Parafia Ducha Świętego w Chorzowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Chorzow Ducha1.jpg|right|thumb|300px]]
[[Grafika:Chorzow Ducha1.jpg|right|thumb]]
[[Grafika:Chorzow Ducha3.jpg|right|thumb|300px]]
[[Grafika:Chorzow Ducha3.jpg|right|thumb]]
Parafia w Chorzowie rodziła się w bardzo trudnych w sensie historycznym czasach. Powodem utworzenia nowej parafii była zbyt duża liczba ludności, należącej dotąd do parafii św. Jadwigi. W 1956 roku ks. dr [[Nawa Karol| Karol Nawa]] otrzymał polecenie budowy kościoła i tworzenia parafii. Zezwolenie na utworzenie nowej parafii i jednocześnie budowę świątyni na osiedlu „Ruch”, ks. dr Nawa otrzymał w ramach tzw. „odwilży październikowej” w 1956 roku. Jednak po otrzymanie zezwolenia musiał siedemdziesiąt dwa razy odwiedzić kompetentne do wydania zezwolenia urzędy. Parafia Ducha Świętego została erygowana 8 września 1958. Jej teren został wydzielony z [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi w Chorzowie]]. Fundusze na budowę parafii uzyskiwano na wiele sposobów. Kościół św. Jadwigi był zwolniony z daniny diecezjalnej i kolekt na cele diecezji, na budowę przeznaczono 80% dochodów z cmentarzy.
Parafia w Chorzowie, w sensie historycznym powstawała w bardzo trudnych czasach. Powodem utworzenia nowej wspólnoty stała się zbyt duża liczba ludności, należącej dotąd do parafii św. Jadwigi. W 1956 roku [[Nawa Karol|ks. dr Karol Nawa]] otrzymał od władz kościelnych polecenie budowy kościoła i tworzenia parafii na osiedlu "Ruch". Samo zaś zezwolenie od władz państwowych dostał w ramach tzw. „odwilży październikowej” 1956 roku. Jednak po otrzymaniu stosownego pozwolenia jeszcze i tak 72 razy musiał odwiedzić odpowiednie urzędy. Parafia Ducha Świętego została erygowana 8 września 1958. Jej teren został wydzielony z [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi w Chorzowie]]. Fundusze na budowę pozyskiwano na wiele sposobów. Kościół św. Jadwigi był zwolniony z daniny diecezjalnej i kolekt na cele diecezji; na cele budowlane przeznaczono 80% dochodów z cmentarzy.
==Kościół==
25 sierpnia 1957 w uroczystej procesji z kościoła św. Jadwigi przyniesiono krzyż, który postawiono na miejscu przyszłej budowy. W ciągu roku została postawiona kaplica, pełniąca funkcję tymczasowego kościoła. Poświęcona i oddana do użytku wiernych została 25 maja 1958. W nowo powstałej kaplicy mogło się pomieścić około 200 wiernych. Budowę kościoła właściwego rozpoczęto we wrześniu 1958 roku. Wmurowania kamienia węgielnego 7 grudnia 1958 dokonał  [[Bieniek Juliusz|bp Juliusz Bieniek]]. Jednak nie obyło się bez kolejnych przeszkód. Gdy budynek został już oddany w stanie surowym jego dalsza budowa została przerwana, budowniczy zaś – ks. dr Karol Nawa – aresztowany. W więzieniu kapłan przebywał do kwietnia 1962 roku. 13 stycznia 1960 Prokuratura Wojewódzka w Katowicach wydała zakaz dalszej budowy kościoła, motywując podjętą decyzję nielegalnym posiadaniem materiałów budowlanych. Na czas nieobecności ks. dr. Nawy, jego  następcą został mianowany wikariusz–substytut, [[Kiera Rudolf|ks. Rudolf Kiera]]. W 1961 roku jego obowiązki przejął [[Poloczek Teodor|ks. Teodor Poloczek]]. Po uzyskaniu zgody na dalszą budowę, w szybkim czasie umieszczono stalową konstrukcję dachową. Budowę kościoła wznowiono 15 kwietnia 1963. Jego poświęcenia 15 czerwca 1963 dokonał bp koadiutor [[Bednorz Herbert|Herbert Bednorz]]. W sierpniu 1963 roku nowym administratorem parafii został [[Mąka Czesław|ks. Czesław Mąka]]. Rok później otynkowano budynek z zewnątrz. Montaż witraży w oknach zakończono w 1975 roku.  


