Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (korekta) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Pierwsze wzmianki o dzisiejszej Kozłowej Górze ("Capri colless"- kozie wzgórza) pochodzą z kronik i dokumentów kościelnych z przełomu XIII i XIV wieku. Początkowo przynależały do parafii radzionkowskiej, której geneza sięga początków XIV wieku. Osadnicy z obszaru Kozich wzgórz uczęszczali do radzionkowskiego kościoła, który znajdował się ok. 3 km od miejsca ich zamieszkania. Dopiero w początkach XIX wieku zdołali własnym wysiłkiem wznieść niewielkich rozmiarów kościół. Budowa trwała od 1905 do 1907 roku. Całkowity jej koszt wyniósł 11 700 marek. W ołtarzu umieszczono relikwie św. Placyda. Konsekracji tej niewielkiej świątyni dokonał proboszcz radzionkowski | Pierwsze wzmianki o dzisiejszej Kozłowej Górze ("Capri colless"- kozie wzgórza) pochodzą z kronik i dokumentów kościelnych z przełomu XIII i XIV wieku. Początkowo tereny te przynależały do parafii radzionkowskiej, której geneza sięga początków XIV wieku. Osadnicy z obszaru Kozich wzgórz uczęszczali do radzionkowskiego kościoła, który znajdował się ok. 3 km od miejsca ich zamieszkania. Dopiero w początkach XIX wieku zdołali własnym wysiłkiem wznieść niewielkich rozmiarów kościół. Budowa trwała od 1905 do 1907 roku. Całkowity jej koszt wyniósł 11 700 marek. W ołtarzu umieszczono relikwie św. Placyda. Konsekracji tej niewielkiej świątyni dokonał proboszcz radzionkowski, ks. dziekan [[Koniecko Józef|Józef Koniecko]] za zezwoleniem [[Kopp Georg|kard. Koppa]]. Według zachowanych świadectw w ciągu początkowych dwunastu lat istnienia kościoła Mszę św. odprawiano tam zaledwie 4 razy w roku, a w okresie międzywojennym aż do 1937 roku sprawowano raz w miesiącu. | ||
Wraz ze wzrostem liczby ludności w Kozłowej Górze | Wraz ze wzrostem liczby ludności w Kozłowej Górze zaistniała potrzeba wybudowania większego obiektu sakralnego oraz intensywniejszej posługi duszpasterskiej. Po fazie prowadzonych wśród mieszkańców sporów dotyczących lokalizacji przyszłego kościoła 23 kwietnia 1936 zapadła decyzja o jego budowie wydana przez miejscową Radę Parafialną. Niemałą rolę odegrał w tym procesie radzionkowski proboszcz, ks. dr [[Knosała Józef 1895-1932|Józef Knosała]], który wykupił teren pod budowę od zamieszkującego w Świerklańcu księcia Hugona Henckla von Donnersmarka. Autorem projektu kościoła był katowicki architekt [[Affa Jan|Jan Affa]]. | ||
Przedstawione w urzędach plany budowy nie zostały jednak zaakceptowane przez wojewódzkie i powiatowe władze budowlane. Wydano jedynie zgodę na wzniesienie probostwa. Wówczas zdeterminowani kozłowogórzanie samowolnie rozpoczęli wznoszenie | Przedstawione w urzędach plany budowy nie zostały jednak zaakceptowane przez wojewódzkie i powiatowe władze budowlane. Wydano jedynie zgodę na wzniesienie probostwa. Wówczas zdeterminowani kozłowogórzanie samowolnie rozpoczęli wznoszenie murów kościelnych. Fundusze na budowę pochodziły z radzionkowskiej kasy parafialnej i miejscowych fundatorów. Mieszkańcy zaś nieodpłatnie pełnili funkcje wykonawców dzieła. Za samowolne i bezprawne działania podjęte przy budowie kozłowogórskiego kościoła ukarany został grzywną ks. Knosała. Ostatecznie jednak dnia 13 listopada 1937 uzyskano zatwierdzenie przedstawionych na początku planów budowy, a już dzień później konsekracji świątyni dokonał dziekan [[Brandys Paweł|Paweł Brandys]] z Michałkowic. W głównym ołtarzu kościoła umieszczono obraz poświęcony jego przyszłej patronce – Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Na obrazie tym przedstawiono także dwa kościoły – nowo wybudowany i radzionkowski. Boczne ołtarze poświęcono [[Św. Barbara|św. Barbarze]] i Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. | ||
