Paprotny Norbert

Paprotny Norbert (1928-)

Urodził się 6 maja 1928 w Pawłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w czasie okupacji Niemcy uniemożliwili mu kształcenie się z powodu udziału ojca w powstaniach śląskich. Maturę zdał w 1952 roku w Katowicach. Studia artystyczne rozpoczął w 1953 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowniach malarstwa profesorów Radnickiego, Łakomskiego i Taranczewskiego. Dyplom uzyskał w 1959 roku. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1960 roku. Uprawiał malarstwo sztalugowe i malarstwo architektoniczne. Brał udział w wielu międzynarodowych i krajowych wystawach. W latach 1959-1971 realizował malarstwo ścienne i malarstwo na płytach ceramicznych oraz mozaiki w ponad dwudziestu kościołach i budynkach publicznych na Śląsku i województwie kieleckim. W lutym 1972 roku opuścił Zabrze i osiedlił się w Szwajcarii. W 1979 roku otworzył własną szkołę artystyczną w Zurychu i prowadził ją do wieku emerytalnego w 1993 roku. Zajmował się malarstwem sztalugowym. W latach 2003–2004 wystawiał swoje malarstwo w Muzeum Miejskim w Zabrzu, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach oraz w Dworze Bella Vita w Woli Zręczyckiej. W 2003 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze w dziedzinie kultury. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Miejskim w Zabrzu i w Muzeum w Gliwicach oraz w zbiorach prywatnych w Szwajcarii, Grecji, USA, Francji i w innych krajach.

W wnętrzach sakralnych zajmował się malarstwem ściennym, mozaiką i witrażem. W licznych kościołach był autorem polichromii, bądź jedynie kolorystyki z elementami ornamentacyjnej, m.in. w Brzezinach Śląskich (1965), św. Floriana w Chorzowie (1966), NSPJ w Bieruniu Nowym (1966), św. Anny w Świerklanach (1967), Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli (1967), św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku (1968), św. Bartłomieja w Hażlachu (1969). Jest również autorem ceramicznych przedstawień wykonanych w technice majoliki. Dla kościoła św. Floriana w Chorzowie zaprojektował i wykonał w 1966 roku cztery obrazy przedstawiające epizody ewangeliczne mające miejsce po Zmartwychwstaniu. Natomiast w kościele św. Anny w Świerklanach artysta wykonał w 1967 roku również w majolice cykl Drogi Krzyżowej w formie jednego obrazu obejmującego w trzech pasach czternaście stacji Męki Pańskiej, a także mozaikę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę oraz mniejsze akcenty ceramiczne w bocznych ołtarzach. W 1967 roku zrealizował ceramiczną mozaikę w ścianie prezbiterium kościoła NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie.

Dla chorzowskiego kościoła św. Floriana wykonał także projekty witraży.

Bibliografia

L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 275-279.