Michalski Roman: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==Michalski Roman (1938-), aktor, reżyser, pedagog==
==Michalski Roman (1938-), aktor, reżyser, pedagog==
[[Plik:Michalski Roman.jpg|left|150px]]
[[Plik:Michalski Roman.jpg|left|150px|thumb]]
Urodził się 11 stycznia 1938 roku w Kutnie. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSTiF w Łodzi (1961). Występował na scenach Teatru Klasycznego w Warszawie, im. A. Fredry w Gnieźnie, im. W. Bogusławskiego w Kaliszu i im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Przez osiem lat pracował w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Od 1977 roku jest aktorem Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach.
Urodził się 11 stycznia 1938 w Kutnie. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSTiF w Łodzi (1961). Występował na scenach Teatru Klasycznego w Warszawie, im. A. Fredry w Gnieźnie, im. W. Bogusławskiego w Kaliszu i im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Przez osiem lat pracował w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Od 1977 roku jest aktorem Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach.


W latach 1983-2003 wykładał na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie m. in. reżyserował przedstawienia muzyczne i prowadził warsztaty wokalno-aktorskie. Na scenach katowickiej Akademii Muzycznej i Teatru Muzycznego w Gliwicach wystawiono szereg wyreżyserowanych przez niego przedstawień, między innymi „Orfeusza i Eurydykę” Ch. W. Glucka, „Słomkowy kapelusz” Labicha, „My fair lady” F. Loewe, „Kiss me Kate” C. Portera, „Pastorałki” L. Schillera. Opera Haendla „Xerkses” w jego reżyserii, wystawiona przez studentów i absolwentów katowickiej Akademii Muzycznej, była jednym z ważniejszych wydarzeń kulturalnych w 1997 roku.
W latach 1983-2003 wykładał na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie m.in. reżyserował przedstawienia muzyczne i prowadził warsztaty wokalno-aktorskie. Na scenach katowickiej Akademii Muzycznej i Teatru Muzycznego w Gliwicach wystawiono szereg wyreżyserowanych przez niego przedstawień, między innymi ''Orfeusza i Eurydykę'' Ch. W. Glucka, ''Słomkowy kapelusz'' Labicha, ''My fair lady'' F. Loewe, ''Kiss me Kate'' C. Portera, ''Pastorałki'' L. Schillera. Opera Haendla ''Xerkses'' w jego reżyserii, wystawiona przez studentów i absolwentów katowickiej Akademii Muzycznej, była jednym z ważniejszych wydarzeń kulturalnych w 1997 roku.
Od 1983 roku był związany z teatrem Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego, który w 1984 roku przyjął nazwę „Scaena Apicata”. Już wcześniej (1982) Michalski wyreżyserował w parafii Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Katowicach Brynowie „Rapsod o męce człowieczej” oraz monumentalne widowisko w katowickiej katedrze pt. „Ty, co jasnej bronisz Częstochowy”. Z teatrem seminaryjnym zrealizował natomiast kolejne premiery (1984 – „Pokutnik z Osjaku” Romana Brandstaettera, 1985 – „Wieczernik” Ernesta Bryla, 1985 – „Piłat” Wojciecha Bąka, 1986 – „Szaweł” Wojciecha Bąka, 1989 – „Inny Judasz” Abelardo Castillo, 1991 – „Jasełka śląskie” Zdzisława Pyzika, 1992 – „Pieśń o krnąbrnym Jonaszu” Leona Krzemienieckiego, 1993 - „Pieśń o krnąbrnym Jonaszu” z nową obsadą aktorską, 1994 – „Stary kościół miechowski ks. Norberta Bonczyka). Spektakle obejrzało w sumie kilkanaście tys. widzów.
Od 1983 roku był związany z teatrem [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]], który w 1984 roku przyjął nazwę ''Scaena Apicata''. Już wcześniej (1982) Michalski wyreżyserował w [[Parafia Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Brynowie|parafii Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Brynowie]] ''Rapsod o męce człowieczej'' oraz monumentalne widowisko w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej katedrze]] pt. ''Ty, co jasnej bronisz Częstochowy''. Z teatrem seminaryjnym zrealizował natomiast kolejne premiery (1984 – ''Pokutnik z Osjaku'' Romana Brandstaettera, 1985 – ''Wieczernik'' Ernesta Bryla, 1985 – ''Piłat'' Wojciecha Bąka, 1986 – ''Szaweł'' Wojciecha Bąka, 1989 – ''Inny Judasz'' Abelardo Castillo, 1991 – ''Jasełka śląskie'' Zdzisława Pyzika, 1992 – ''Pieśń o krnąbrnym Jonaszu'' Leona Krzemienieckiego, 1993 - ''Pieśń o krnąbrnym Jonaszu'' z nową obsadą aktorską, 1994 – ''Stary kościół miechowski'' [[Bonczyk Norbert|ks. Norberta Bonczyka]]. Spektakle obejrzało w sumie kilkanaście tys. widzów.