25 sierpnia 1957 w uroczystej procesji z kościoła św. Jadwigi przyniesiono krzyż, który postawiono na miejscu przyszłej budowy nowego kościoła. W ciągu roku została wybudowana kaplica, pełniąca funkcję tymczasowego kościoła. Natomiast 25 maja 1958 została ona poświęcona i oddana do użytku wiernych. W nowo powstałej kaplicy mogło się pomieścić około 200 wiernych. Budowę kościoła właściwego rozpoczęto we wrześniu 1958 roku. Kamień węgielny położył bp [[Bieniek Juliusz|Juliusz Bieniek]] 7 grudnia 1958. Jednak nie obyło się bez przeszkód, bo gdy kościół został wzniesiony aż po dach, budowa kościoła została natychmiast przerwana, a główny budowniczy – ks. dr Karol Nawa – aresztowany. W więzieniu kapłan przebywał do kwietnia 1962 roku. 13 stycznia 1960 Prokuratura Wojewódzka w Katowicach wydała zakaz dalszej budowy kościoła, motywując podjętą decyzję nielegalnym posiadaniem materiałów budowlanych. Na czas nieobecności ks. dr. Nawy, następcą na krótko został mianowany wikariusz – substytut, ks. [[Kiera Rudolf|Rudolf Kiera]]. W 1961 roku jego obowiązki przejął ks. [[Poloczek Teodor|Teodor Poloczek]]. Po uzyskaniu zgody na dalszą budowę kościoła, w szybkim czasie umieszczono stalową konstrukcję dachową. Budowę kościoła wznowiono 15 kwietnia 1963. Kościół został poświęcony 15 czerwca 1963 przez biskupa koadiutora [[Bednorz Herbert|Herberta Bednorza]]. W sierpniu 1963 roku nowym administratorem parafii został ks. [[Mąka Czesław|Czesław Mąka]]. Rok później otynkowano zewnętrzną elewację budynku. Montaż witraży w oknach zakończono w 1975 roku.  
Projektantami kościoła byli architekci: [[Król Mieczysław| Mieczysław Król]], [[Winnicki Jerzy| Jerzy Winnicki]] i [[Winnicki Zygmunt| Zygmunt Winnicki]], natomiast projekt konstrukcyjny opracował inż. [[Klimek Franciszek| Franciszek Klimek]]. Witraże zostały zaprojektowane przez [[Roga-Skąpska Maria|Marię Roga-Skąpską]] i pozostały w stanie nienaruszonym do dnia dzisiejszego. 27 sierpnia 1995 proboszczem parafii został [[Kotyczka Grzegorz|ks. Grzegorz Kotyczka]], który w 1997 roku przejął od Skarbu Państwa cmentarz, znajdujący się tuż obok kościoła. W 1998 roku po raz pierwszy zadzwoniły trzy dzwony: ''św. Florian'' - ufundowany przez władze miasta Chorzów - ''Matka Boska Częstochowska'' i ''św. Grzegorz I Wielki''. Dzwony zostały poświęcone przez [[Libera Piotr|bpa Piotra Liberę]] 4 marca 1998. Natomiast rok później, według projektu arch. Mieczysława Króla rozpoczęła się przebudowa całego [[prezbiterium]]. Prace zostały zlecone firmie kamieniarskiej pana Grzechaca z Ciasnej koło Częstochowy.
==Wystrój==
Projekt kościoła Ducha Świętego swoim niezwykłym kształtem przedstawia dużą łódź na rozkołysanym morzu, natomiast przejście z kościoła właściwego do kościoła zastępczego sprawia wrażenie wielkiego wiosła. Znajdują się tutaj także trzy kaplice: Matki Boskiej [[Fatima|Fatimskiej]], Miłosierdzia Bożego oraz chrzcielna. Są one oddzielone od siebie białymi ścianami, tworząc obraz otwartych ksiąg. Jednak najpiękniejsze są witraże w kościele głównym, zajmujące dość dużą część powierzchni ścian. Przy słonecznej pogodzie wywołują one jedyny w swoim rodzaju nastrój. Prezbiterium od reszty kościoła wyróżnia czerwony szwedzki granit. Ostatni stopień tutaj ma zaś kształt serca i to na nim usytuowany jest ołtarz. Z tabernakulum wychodzą dwa olbrzymie skrzydła anioła. Na ścianach znajdują się także stacje [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]], które są dziełem artysty [[Brachmański Zygmunt|Zygmunta Brachmańskiego]].


