy przyznawany osobom duchownym przez Stolicę Apostolską za szczególne zasługi dla Kościoła (bez udzielania im jurysdykcji). Prałatura terytorialna, czyli tymczasowa jednostka kościelna, np. na terenie misyjnym, gdzie nie ma jeszcze warunków, by ustanowić diecezję. Może być także prałatura personalna, np. stowarzyszenie wyłączone spod władzy biskupa diecezjalnego. Taką prałaturą personalną jest np. Opus Dei. Typy prałatów honorowych: protonotariusz apostolski, protonotariusz apostolski nadliczbowy, prałat honorowy Jego Świątobliwości, kapelan honorowy Jego Świątobliwości.

Prałaturę nadaje, na wniosek i prośbę biskupa diecezjalnego, Stolica Apostolska. Jest to znak uznania zasług duchownego dla Kościoła. Tytuł ten upoważnia do noszenia sutanny w kolorze amarantowym. W Kościele polskim zwyczajowo nazywa się prałatem również honorowego kapelana Jego Świątobliwości. Tytuł ten używany jest także w odniesieniu do czterech kapłanów spełniających najwyższe, określone funkcje w kapitule katedralnej czy kolegiackiej.

Bibliografia

W. Góralski, Prałat (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 16, pod red. S. Wilka, s. 250-251.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Prałat==
-Prałat to wyższy duchowny w Kościele, posiadający  zwyczajną jurysdykcję kościelną, (biskup, przełożony zakonny, wikariusz generalny), a także tytuł honorowy przyznawany osobom duchownym przez Stolicę Apostolską za szczególne zasługi dla Kościoła (bez udzielania im jurysdykcji) .
+Prałat to wyższy duchowny w Kościele, posiadający  zwyczajną jurysdykcję kościelną (biskup, przełożony zakonny, wikariusz generalny), a także tytuł honorowy przyznawany osobom duchownym przez Stolicę Apostolską za szczególne zasługi dla Kościoła (bez udzielania im jurysdykcji).
-Prałaturę terytorialna, czyli tymczasowa jednostka kościelna, np. na terenie misyjnym, gdzie nie ma jeszcze warunków, by ustanowić diecezję. Może być także prałatura personalna, np. stowarzyszenie wyłączone spod władzy biskupa diecezjalnego. Taką prałaturą personalną jest np. Opus Dei.
+Prałatura terytorialna, czyli tymczasowa jednostka kościelna, np. na terenie misyjnym, gdzie nie ma jeszcze warunków, by ustanowić diecezję. Może być także prałatura personalna, np. stowarzyszenie wyłączone spod władzy biskupa diecezjalnego. Taką prałaturą personalną jest np. Opus Dei. Typy prałatów honorowych: protonotariusz apostolski, protonotariusz apostolski nadliczbowy, prałat honorowy Jego Świątobliwości, kapelan honorowy Jego Świątobliwości.
-Typy prałatów honorowych: protonotariusz apostolski, protonotariusz apostolski nadliczbowy, prałat honorowy Jego Świątobliwości, kapelan honorowy Jego Świątobliwości.
-Prałaturę nadaję się na  wniosek i prośbę biskupa diecezjalnego przez Stolicę Apostolską. Jest to znak uznania  zasług duchownego dla Kościoła. Tytuł ten upoważnia  do noszenia sutanny w kolorze amarantowym. W Kościele polskim zwyczajowo nazywa się prałatem również honorowego kapelana Jego Świątobliwości. Tytuł ten używany jest także  w odniesieniu do czterech kapłanów spełniających najwyższe, określone funkcje w kapitule katedralnej czy kolegiackiej.
+Prałaturę nadaje, na wniosek i prośbę biskupa diecezjalnego, Stolica Apostolska. Jest to znak uznania zasług duchownego dla Kościoła. Tytuł ten upoważnia do noszenia sutanny w kolorze amarantowym. W Kościele polskim zwyczajowo nazywa się prałatem również honorowego kapelana Jego Świątobliwości. Tytuł ten używany jest także w odniesieniu do czterech kapłanów spełniających najwyższe, określone funkcje w kapitule katedralnej czy kolegiackiej.
 ==Bibliografia==
-W. Góralski, Prałat (hasło), w: Encyklopedia Katolicka, t. 16, pod redakcją S. Wilka, s. 250-251.
+W. Góralski, Prałat (hasło), [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 16, pod red. S. Wilka, s. 250-251.
 [[Kategoria:Słownik historyczny]]