Lubecki Rudolf: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
== Lubecki Rudolf (1844-1891), publicysta == | == Lubecki Rudolf (1844-1891), publicysta == | ||
[[Plik:Lubecki Rudolf.jpg|left|150px]] | [[Plik:Lubecki Rudolf.jpg|left|thumb|150px]] | ||
Urodził się | Urodził się 7 sierpnia 1844 w Wiśle Małej jako syn organisty i nauczyciela. Po ukończeniu gimnazjum w Gliwicach, już jako akademik założył, wraz z [[Damrot Konstanty|Damrotem]], w 1865 roku [[Towarzystwo Polskich Górnoślązaków|Towarzystwo Polskich Górnoślązaków]] we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1869, po których pracował w Biskupicach, w Bieńkowicach, a od 1871 roku w Katowicach, gdzie słowem i piórem zmagał się o wiarę katolicką i polskość. Pisał dużo korespondencji do gazet polskich, a gdy w redakcji [[Katolik - czasopismo|„Katolika"]] zabrakło redaktorów, których uwięziono, sam dojeżdżał do Królewskiej Huty i pilnował redakcji. Był też świetnym mówcą wiecowym i kończył przemówienia zwykle śpiewem ludowym. Obok [[Miarka Karol|Miarki]] był najpopularniejszą postacią na Górnym Śląsku w ówczesnym czasie. W 1869 roku założył w Katowicach Kółko Katolickie. Było ono jedną z pierwszych organizacji o tej nazwie, jakie zaczęły powstawać w osadach robotniczych okręgu przemysłowego. Anonimowo wydał pierwszy śpiewniczek pod tytułem '' Pieśni zabawne dla kółek wesołych polskich Górnoślązaków '' (Katowice 1878). | ||
W 1884 roku został proboszczem w parafii św. Urbana w Woli nad Wisłą, skąd jednak w 1887 roku przeniósł się do Wielkiego Kotorza pod Opolem. Zmarł przedwcześnie, | W 1884 roku został proboszczem w [[Parafia św. Urbana Papieża i Męczennika w Woli|parafii św. Urbana w Woli nad Wisłą]], skąd jednak w 1887 roku przeniósł się do Wielkiego Kotorza pod Opolem. Zmarł przedwcześnie, 20 lutego 1891, na tyfus. „Katolik" napisał o nim, że '' był dla ludu górnośląskiego we wszystkiem przywódcą''. | ||
Był pedagogiem ludu jako autor wielu broszurek popularnych i jako redaktor miesięcznika | Był pedagogiem ludu jako autor wielu broszurek popularnych i jako redaktor miesięcznika '' Zdrowaś Marya '' (Mikołów, Miarka 1885-1891). | ||
==Autor== | ==Autor== | ||
* Książeczka bierzmowania | *Książeczka bierzmowania, Mikołów 1887. | ||
*Pamiątka jubileuszu 50-letniego kapłaństwa Ojca św. Leona XIII | *Pamiątka jubileuszu 50-letniego kapłaństwa Ojca św. Leona XIII, Mikołów 1887. | ||
*Od piorunów i gwałtownej niepogody zachowaj nas, Panie. Rady, wskazówki i modlitwy podczas nawałnicy | *Od piorunów i gwałtownej niepogody zachowaj nas, Panie. Rady, wskazówki i modlitwy podczas nawałnicy, Mikołów 1888. | ||
*Żywot Bogarodzicy Najśw. Maryi Panny i jej oblubieńca św. Józefa z opisem najgłówniejszych miejsc i czcicieli N.M.P. | *Krótkie wspomnienie o życiu i czynach śp. Karola Miarki , Mikołów brw. | ||
*Różaniec św., Książeczka pouczająca i modlitewna, | *Żywot Bogarodzicy Najśw. Maryi Panny i jej oblubieńca św. Józefa z opisem najgłówniejszych miejsc i czcicieli N.M.P., Mikołów 1888 i 1905. | ||
* Baczność, Socyaliści się zbliżają | *Różaniec św., Książeczka pouczająca i modlitewna, Mikołów 1888. | ||
