Monstrancja cesarzowej Eleonory: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Okolicznościowa monstrancja, zdobiona cesarskimi kamieniami, która powstała na zlecenie małżonki cesarza Leopolda I - Eleonory, została zaplanowana jako dar pobożnej cesarzowej dla Kolegium Jezuickiego w Opolu. Na wykonawcę zlecenia wybrano słynnego w XVII wieku złotnika z Nysy - Marcina Vogellhunda. Darowana jezuitom monstrancja przebywała w Opolu od 1710 do 1810 roku. Wtedy to, w ramach akcji [[Sekularyzacja majątku kościelnego|sekularyzacji]] śląskich zakonów, została zarekwirowana przez władze pruskie. Kilkanaście lat później [[Diepenbrock Melchior|kard. wrocławski Melchior Diepenbrock]] odkupił cenne naczynie liturgiczne za kwotę 600 talarów i ofiarował je [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii piekarskiej]] z okazji konsekracji nowego kościoła, która odbyła się 22 sierpnia 1849 . | Okolicznościowa monstrancja, zdobiona cesarskimi kamieniami, która powstała na zlecenie małżonki cesarza Leopolda I - Eleonory, została zaplanowana jako dar pobożnej cesarzowej dla Kolegium Jezuickiego w Opolu. Na wykonawcę zlecenia wybrano słynnego w XVII wieku złotnika z Nysy - Marcina Vogellhunda. Darowana jezuitom monstrancja przebywała w Opolu od 1710 do 1810 roku. Wtedy to, w ramach akcji [[Sekularyzacja majątku kościelnego|sekularyzacji]] śląskich zakonów, została zarekwirowana przez władze pruskie. Kilkanaście lat później [[Diepenbrock Melchior|kard. wrocławski Melchior Diepenbrock]] odkupił cenne naczynie liturgiczne za kwotę 600 talarów i ofiarował je [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii piekarskiej]] z okazji konsekracji nowego kościoła, która odbyła się 22 sierpnia 1849 . | ||
Wersja z 19:30, 25 wrz 2018
Okolicznościowa monstrancja, zdobiona cesarskimi kamieniami, która powstała na zlecenie małżonki cesarza Leopolda I - Eleonory, została zaplanowana jako dar pobożnej cesarzowej dla Kolegium Jezuickiego w Opolu. Na wykonawcę zlecenia wybrano słynnego w XVII wieku złotnika z Nysy - Marcina Vogellhunda. Darowana jezuitom monstrancja przebywała w Opolu od 1710 do 1810 roku. Wtedy to, w ramach akcji sekularyzacji śląskich zakonów, została zarekwirowana przez władze pruskie. Kilkanaście lat później kard. wrocławski Melchior Diepenbrock odkupił cenne naczynie liturgiczne za kwotę 600 talarów i ofiarował je parafii piekarskiej z okazji konsekracji nowego kościoła, która odbyła się 22 sierpnia 1849 .
Bibliografia
J. Górecki, "Jasna Góra", nr 1(87), styczeń 1991, s. 54-58.