Miśka Franciszek

Miśka Franciszek (1898–1942), salezjanin

Urodził się 5 grudnia 1898 w Świerczyńcu k. Pszczyny, syn Jana i Zofii. Ukończywszy gimnazjum salezjańskie w Oświęcimiu, wstąpił do nowicjatu w Pleszewie i złożył śluby 24 lipca 1917. Filozofię studiował w w Krakowie, po czym odbył praktykę pedagogiczną w zakładach w Oświęcimiu i Przemyślu. Na teologię został wysłany do Turynu, tam też 10 lipca 1927 został wyświęcony na kapłana. Po święceniach pracował w Przemyślu jako radca szkolny i katecheta w Domu Dziecka, prowadzonym przez zgromadzenie. Po dwóch latach pracy przeniesiono go do Wilna w charakterze katechety w szkole salezjanów. W 1931 roku został dyrektorem zakładu w Jaciążku, kierując nim przez pięć lat. W 1936 roku objął stanowisko przełożonego małego seminarium i proboszcza w Lądzie nad Wartą.

Po wybuchu wojny w 1939 roku pełnił przez kilka tygodni obowiązki kapelana wojskowego, lecz wkrótce powrócił do Lądu, by nadal pełnić funkcję proboszcza. 6 stycznia 1940 władze niemieckie zamieniły zakład salezjański w Lądzie na więzienie dla kapłanów z diecezji włocławskiej, gnieźnieńskiej i poznańskiej oraz z innych diecezji i dla grupy salezjanów znajdujących się w tym zakładzie. Wśród tymczasowych więźniów znalazł się bp Michał Kozal oraz grupa kleryków z diecezji włocławskiej, wszyscy wywiezieni później etapami do obozu koncentracyjnego w Dachau. Gestapo mianowało wtedy M. przełożonym wszystkich internowanych, czyniąc go odpowiedzialnym za karność i zachowanie więźniów. W tym też czasie był dwa razy wywieziony do Inowrocławia i pobity do krwi. Wywieziony z Lądu do obozu przejściowego w Konstantynowie k. Łodzi 6 października 1941, znalazł się w Dachau 30 października 1941. Zmarł z choroby i wycieńczenia 30 maja 1942. Ciało spalono w krematorium.

Bibliografia

S. Kosiński, Miśka Franciszek SDB, w: Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. J. Pater, Katowice 1996, s. 281.