Pitas Piotr

Pitas (Pitass) Piotr (1863-1943)

Pochodził z Piekar Śląskich, starszy brat Aleksandra. Uczył się w Bytomiu i Kluczborku, następnie w latach 1888-1892 studiował teologię w Rzymie w Kolegium Polskim. Tam też 11 czerwca 1892 przyjął święcenia kapłańskie jako kleryk diecezji Buffalo w stanie Nowy Jork. W 1893 roku wraz z resztą rodziny rzeczywiście wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Pracował najpierw jako wikariusz w parafii św. Stanisława w Buffalo (proboszczem był tam wówczas jego stryj Jan Pitas), następnie był proboszczem w parafii św. Jana Kantego w Buffalo (1895-1900) i krótko w parafii Wniebowzięcia NMP w Albion (1900), po czym wrócił na wikariat w parafii św. Stanisława w Buffalo. W 1902 roku przez pół roku był proboszczem nowej polskiej parafii Św. Trójcy w Niagara Falls, potem znów wikariuszem w parafii św. Stanisława. W latach: 1904-1909 proboszcz-założyciel parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Batavii, 1909-1920 proboszcz-założyciel parafii św. Piotra i Pawła w Buffalo (musiał zrezygnować ze względu na konflikt z częścią parafian i realną groźbę schizmy), ponownie wrócił na wikariat w parafii św. Stanisława (wówczas proboszczem był już jego brat). W latach 1924-1929 był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bennington, w latach 1929-1930 ponownie proboszczem parafii Wniebowzięcia NMP w Albion, a od roku 1930 kapelanem w sierocińcu Niepokalanego Serca NMP w Cheektowaga.

Bibliografia

Klerycy z ziem polskich, litewskich i pruskich święceni w Rzymie (XVI - pocz. XX w.), opr. S. Jujeczka na podstawie kwerendy rzymskiej wykonanej wspólnie z ks. Henrykiem Gerlicem, Wrocław 2018, s. 195, nr 711.