Oblaci na Górnym Śląsku

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 10:28, 4 paź 2009 autorstwa Jemy (dyskusja | edycje) (ujednolicenie)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej na Górnym Śląsku

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej założone przez bł. Eugeniusza de Mazenod i zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1826 roku. Do Polski przybyło w 1920 roku.

Pierwszą placówkę na terenie diecezji katowickiej założyli oblaci w Lublińcu w zakupionym w 1922 roku zakładzie wychowawczym im. Grottowskiego, rozbudowanym w 1927 roku, a przeznaczonym na niższe seminarium duchowne. Z początkiem wojny w 1939 roku zlikwidowano seminarium, a Ojcom pozostawiono kaplicę i część domu. W 1942 roku erygowane przy kaplicy parafię pw. św. Stanisława Kostki. Po przyprowadzeniu domu do pierwotnego przeznaczenia została część domu ponownie zamieniona na zakład dla dzieci głuchoniemych i upośledzonych.

W 1936 roku założono drugą placówkę w Katowicach-Koszutce, stanowiącą dom wraz z kaplicą, rozbudowaną w 1956 roku. Przy obecnym kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa erygowano 8 grudnia 1940 roku parafię.

Bibliografia

Rocznik Diecezji Katowickiej 1970, s.252-253.