Projektantami kościoła byli architekci: [[Król Mieczysław| Mieczysław Król]], [[Winnicki Jerzy| Jerzy Winnicki]] i [[Winnicki Zygmunt| Zygmunt Winnicki]], natomiast konstruktorem kościoła był inż. [[Klimek Franciszek| Franciszek Klimek]]. Witraże zostały zaprojektowane przez panią [[Roga-Skąpska Maria|Marię Roga-Skąpską]] i pozostały w stanie nienaruszonym do dnia dzisiejszego. 27 sierpnia 1995 proboszczem parafii został ks. [[Kotyczka Grzegorz| Grzegorz Kotyczka]], który w 1997 roku przejął od Skarbu Państwa cmentarz, znajdujący się tuż obok kościoła. W 1998 roku po raz pierwszy zadzwoniły trzy dzwony: „św. Florian”, który został ufundowany przez władze miasta Chorzów, „Matka Boska Częstochowska” i „św. Grzegorz I Wielki”. Dzwony zostały poświęcone przez ks. bpa [[Libera Piotr| Piotra Liberę]] 4 marca 1998. Natomiast rok później rozpoczęła się przebudowa całego prezbiterium, którego projektantem był architekt Mieczysław Król. Prace te zostały zlecone firmie kamieniarskiej pana Grzechaca z Ciasnej koło Częstochowy.
==Krzyże przydrożne ==


Projekt kościoła Ducha Świętego swoim niezwykłym kształtem przedstawia dużą łódź na rozkołysanym morzu, natomiast przejście z kościoła właściwego do kościoła zastępczego sprawia wrażenie wielkiego wiosła. W kościele znajdują się także trzy kaplice: Matki Boskiej Fatimskiej, Miłosierdzia Bożego oraz kaplica chrzcielna. Są one oddzielone od siebie białymi ścianami, tworząc obraz otwartych ksiąg. Jednak najpiękniejsze są witraże w kościele głównym, zajmujące dość dużą część powierzchni ścian. Przy słonecznej pogodzie wywołują one jedyny w swoim rodzaju nastrój. Prezbiterium szczególnie wyróżnia się od reszty kościoła czerwonym szwedzkim granitem, natomiast ostatni stopień zbudowany jest w kształcie serca. To na nim usytuowany jest ołtarz. Z tabernakulum wychodzą dwa olbrzymie skrzydła anioła. Na ścianach znajdują się także stacje Drogi Krzyżowej, które dziełem artysty [[Brachmański Zygmunt|Zygmunta Brachmańskiego]].
Duże znaczenie dla wiernych mają też przydrożne krzyże, które przede wszystkim są pamiątką ważnych wydarzeń związanych z parafią. Prawdopodobnie najstarszym jest krzyż znajdujący się na cmentarzu parafialnym. W 1911 roku Paul i Katharine Kiollbassa przekazali cztery hektary ziemi na rzecz kościoła św. Jadwigi w celu założenia cmentarza. Następnie w centralnym miejscu ustawiono wykonany z piaskowca krzyż, który ufundowano w 1878 roku. Drugi krzyż znajduje się przy ul. Bałtyckiej i jest jednym z najcenniejszych w Chorzowie. Został zrobiony z białego marmuru i ogrodzony metalowym płotkiem. Legenda mówi, że ręką barbarzyńcy został wykuty napis wotywny, nazwiska fundatorów oraz rok fundacji – 1895. Trzeci krzyż znajduje się na terenie przykościelnym i jest związany z powstaniem budowli. To właśnie ten krzyż poświęcono 25 sierpnia 1957 przy kościele św. Jadwigi i w procesji przeniesiono na miejsce budowy. I ostatni, czwarty krzyż jest pamiątką i czytelnym znakiem pierwszego powołania kapłańskiego z parafii Ducha Świętego, [[Skorupa Henryk|ks. Henryka Skorupy]]. Krzyż ten został wykonany z drewna i ustawiony w marcu 1959 roku blisko domu, w którym kapłan się wychował.
==Duszpasterstwo==
Od 1998 roku w parafii jest wydawana tzw. „Gazetka Parafialna”. Głównym redaktorem jest ks. proboszcz [[Kotyczka Grzegorz|Grzegorz Kotyczka]]. Od 2001 roku organizowane  piesze pielgrzymki młodzieży do [[Jasna Góra|Częstochowy]] oraz do [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar Śląskich]]. Innym wydarzeniem stało się utworzenie na przełomie 2003/2004 roku z kościoła zastępczego tzw. „Domu Dziennego Pobytu”. Jest on przeznaczony głównie dla osób starszych, samotnych i niepełnosprawnych. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat do ważniejszych wydarzeń w życiu parafii należy zaliczyć pobyt specjalnego wysłannika papieskiego Agostino Casaroliego.


