Paprotny Norbert: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Paprotny Norbert (1928-), malarz== | == Paprotny Norbert (1928-2018), malarz== | ||
Urodził się 6 maja 1928 w Pawłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w czasie okupacji Niemcy uniemożliwili mu kształcenie się z powodu udziału ojca w powstaniach śląskich. Maturę zdał w 1952 roku w Katowicach. Studia artystyczne rozpoczął w 1953 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowniach malarstwa profesorów Radnickiego, Łakomskiego i Taranczewskiego. Dyplom uzyskał w 1959 roku. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1960 roku. Uprawiał malarstwo sztalugowe i malarstwo architektoniczne. Brał udział w wielu międzynarodowych i krajowych wystawach. | Urodził się 6 maja 1928 w Pawłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w czasie okupacji Niemcy uniemożliwili mu kształcenie się z powodu udziału ojca w [[Powstania Śląskie|powstaniach śląskich]]. Maturę zdał w 1952 roku w Katowicach. Studia artystyczne rozpoczął w 1953 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowniach malarstwa profesorów Radnickiego, Łakomskiego i Taranczewskiego. Dyplom uzyskał w 1959 roku. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1960 roku. Uprawiał malarstwo sztalugowe i malarstwo architektoniczne. Brał udział w wielu międzynarodowych i krajowych wystawach. | ||
W latach 1959-1971 realizował malarstwo ścienne i malarstwo na płytach ceramicznych oraz mozaiki w ponad dwudziestu kościołach i budynkach publicznych na Śląsku i województwie kieleckim. W lutym 1972 roku opuścił Zabrze i osiedlił się w Szwajcarii. W 1979 roku otworzył własną szkołę artystyczną w Zurychu i prowadził ją do wieku emerytalnego w 1993 roku. Zajmował się malarstwem sztalugowym. | W latach 1959-1971 realizował malarstwo ścienne i malarstwo na płytach ceramicznych oraz mozaiki w ponad dwudziestu kościołach i budynkach publicznych na Śląsku i województwie kieleckim. W lutym 1972 roku opuścił Zabrze i osiedlił się w Szwajcarii. W 1979 roku otworzył własną szkołę artystyczną w Zurychu i prowadził ją do wieku emerytalnego w 1993 roku. Zajmował się malarstwem sztalugowym. | ||
W latach | W latach 2003-2004 wystawiał swoje obrazy w Muzeum Miejskim w Zabrzu, Muzeum Niepodległości w Warszawie,[[Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach| Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach ]] oraz w Dworze Bella Vita w Woli Zręczyckiej. W 2003 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze w dziedzinie kultury. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Miejskim w Zabrzu i w Muzeum w Gliwicach oraz w zbiorach prywatnych w Szwajcarii, Grecji, USA, Francji i w innych krajach. | ||
We wnętrzach sakralnych zajmował się malarstwem ściennym, mozaiką i witrażem. W licznych kościołach był autorem polichromii, bądź jedynie kolorystyki z elementami ornamentacyjnymi, m.in. w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich|Brzezinach Śląskich]] (1965), [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|św. Floriana w Chorzowie]] (1966), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Bieruniu Nowym|NSPJ w Bieruniu Nowym]] (1966), [[Parafia św. Anny w Świerklanach|św. Anny w Świerklanach]] (1967), [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]] (1967), [[Parafia św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku|św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku]] (1968), [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Hażlachu|św. Bartłomieja w Haźlachu]] (1969). | |||
