Pitas Piotr

Pitas (Pitass) Piotr (1863-1943)

Pochodził z Piekar Śląskich, starszy brat Aleksandra. Uczył się w Bytomiu i Kluczborku, następnie studiował teologię w Rzymie (1888-1892 w Kolegium Polskim), tam też przyjął wszystkie święcenia (prezbiterat 11 VI 1892) jako kleryk diecezji Buffalo w stanie Nowy Jork. W 1893 roku wraz z resztą rodziny rzeczywiście wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Pracował najpierw jako wikariusz w parafii św. Stanisława w Buffalo (proboszczem był tam wówczas jego stryj Jan Pitas), następnie był proboszczem w parafii św. Jana Kantego w Buffalo (1895-1900) i krótko w parafii Wniebowzięcia NMP w Albion (1900), po czym wrócił na wikariat u św. Stanisława w Buffalo. W 1902 roku przez pół roku proboszcz nowej polskiej parafii Św. Trójcy w Niagara Falls, potem znów na wikariacie u św. Stanisława. 1904-1909 proboszcz-założyciel parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Batavii, 1909-1920 proboszcz-założyciel parafii św. Piotra i Pawła w Buffalo (musiał zrezygnować ze względu na konflikt z częścią parafian i realną groźbę schizmy), ponownie wrócił na wikariat u św. Stanisława (wówczas proboszczem był już jego brat). W latach 1924-1929 proboszcz w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bennington, 1929-1930 ponownie proboszcz w parafii Wniebowzięcia NMP w Albion, od roku 1930 kapelan w sierocińcu Niepokalanego Serca NMP w Cheektowaga.

Bibliografia

Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 195, nr 711.