Pośpiech Paweł: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Pośpiech Paweł (1878-1922), działacz społeczny, poseł na Sejm RP==
==Pośpiech Paweł (1878-1922), działacz społeczny, poseł na Sejm RP==


Urodził się 22 stycznia 1878 w miejscowości Kokoszyce, niedaleko Wodzisławia Śląskiego. Wychowany został w duchu polskim, nie tylko przez rodziców, ale także miejscowych księży Polaków: proboszcza Skwary oraz księdza Jana Studzieńskiego.
Urodził się 22 stycznia 1878 w Kokoszycach niedaleko Wodzisławia Śląskiego. Nie tylko przez rodziców, ale także przez księży-Polaków - proboszcza ks. Skwarę i ks. Jana Studzieńskiego - został wychowany w duchu polskim.  


Po zakończeniu edukacji w szkole powszechnej i gimnazjum, rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|wydziale teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Należał już wówczas do tajnej organizacji młodzieży polskiej [[Zet|"Zet"]], której członkami byli m.in. [[Korfanty Wojciech|Wojciech Korfanty]], a także Jan Jakub Kowalczyk, późniejszy redaktor [[Górnoślązak|"Górnoślązaka"]].
Po zakończeniu edukacji w szkole powszechnej i gimnazjum rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Należał już wówczas do tajnej organizacji młodzieży polskiej [[Zet|"Zet"]], której członkami byli m.in. [[Korfanty Wojciech|Wojciech Korfanty]] Jan Jakub Kowalczyk, późniejszy redaktor [[Górnoślązak|"Górnoślązaka"]].


Jako kapłan pracował w Prószkowie, Orzegowie, Krapkowicach, Chociebużu. Wszędzie tam znany był ze swej patriotycznej działalności oraz z zakładania chórów i kółek polskich. Był jednym współzałożycieli Związku Śląskich Kół Śpiewaczych na Śląsku.  
Jako kapłan pracował w Prószkowie, Orzegowie, Krapkowicach, Chociebużu. Wszędzie tam był znany ze swojej patriotycznej działalności oraz z zakładania chórów i kółek polskich. Był jednym ze współzałożycieli Związku Śląskich Kół Śpiewaczych na Śląsku.  
Był także aktywnym publicystą. Pisał do [[Gazeta Ludowa|"Gazety Ludowej"]], stworzonej przez [[Seyda Zygmunt|Zygmunta Seydę]] i [[Rostek Józef|Józefa Rostka]]. W 1913 roku został redaktorem i głównym udziałowcem "Górnoślązaka".
Był także aktywnym publicystą. Pisał do [[Gazeta Ludowa|"Gazety Ludowej"]] stworzonej przez [[Seyda Zygmunt|Zygmunta Seydę]] i [[Rostek Józef|Józefa Rostka]]. W 1913 roku został redaktorem i głównym udziałowcem "Górnoślązaka".


W lutym 1912 został wybrany posłem do parlamentu niemieckiego. W tym czasie w pełni poświęcił się działalności społecznej, podróżował służbowo i nie tylko, po swoim okręgu wyborczym. Na ten czas został zwolniony z duszpasterstwa. Podczas przemówień i dyskusji w parlamencie, bronił praw ludu śląskiego do posługiwania się polską mową.
W lutym 1912 został posłem do parlamentu niemieckiego. W tym czasie w pełni poświęcił się działalności społecznej. Służbowo i nie tylko wiele podróżował po swoim okręgu wyborczym. Na ten czas został zwolniony z duszpasterstwa. Podczas przemówień i dyskusji w parlamencie bronił praw śląskiego ludu do posługiwania się polską mową.


W grudniu 1918 roku został członkiem [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu]]. Jako poseł górnośląski zasiadał w Sejmie Ustawodawczym w wolnej RP. Fala niepowodzeń, którą napotkał podczas swej niedługiej działalności w Sejmie Rzeczpospolitej (brak reakcji na wnioski składane w sprawie ekscesów niemieckich bojówek nacjonalistycznych, terroryzujących ludność śląską), stała się przyczyną załamania psychicznego i skłoniła go do rezygnacji z mandatu poselskiego. Niebawem sprzedał także "Gazetę Ludową" i wycofał się na stałe z aktywnego życia polityczno-społecznego. Do końca życia przebywał w jednym z pszczyńskich klasztorów, gdzie zmarł 26 marca 1922. Pochowany na tamtejszym cmentarzu.
W grudniu 1918 roku został członkiem [[Naczelna Rada Ludowa|Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu]]. Jako poseł górnośląski zasiadał w Sejmie Ustawodawczym RP. Fala niepowodzeń, która dotknęła go podczas swej niedługiej działalności w Sejmie Rzeczpospolitej - brak reakcji na wnioski składane w sprawie ekscesów niemieckich bojówek nacjonalistycznych terroryzujących śląską ludność śląską - stała się przyczyną załamania psychicznego i skłoniła go do rezygnacji z mandatu poselskiego. Niebawem sprzedał także "Gazetę Ludową" i wycofał się na stałe z aktywnego życia polityczno-społecznego. Do końca życia przebywał w klasztorze [[Boromeuszki|Sióstr Miłosierdzia]] w Pszczynie, gdzie zmarł 26 marca 1922. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.