Duże znaczenie dla wiernych z kościoła Ducha Świętego w Chorzowie mają przydrożne krzyże, które przede wszystkim są pamiątką ważnych wydarzeń związanych z parafią. Prawdopodobnie najstarszym krzyżem jest krzyż znajdujący się na cmentarzu parafialnym. W 1911 roku Paul i Katharine Kiollbassa przekazali cztery hektary ziemi na rzecz kościoła św. Jadwigi, celem założenia cmentarza. Następnie w centralnym miejscu ustawiono krzyż, który ufundowano w 1878 roku. Krzyż ten jest zrobiony z piaskowca. Drugi krzyż znajduje się przy ulicy Bałtyckiej i jest jednym z najcenniejszych krzyży w Chorzowie. Zrobiony został z białego marmuru i ogrodzony metalowym płotkiem. Legenda powiada, że ręką barbarzyńcy został wykuty napis wotywny, nazwiska fundatorów oraz rok fundacji – 1895. Trzeci krzyż znajduje się na terenie kościelnym i jest związany z powstaniem kościoła. To właśnie ten krzyż poświęcono dnia 25 sierpnia 1957 przy kościele św. Jadwigi i w procesji przeniesiono na miejsce budowy nowego kościoła. I ostatni czwarty krzyż jest pamiątką i czytelnym znakiem pierwszego powołania kapłańskiego z parafii Ducha Świętego, ks. [[Skorupa Henryk| Henryka Skorupy]]. Krzyż ten został wykonany z drewna i ustawiony w marcu 1959 roku blisko domu, w którym kapłan się wychował.
==Gazetka parafialna==
 
*[[Gazetka Parafialna kościoła Ducha Świętego w Chorzowie]]
Od 1998 roku w parafii jest wydawana tzw. „Gazetka Parafialna”. Głównym redaktorem jest ks. proboszcz [[Kotyczka Grzegorz|Grzegorz Kotyczka]]. Od 2001 roku organizowane są piesze pielgrzymki młodzieży do Częstochowy oraz do Piekar Śląskich. Innym wydarzeniem było utworzenie na przełomie 2003/2004 roku z kościoła zastępczego tzw. „Domu Dziennego Pobytu”. Przeznaczony jest głównie dla osób starszych, samotnych jak i niepełnosprawnych. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat do ważniejszych wydarzeń w życiu parafii należy zaliczyć pobyt specjalnego wysłannika papieskiego Agostino Casaroliego.


==Proboszczowie ==
==Proboszczowie ==
*[[Nawa Karol|ks. Karol Nawa]] administrator (1957–1959)  
*[[Nawa Karol|ks. Karol Nawa]] administrator (1957-1959)  
*[[Poloczek Teodor|ks. Teodor Poloczek]] administrator (1960–1963)  
*[[Poloczek Teodor|ks. Teodor Poloczek]] administrator (1960-1963)  
*[[Mąka Czesław|ks. Czesław Mąka]] administrator (1963–1995)  
*[[Mąka Czesław|ks. Czesław Mąka]] administrator (1963-1995)  
*[[Kotyczka Grzegorz|ks. Grzegorz Kotyczka]] administrator (1995-1996), proboszcz (1996-nadal)
*[[Kotyczka Grzegorz|ks. Grzegorz Kotyczka]] administrator (1995-1996), proboszcz (1996-2021)
*[[Ledwoń Marcin|ks. Marcin Ledwoń]] administrator (2021-2022), proboszcz (2022-nadal)


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Archiwum Parafii Ducha Świętego w Chorzowie; Archiwum Parafii św. Jadwigi w Chorzowie; Schematyzm (2005); L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 167-176.  
Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Ducha Świętego w Chorzowie, WD 1958, nr 8-9, s. 165-167; Archiwum Parafii Ducha Świętego w Chorzowie; Archiwum Parafii św. Jadwigi w Chorzowie; Schematyzm (2005); L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 167-176; A. Szuła, Opracowanie parafii Świętego Ducha w Chorzowie, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; M. Rzepka, W kościele zawsze świeci słońce, Parafia pw. Ducha Świętego w Chorzowie,  GN 2002, nr 19, (dodatek katowicki), s. 28.  