W głównym ołtarzu kościoła umieszczono obraz poświęcony jego przyszłej patronce | |||
Do 1937 roku placówka w Kozłowej Górze miała status lokalii. 28 maja 1957 w Kozłowej Gorze powołano do życia pełnoprawną parafię. | Do 1937 roku placówka w Kozłowej Górze miała status lokalii. 28 maja 1957 w Kozłowej Gorze powołano do życia pełnoprawną parafię. | ||
Wersja z 09:15, 5 maj 2010
Pierwsze wzmianki o dzisiejszej Kozłowej Górze ("Capri colless"- kozie wzgórza) pochodzą z kronik i dokumentów kościelnych z przełomu XIII i XIV wieku. Początkowo tereny te przynależały do parafii radzionkowskiej, której geneza sięga początków XIV wieku. Osadnicy z obszaru Kozich wzgórz uczęszczali do radzionkowskiego kościoła, który znajdował się ok. 3 km od miejsca ich zamieszkania. Dopiero w początkach XIX wieku zdołali własnym wysiłkiem wznieść niewielkich rozmiarów kościół. Budowa trwała od 1905 do 1907 roku. Całkowity jej koszt wyniósł 11 700 marek. W ołtarzu umieszczono relikwie św. Placyda. Konsekracji tej niewielkiej świątyni dokonał proboszcz radzionkowski, ks. dziekan Józef Koniecko za zezwoleniem kard. Koppa. Według zachowanych świadectw w ciągu początkowych dwunastu lat istnienia kościoła Mszę św. odprawiano tam zaledwie 4 razy w roku, a w okresie międzywojennym aż do 1937 roku sprawowano raz w miesiącu.
Wraz ze wzrostem liczby ludności w Kozłowej Górze zaistniała potrzeba wybudowania większego obiektu sakralnego oraz intensywniejszej posługi duszpasterskiej. Po fazie prowadzonych wśród mieszkańców sporów dotyczących lokalizacji przyszłego kościoła 23 kwietnia 1936 zapadła decyzja o jego budowie wydana przez miejscową Radę Parafialną. Niemałą rolę odegrał w tym procesie radzionkowski proboszcz, ks. dr Józef Knosała, który wykupił teren pod budowę od zamieszkującego w Świerklańcu księcia Hugona Henckla von Donnersmarka. Autorem projektu kościoła był katowicki architekt Jan Affa.
Przedstawione w urzędach plany budowy nie zostały jednak zaakceptowane przez wojewódzkie i powiatowe władze budowlane. Wydano jedynie zgodę na wzniesienie probostwa. Wówczas zdeterminowani kozłowogórzanie samowolnie rozpoczęli wznoszenie murów kościelnych. Fundusze na budowę pochodziły z radzionkowskiej kasy parafialnej i miejscowych fundatorów. Mieszkańcy zaś nieodpłatnie pełnili funkcje wykonawców dzieła. Za samowolne i bezprawne działania podjęte przy budowie kozłowogórskiego kościoła ukarany został grzywną ks. Knosała. Ostatecznie jednak dnia 13 listopada 1937 uzyskano zatwierdzenie przedstawionych na początku planów budowy, a już dzień później konsekracji świątyni dokonał dziekan Paweł Brandys z Michałkowic. W głównym ołtarzu kościoła umieszczono obraz poświęcony jego przyszłej patronce – Matce Bożej Nieustającej Pomocy. Na obrazie tym przedstawiono także dwa kościoły – nowo wybudowany i radzionkowski. Boczne ołtarze poświęcono św. Barbarze i Najświętszemu Sercu Pana Jezusa.
Do 1937 roku placówka w Kozłowej Górze miała status lokalii. 28 maja 1957 w Kozłowej Gorze powołano do życia pełnoprawną parafię.
Proboszczowie
- ks. Franciszek Musialik kuratus (1937-1942)
- ks. Henryk Mazurek substytut (1943-1946)
- ks. Henryk Pieprzyk substytut (1946-1947)
- ks. Alfred Mikusz kuratus (1947-1957), proboszcz (1957-1969)
- ks. Jerzy Pietrucha (1969-1987)
- ks. Norbert Niemiec (1987-1999)
- ks. Walerian Tront (1999-nadal)
Bibliografia
Dekret erekcyjny lokalii Kozłowa Góra, WD 1937, nr 11, s. 435-436; K. Pauly, Parafia Kozłowa Góra pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w latach 1937-1987, Katowice 1987, mps Biblioteka WTL UŚ; J. Gruszka, Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; Archiwum parafii Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze.
| ||||||||||