W ciągu swojej kariery teatralnej zagrał blisko trzysta ról teatralnych i filmowych. Zajmował się też reżyserią i realizacją słuchowisk radiowych. W 2006 roku założył i był pierwszym dyrektorem Studium Aktorskiego przy Teatrze Śląskim. Od 2010 roku przeszedł na emeryturę, wciąż jednak występuje na katowickiej scenie i wykłada w Studium Aktorskim.
W ciągu swojej kariery teatralnej zagrał blisko trzysta ról teatralnych i filmowych. Zajmował się też reżyserią i realizacją słuchowisk radiowych. W 2006 roku założył i był pierwszym dyrektorem Studium Aktorskiego przy Teatrze Śląskim. Od 2010 roku przeszedł na emeryturę, wciąż jednak występuje na katowickiej scenie i wykłada w Studium Aktorskim.
Za swą pracę był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. M. in. w roku 1993 za role Gospodarza w „Weselu” i Profesora w „Wujaszku Wani” wykreowane w Teatrze Śląskim otrzymał „Złotą maskę”. Został też odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w roku 1999 oraz Złotym Krzyżem Zasługi w 2002 roku.
Za swą pracę był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. M.in. w roku 1993 za role Gospodarza w ''Weselu'' i Profesora w ''Wujaszku Wani'' wykreowane w Teatrze Śląskim otrzymał „Złotą maskę”. Został też odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w roku 1999 oraz Złotym Krzyżem Zasługi w 2002 roku.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
P. Zaczkowski, Formowanie teatrem, Kwartalnik "Śląsk", R. 2002, nr 9.
P. Zaczkowski, Formowanie teatrem, Kwartalnik "Śląsk", R. 2002, nr 9.
Linia 14: Linia 14:
*ww.filmpolski.pl/fp/index.php/1111681
*ww.filmpolski.pl/fp/index.php/1111681
*ww.teatry.art.pl/!rozmowy/ipwp.htm
*ww.teatry.art.pl/!rozmowy/ipwp.htm
[[Kategoria:Kultura]]
 
[[Kategoria:Reżyserzy]]
[[Kategoria:Teatr]]

Aktualna wersja na dzień 19:23, 17 maj 2017

Michalski Roman (1938-), aktor, reżyser, pedagog

Michalski Roman.jpg

Urodził się 11 stycznia 1938 w Kutnie. Jest absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSTiF w Łodzi (1961). Występował na scenach Teatru Klasycznego w Warszawie, im. A. Fredry w Gnieźnie, im. W. Bogusławskiego w Kaliszu i im. J. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. Przez osiem lat pracował w Teatrze im. Jaracza w Olsztynie. Od 1977 roku jest aktorem Teatru Śląskiego im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach.

W latach 1983-2003 wykładał na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie m.in. reżyserował przedstawienia muzyczne i prowadził warsztaty wokalno-aktorskie. Na scenach katowickiej Akademii Muzycznej i Teatru Muzycznego w Gliwicach wystawiono szereg wyreżyserowanych przez niego przedstawień, między innymi Orfeusza i Eurydykę Ch. W. Glucka, Słomkowy kapelusz Labicha, My fair lady F. Loewe, Kiss me Kate C. Portera, Pastorałki L. Schillera. Opera Haendla Xerkses w jego reżyserii, wystawiona przez studentów i absolwentów katowickiej Akademii Muzycznej, była jednym z ważniejszych wydarzeń kulturalnych w 1997 roku. Od 1983 roku był związany z teatrem Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego, który w 1984 roku przyjął nazwę Scaena Apicata. Już wcześniej (1982) Michalski wyreżyserował w parafii Najświętszych Imion Jezusa i Maryi w Brynowie Rapsod o męce człowieczej oraz monumentalne widowisko w katowickiej katedrze pt. Ty, co jasnej bronisz Częstochowy. Z teatrem seminaryjnym zrealizował natomiast kolejne premiery (1984 – Pokutnik z Osjaku Romana Brandstaettera, 1985 – Wieczernik Ernesta Bryla, 1985 – Piłat Wojciecha Bąka, 1986 – Szaweł Wojciecha Bąka, 1989 – Inny Judasz Abelardo Castillo, 1991 – Jasełka śląskie Zdzisława Pyzika, 1992 – Pieśń o krnąbrnym Jonaszu Leona Krzemienieckiego, 1993 - Pieśń o krnąbrnym Jonaszu z nową obsadą aktorską, 1994 – Stary kościół miechowski ks. Norberta Bonczyka. Spektakle obejrzało w sumie kilkanaście tys. widzów.

W ciągu swojej kariery teatralnej zagrał blisko trzysta ról teatralnych i filmowych. Zajmował się też reżyserią i realizacją słuchowisk radiowych. W 2006 roku założył i był pierwszym dyrektorem Studium Aktorskiego przy Teatrze Śląskim. Od 2010 roku przeszedł na emeryturę, wciąż jednak występuje na katowickiej scenie i wykłada w Studium Aktorskim. Za swą pracę był wielokrotnie nagradzany i odznaczany. M.in. w roku 1993 za role Gospodarza w Weselu i Profesora w Wujaszku Wani wykreowane w Teatrze Śląskim otrzymał „Złotą maskę”. Został też odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi w roku 1999 oraz Złotym Krzyżem Zasługi w 2002 roku.

Bibliografia

P. Zaczkowski, Formowanie teatrem, Kwartalnik "Śląsk", R. 2002, nr 9.

Linki zewnętrzne

  • ww.teatrśląski.pl/zespol/michalski.php
  • ww.filmpolski.pl/fp/index.php/1111681
  • ww.teatry.art.pl/!rozmowy/ipwp.htm