{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - C|Chorzów]]
[[Kategoria:Parafie - C|Chorzów]]
[[Kategoria: Dekanat Chorzów|Chorzów Ducha]]
[[Kategoria:Dekanat Chorzów Batory|Chorzów Ducha]]
[[Kategoria:Chorzów]]

Aktualna wersja na dzień 11:21, 10 paź 2022

Chorzow Ducha1.jpg
Chorzow Ducha3.jpg

Parafia w Chorzowie, w sensie historycznym powstawała w bardzo trudnych czasach. Powodem utworzenia nowej wspólnoty stała się zbyt duża liczba ludności, należącej dotąd do parafii św. Jadwigi. W 1956 roku ks. dr Karol Nawa otrzymał od władz kościelnych polecenie budowy kościoła i tworzenia parafii na osiedlu "Ruch". Samo zaś zezwolenie od władz państwowych dostał w ramach tzw. „odwilży październikowej” 1956 roku. Jednak po otrzymaniu stosownego pozwolenia jeszcze i tak 72 razy musiał odwiedzić odpowiednie urzędy. Parafia Ducha Świętego została erygowana 8 września 1958. Jej teren został wydzielony z parafii św. Jadwigi w Chorzowie. Fundusze na budowę pozyskiwano na wiele sposobów. Kościół św. Jadwigi był zwolniony z daniny diecezjalnej i kolekt na cele diecezji; na cele budowlane przeznaczono 80% dochodów z cmentarzy.

Kościół

25 sierpnia 1957 w uroczystej procesji z kościoła św. Jadwigi przyniesiono krzyż, który postawiono na miejscu przyszłej budowy. W ciągu roku została postawiona kaplica, pełniąca funkcję tymczasowego kościoła. Poświęcona i oddana do użytku wiernych została 25 maja 1958. W nowo powstałej kaplicy mogło się pomieścić około 200 wiernych. Budowę kościoła właściwego rozpoczęto we wrześniu 1958 roku. Wmurowania kamienia węgielnego 7 grudnia 1958 dokonał bp Juliusz Bieniek. Jednak nie obyło się bez kolejnych przeszkód. Gdy budynek został już oddany w stanie surowym jego dalsza budowa została przerwana, budowniczy zaś – ks. dr Karol Nawa – aresztowany. W więzieniu kapłan przebywał do kwietnia 1962 roku. 13 stycznia 1960 Prokuratura Wojewódzka w Katowicach wydała zakaz dalszej budowy kościoła, motywując podjętą decyzję nielegalnym posiadaniem materiałów budowlanych. Na czas nieobecności ks. dr. Nawy, jego następcą został mianowany wikariusz–substytut, ks. Rudolf Kiera. W 1961 roku jego obowiązki przejął ks. Teodor Poloczek. Po uzyskaniu zgody na dalszą budowę, w szybkim czasie umieszczono stalową konstrukcję dachową. Budowę kościoła wznowiono 15 kwietnia 1963. Jego poświęcenia 15 czerwca 1963 dokonał bp koadiutor Herbert Bednorz. W sierpniu 1963 roku nowym administratorem parafii został ks. Czesław Mąka. Rok później otynkowano budynek z zewnątrz. Montaż witraży w oknach zakończono w 1975 roku.

Projektantami kościoła byli architekci: Mieczysław Król, Jerzy Winnicki i Zygmunt Winnicki, natomiast projekt konstrukcyjny opracował inż. Franciszek Klimek. Witraże zostały zaprojektowane przez Marię Roga-Skąpską i pozostały w stanie nienaruszonym do dnia dzisiejszego. 27 sierpnia 1995 proboszczem parafii został ks. Grzegorz Kotyczka, który w 1997 roku przejął od Skarbu Państwa cmentarz, znajdujący się tuż obok kościoła. W 1998 roku po raz pierwszy zadzwoniły trzy dzwony: św. Florian - ufundowany przez władze miasta Chorzów - Matka Boska Częstochowska i św. Grzegorz I Wielki. Dzwony zostały poświęcone przez bpa Piotra Liberę 4 marca 1998. Natomiast rok później, według projektu arch. Mieczysława Króla rozpoczęła się przebudowa całego prezbiterium. Prace zostały zlecone firmie kamieniarskiej pana Grzechaca z Ciasnej koło Częstochowy.