*Baczność, Socyaliści się zbliżają, Strzelce, Wilpert 1891. | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Życiorys, [[Światło - tygodnik|"Światło"]] 1891, nr 4; E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ 1930, t. 2, s. 57-58; J. Kudera, Ks. Rudolf Lubecki. Jego życie i praca dla ludu górnośląskiego, Opole 1917; E. Wyglenda, Lubecki Rudolf, [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 167-168; Schematismus 1887, s. 122; Schematismus 1891, s. 271. | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - | [[Kategoria:Biografie - L]] | ||
[[Kategoria:Literaci i publicyści]] | [[Kategoria:Literaci i publicyści]] |
Aktualna wersja na dzień 18:37, 14 sty 2018
Lubecki Rudolf (1844-1891), publicysta
Urodził się 7 sierpnia 1844 w Wiśle Małej jako syn organisty i nauczyciela. Po ukończeniu gimnazjum w Gliwicach, już jako akademik założył, wraz z Damrotem, w 1865 roku Towarzystwo Polskich Górnoślązaków we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 2 czerwca 1869, po których pracował w Biskupicach, w Bieńkowicach, a od 1871 roku w Katowicach, gdzie słowem i piórem zmagał się o wiarę katolicką i polskość. Pisał dużo korespondencji do gazet polskich, a gdy w redakcji „Katolika" zabrakło redaktorów, których uwięziono, sam dojeżdżał do Królewskiej Huty i pilnował redakcji. Był też świetnym mówcą wiecowym i kończył przemówienia zwykle śpiewem ludowym. Obok Miarki był najpopularniejszą postacią na Górnym Śląsku w ówczesnym czasie. W 1869 roku założył w Katowicach Kółko Katolickie. Było ono jedną z pierwszych organizacji o tej nazwie, jakie zaczęły powstawać w osadach robotniczych okręgu przemysłowego. Anonimowo wydał pierwszy śpiewniczek pod tytułem Pieśni zabawne dla kółek wesołych polskich Górnoślązaków (Katowice 1878). W 1884 roku został proboszczem w parafii św. Urbana w Woli nad Wisłą, skąd jednak w 1887 roku przeniósł się do Wielkiego Kotorza pod Opolem. Zmarł przedwcześnie, 20 lutego 1891, na tyfus. „Katolik" napisał o nim, że był dla ludu górnośląskiego we wszystkiem przywódcą.
Był pedagogiem ludu jako autor wielu broszurek popularnych i jako redaktor miesięcznika Zdrowaś Marya (Mikołów, Miarka 1885-1891).
Autor
- Książeczka bierzmowania, Mikołów 1887.
- Pamiątka jubileuszu 50-letniego kapłaństwa Ojca św. Leona XIII, Mikołów 1887.
- Od piorunów i gwałtownej niepogody zachowaj nas, Panie. Rady, wskazówki i modlitwy podczas nawałnicy, Mikołów 1888.
- Krótkie wspomnienie o życiu i czynach śp. Karola Miarki , Mikołów brw.
- Żywot Bogarodzicy Najśw. Maryi Panny i jej oblubieńca św. Józefa z opisem najgłówniejszych miejsc i czcicieli N.M.P., Mikołów 1888 i 1905.
- Różaniec św., Książeczka pouczająca i modlitewna, Mikołów 1888.
- Baczność, Socyaliści się zbliżają, Strzelce, Wilpert 1891.
Bibliografia
Życiorys, "Światło" 1891, nr 4; E. Szramek, Ks. Norbert Bonczyk. Homer Górnośląski i poeta walki kulturnej, RTPNŚ 1930, t. 2, s. 57-58; J. Kudera, Ks. Rudolf Lubecki. Jego życie i praca dla ludu górnośląskiego, Opole 1917; E. Wyglenda, Lubecki Rudolf, [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 167-168; Schematismus 1887, s. 122; Schematismus 1891, s. 271.
|