==Bibliografia:==
==Bibliografia:==
A. Kornecki, Paweł Pośpiech, [w:] Znani i nieznani Katowiczanie. Wybór sylwetek zasłużonych dla miasta, red. L. Szaraniec, Katowice 1980, s. 99-100; R. Hanke, Śląsk śpiewa. Dzieje polskiego śpiewactwa Górnego Śląska, Katowice 1991, s. 228-229.
A. Kornecki, Paweł Pośpiech, [w:] Znani i nieznani Katowiczanie. Wybór sylwetek zasłużonych dla miasta, red. L. Szaraniec, Katowice 1980, s. 99-100; R. Hanke, Śląsk śpiewa. Dzieje polskiego śpiewactwa Górnego Śląska, Katowice 1991, s. 228-229; F. Maroń, Tematy górnośląskich konwentów dekanalnych w latach między kulturkampfem a pierwszą wojną światową (szkic faktograficzny), ŚSHT X (1977), s. 216; R. Kaczmarek, Pośpiech Paweł (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 222. 


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}

Aktualna wersja na dzień 22:19, 21 sie 2018

Pośpiech Paweł (1878-1922), działacz społeczny, poseł na Sejm RP

Urodził się 22 stycznia 1878 w Kokoszycach niedaleko Wodzisławia Śląskiego. Nie tylko przez rodziców, ale także przez księży-Polaków - proboszcza ks. Skwarę i ks. Jana Studzieńskiego - został wychowany w duchu polskim.

Po zakończeniu edukacji w szkole powszechnej i gimnazjum rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Należał już wówczas do tajnej organizacji młodzieży polskiej "Zet", której członkami byli m.in. Wojciech Korfanty i Jan Jakub Kowalczyk, późniejszy redaktor "Górnoślązaka".

Jako kapłan pracował w Prószkowie, Orzegowie, Krapkowicach, Chociebużu. Wszędzie tam był znany ze swojej patriotycznej działalności oraz z zakładania chórów i kółek polskich. Był jednym ze współzałożycieli Związku Śląskich Kół Śpiewaczych na Śląsku. Był także aktywnym publicystą. Pisał do "Gazety Ludowej" stworzonej przez Zygmunta Seydę i Józefa Rostka. W 1913 roku został redaktorem i głównym udziałowcem "Górnoślązaka".

W lutym 1912 został posłem do parlamentu niemieckiego. W tym czasie w pełni poświęcił się działalności społecznej. Służbowo i nie tylko wiele podróżował po swoim okręgu wyborczym. Na ten czas został zwolniony z duszpasterstwa. Podczas przemówień i dyskusji w parlamencie bronił praw śląskiego ludu do posługiwania się polską mową.

W grudniu 1918 roku został członkiem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. Jako poseł górnośląski zasiadał w Sejmie Ustawodawczym RP. Fala niepowodzeń, która dotknęła go podczas swej niedługiej działalności w Sejmie Rzeczpospolitej - brak reakcji na wnioski składane w sprawie ekscesów niemieckich bojówek nacjonalistycznych terroryzujących śląską ludność śląską - stała się przyczyną załamania psychicznego i skłoniła go do rezygnacji z mandatu poselskiego. Niebawem sprzedał także "Gazetę Ludową" i wycofał się na stałe z aktywnego życia polityczno-społecznego. Do końca życia przebywał w klasztorze Sióstr Miłosierdzia w Pszczynie, gdzie zmarł 26 marca 1922. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia:

A. Kornecki, Paweł Pośpiech, [w:] Znani i nieznani Katowiczanie. Wybór sylwetek zasłużonych dla miasta, red. L. Szaraniec, Katowice 1980, s. 99-100; R. Hanke, Śląsk śpiewa. Dzieje polskiego śpiewactwa Górnego Śląska, Katowice 1991, s. 228-229; F. Maroń, Tematy górnośląskich konwentów dekanalnych w latach między kulturkampfem a pierwszą wojną światową (szkic faktograficzny), ŚSHT X (1977), s. 216; R. Kaczmarek, Pośpiech Paweł (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 222.