Wystrój

Projekt kościoła Ducha Świętego swoim niezwykłym kształtem przedstawia dużą łódź na rozkołysanym morzu, natomiast przejście z kościoła właściwego do kościoła zastępczego sprawia wrażenie wielkiego wiosła. Znajdują się tutaj także trzy kaplice: Matki Boskiej Fatimskiej, Miłosierdzia Bożego oraz chrzcielna. Są one oddzielone od siebie białymi ścianami, tworząc obraz otwartych ksiąg. Jednak najpiękniejsze są witraże w kościele głównym, zajmujące dość dużą część powierzchni ścian. Przy słonecznej pogodzie wywołują one jedyny w swoim rodzaju nastrój. Prezbiterium od reszty kościoła wyróżnia czerwony szwedzki granit. Ostatni stopień tutaj ma zaś kształt serca i to na nim usytuowany jest ołtarz. Z tabernakulum wychodzą dwa olbrzymie skrzydła anioła. Na ścianach znajdują się także stacje Drogi Krzyżowej, które są dziełem artysty Zygmunta Brachmańskiego.

Krzyże przydrożne

Duże znaczenie dla wiernych mają też przydrożne krzyże, które przede wszystkim są pamiątką ważnych wydarzeń związanych z parafią. Prawdopodobnie najstarszym jest krzyż znajdujący się na cmentarzu parafialnym. W 1911 roku Paul i Katharine Kiollbassa przekazali cztery hektary ziemi na rzecz kościoła św. Jadwigi w celu założenia cmentarza. Następnie w centralnym miejscu ustawiono wykonany z piaskowca krzyż, który ufundowano w 1878 roku. Drugi krzyż znajduje się przy ul. Bałtyckiej i jest jednym z najcenniejszych w Chorzowie. Został zrobiony z białego marmuru i ogrodzony metalowym płotkiem. Legenda mówi, że ręką barbarzyńcy został wykuty napis wotywny, nazwiska fundatorów oraz rok fundacji – 1895. Trzeci krzyż znajduje się na terenie przykościelnym i jest związany z powstaniem budowli. To właśnie ten krzyż poświęcono 25 sierpnia 1957 przy kościele św. Jadwigi i w procesji przeniesiono na miejsce budowy. I ostatni, czwarty krzyż jest pamiątką i czytelnym znakiem pierwszego powołania kapłańskiego z parafii Ducha Świętego, ks. Henryka Skorupy. Krzyż ten został wykonany z drewna i ustawiony w marcu 1959 roku blisko domu, w którym kapłan się wychował.

Duszpasterstwo

Od 1998 roku w parafii jest wydawana tzw. „Gazetka Parafialna”. Głównym redaktorem jest ks. proboszcz Grzegorz Kotyczka. Od 2001 roku są organizowane piesze pielgrzymki młodzieży do Częstochowy oraz do Piekar Śląskich. Innym wydarzeniem stało się utworzenie na przełomie 2003/2004 roku z kościoła zastępczego tzw. „Domu Dziennego Pobytu”. Jest on przeznaczony głównie dla osób starszych, samotnych i niepełnosprawnych. W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat do ważniejszych wydarzeń w życiu parafii należy zaliczyć pobyt specjalnego wysłannika papieskiego Agostino Casaroliego.

Gazetka parafialna

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii pod wezwaniem Ducha Świętego w Chorzowie, WD 1958, nr 8-9, s. 165-167; Archiwum Parafii Ducha Świętego w Chorzowie; Archiwum Parafii św. Jadwigi w Chorzowie; Schematyzm (2005); L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 167-176; A. Szuła, Opracowanie parafii Świętego Ducha w Chorzowie, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; M. Rzepka, W kościele zawsze świeci słońce, Parafia pw. Ducha Świętego w Chorzowie, GN 2002, nr 19, (dodatek katowicki), s. 28.