Był również autorem ceramicznych przedstawień wykonanych w technice majoliki. Dla kościoła pw. św. Floriana w Chorzowie zaprojektował i wykonał w 1966 roku cztery obrazy przedstawiające epizody ewangeliczne mające miejsce po Zmartwychwstaniu oraz witraże. Natomiast w kościele pw. św. Anny w Świerklanach artysta wykonał w 1967 roku również w majolice cykl Drogi Krzyżowej w formie jednego obrazu obejmującego w trzech pasach czternaście stacji Męki Pańskiej, a także mozaikę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę oraz mniejsze akcenty ceramiczne w bocznych ołtarzach. W 1967 roku zrealizował ceramiczną mozaikę w ścianie [[prezbiterium]] [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie|kościoła pw. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie]]. | |||
Zmarł 2 lipca 2018 w Szwajcarii. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
| Linia 14: | Linia 16: | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - P|Paprotny]] | [[Kategoria:Biografie - P|Paprotny Norbert]] | ||
[[Kategoria:Graficy i malarze]] | [[Kategoria:Graficy i malarze]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:15, 3 paź 2020
Paprotny Norbert (1928-2018), malarz
Urodził się 6 maja 1928 w Pawłowie. Po ukończeniu szkoły podstawowej w czasie okupacji Niemcy uniemożliwili mu kształcenie się z powodu udziału ojca w powstaniach śląskich. Maturę zdał w 1952 roku w Katowicach. Studia artystyczne rozpoczął w 1953 roku w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowniach malarstwa profesorów Radnickiego, Łakomskiego i Taranczewskiego. Dyplom uzyskał w 1959 roku. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków od 1960 roku. Uprawiał malarstwo sztalugowe i malarstwo architektoniczne. Brał udział w wielu międzynarodowych i krajowych wystawach.
W latach 1959-1971 realizował malarstwo ścienne i malarstwo na płytach ceramicznych oraz mozaiki w ponad dwudziestu kościołach i budynkach publicznych na Śląsku i województwie kieleckim. W lutym 1972 roku opuścił Zabrze i osiedlił się w Szwajcarii. W 1979 roku otworzył własną szkołę artystyczną w Zurychu i prowadził ją do wieku emerytalnego w 1993 roku. Zajmował się malarstwem sztalugowym.
W latach 2003-2004 wystawiał swoje obrazy w Muzeum Miejskim w Zabrzu, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach oraz w Dworze Bella Vita w Woli Zręczyckiej. W 2003 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Zabrze w dziedzinie kultury. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Miejskim w Zabrzu i w Muzeum w Gliwicach oraz w zbiorach prywatnych w Szwajcarii, Grecji, USA, Francji i w innych krajach.
We wnętrzach sakralnych zajmował się malarstwem ściennym, mozaiką i witrażem. W licznych kościołach był autorem polichromii, bądź jedynie kolorystyki z elementami ornamentacyjnymi, m.in. w Brzezinach Śląskich (1965), św. Floriana w Chorzowie (1966), NSPJ w Bieruniu Nowym (1966), św. Anny w Świerklanach (1967), Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli (1967), św. Wawrzyńca i św. Antoniego w Wirku (1968), św. Bartłomieja w Haźlachu (1969).
Był również autorem ceramicznych przedstawień wykonanych w technice majoliki. Dla kościoła pw. św. Floriana w Chorzowie zaprojektował i wykonał w 1966 roku cztery obrazy przedstawiające epizody ewangeliczne mające miejsce po Zmartwychwstaniu oraz witraże. Natomiast w kościele pw. św. Anny w Świerklanach artysta wykonał w 1967 roku również w majolice cykl Drogi Krzyżowej w formie jednego obrazu obejmującego w trzech pasach czternaście stacji Męki Pańskiej, a także mozaikę przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę oraz mniejsze akcenty ceramiczne w bocznych ołtarzach. W 1967 roku zrealizował ceramiczną mozaikę w ścianie prezbiterium kościoła pw. NMP Matki Zbawiciela w Mikołowie.
Zmarł 2 lipca 2018 w Szwajcarii.
Bibliografia
L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 275-279; H. Pyka, Trzynaście lat wolnego artysty Norberta Paprotnego, [w:] Ziemia Śląska. t. 6, pod red. L. Szarańca, Katowice 2005, s. 377-395.
| |||||