Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(Budownictwo/architektura) |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
Michałkowice wzięły swoją nazwę, zdaniem Franciszka Maronia, od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejszej daty powstania parafii nie da się ustalić. Należy sądzić, że powstała w XIII wieku, założona na prawie polskim i od samego początku niezależna od Bytomia, do diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze świętopietrza. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr Wesz potwierdził fundację 1 października 1402. | Michałkowice wzięły swoją nazwę, zdaniem Franciszka Maronia, od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejszej daty powstania parafii nie da się ustalić. Należy sądzić, że powstała w XIII wieku, założona na prawie polskim i od samego początku niezależna od Bytomia, do diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze świętopietrza. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr Wesz potwierdził fundację 1 października 1402. | ||
Obecna bryła kościóła jest czwartą z kolei i została wzniesiona w latach 1902-1904. Autorem projektu był opolski architekt Ludwig Schneider. Świątynię wybudowano w stylu neoromańskim, zaś jej wyposażenie było utrzymane w neogotku. Pewne elementy dawnego wystroju zostały usunięte w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w tym ołtarz z obrazem św. Michała Archanioła, pędzla Juliana Wołdowskiego z Wrocławia. Do dziś z dawnego wyposażenia pozostała neogotycka chrzcielnica, ambona i organy firmy Berschdorf z Nysy. | |||
*[[Cmentarz - Michałkowice|Patrz: Cmentarz w Michałkowicach]] | *[[Cmentarz - Michałkowice|Patrz: Cmentarz w Michałkowicach]] |
Wersja z 23:53, 5 maj 2010
Michałkowice wzięły swoją nazwę, zdaniem Franciszka Maronia, od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejszej daty powstania parafii nie da się ustalić. Należy sądzić, że powstała w XIII wieku, założona na prawie polskim i od samego początku niezależna od Bytomia, do diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze świętopietrza. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr Wesz potwierdził fundację 1 października 1402.
Obecna bryła kościóła jest czwartą z kolei i została wzniesiona w latach 1902-1904. Autorem projektu był opolski architekt Ludwig Schneider. Świątynię wybudowano w stylu neoromańskim, zaś jej wyposażenie było utrzymane w neogotku. Pewne elementy dawnego wystroju zostały usunięte w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku w tym ołtarz z obrazem św. Michała Archanioła, pędzla Juliana Wołdowskiego z Wrocławia. Do dziś z dawnego wyposażenia pozostała neogotycka chrzcielnica, ambona i organy firmy Berschdorf z Nysy.
Proboszczowie
- ks. Antoni Stabik (1844-1887)
- ks. Juliusz Rother (1887-1898)
- ks. Maksymilian Gerlich (1898-1921)
- ks. Paweł Brandys (1921-1950)
- ks. Jerzy Wolff substytut (1939-1940)
- ks. Konrad Krawczyk substytut (1940)
- ks. Karol Hübner substytut (1941-1945)
- ks. Jan Klyczka administrator (1950-1963), proboszcz (1963-1971)
- ks. Stanisław Sierla (1971-1996)
- ks. Eugeniusz Kurpas (1996-nadal)
Bibliografia
Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1929, nr 9, s. 82-83; P. Bul, Monografia historyczna parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach w latach 1925-1985, Katowice 1985, mps Biblioteka WTL UŚ; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej diecezji katowickiej do końca XV w., SSHT 2 (1969), s. 101-168; L. Musioł, Michałkowice. Gmina i parafia, Siemianowice 2004; Straty Wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 196; Sz. Babuchowski, Pod skrzydłami chórów anielskich, GN 2004, nr 17 (dodatek katowicki), s. 8.
|