Letocha Peter: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Letocha Peter (1829 - 1885), kapelan wojskowy==
==Letocha Peter (1829-1885), kapelan wojskowy==
[[Plik:Letocha Peter1.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Letocha Peter1.jpg|left|150px|thumb]]
Urodził się 14 października 1829 w Radzionkowie w rodzinie rzeźnika Antoniego i Marianny z d. Wrodarczyk. Jego młodszy brat Franciszek również został księdzem. Po ukończeniu gimnazjum w Gliwicach wstąpił na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, po ukończeniu którego otrzymał święcenia kapłańskie 1 lipca 1854. Był wikarym w Oleśnie, a następnie wikarym okręgowym w Wodzisławiu.
Urodził się 14 października 1829 w Radzionkowie w rodzinie rzeźnika Antoniego i Marianny z d. Włodarczyk. Jego młodszy brat Franciszek również został księdzem. Po ukończeniu gimnazjum w Gliwicach wstąpił na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]], po ukończeniu którego przyjął święcenia kapłańskie 1 lipca 1854. Był wikarym w Oleśnie, a następnie wikarym okręgowym w Wodzisławiu.  
 
W 1961 roku zgłosił się do duszpasterstwa wojskowego otrzymując probostwo garnizonu w Kłodzku. Kolejną placówką Głogów, gdzie został proboszczem tamtejszej 9 Dywizji Cesarstwa Niemieckiego (9. Infenteriedivisions des V Armeekorps). M.in. uczestniczył w ochronie granicy prusko – rosyjskiej w Wielkopolsce podczas Powstania styczniowego 1863 roku. Brał kolejno udział w wojnie austriacko – pruskiej (1866 roku) oraz francusko – pruskiej w latach 1870-1871. Za swoją pracę otrzymał m.in. Order Czerwonego Orła III klasy oraz Żelazny Krzyż. Był pierwszym kapelanem katolickim, który otrzymał to odznaczenie po jego przywróceniu 13 lipca 1870 przez króla Wilhelma . Zmarł 18 grudnia 1885 w Głogowie. Zgodnie ze swoja wola został pochowany w Radzionkowie obok swoich rodziców.  


W 1861 roku zgłosił się do duszpasterstwa wojskowego otrzymując probostwo garnizonu w Kłodzku. Kolejną placówką był Głogów, gdzie został proboszczem tamtejszej 9 Dywizji Cesarstwa Niemieckiego (9. Infenteriedivisions des V Armeekorps). M.in. uczestniczył w ochronie granicy prusko -  rosyjskiej w Wielkopolsce podczas powstania styczniowego 1863 roku. Brał kolejno udział w wojnie austriacko - pruskiej (1866 roku) oraz francusko - pruskiej w latach 1870-1871. Za swoją pracę otrzymał m.in. Order Czerwonego Orła III klasy oraz Żelazny Krzyż. Był pierwszym kapelanem katolickim, który otrzymał to odznaczenie po jego przywróceniu 13 lipca 1870 przez króla Wilhelma. Zmarł 18 grudnia 1885 w Głogowie. Zgodnie ze swoją wolą został pochowany w Radzionkowie obok swoich rodziców.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
Schematismus  1855, s. 110; Schematismus 1869, s. 159; „Katolik” 1870, nr 31, s. 263; J.  Knosała, Parafia Radzionkowska, Katowice 1926, s. 215-216; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006; Biographisches Lexikon der Katholischen Militärseelsorge Deutschlands ...
Schematismus  1855, s. 110; Schematismus 1869, s. 159; „Katolik” 1870, nr 31, s. 263; J.  Knosała, Parafia Radzionkowska, Katowice 1926, s. 215-216; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 120; Biographisches Lexikon der Katholischen Militärseelsorge Deutschlands ...


[[Kategoria:Biografie - L]]
[[Kategoria:Biografie - L]]
[[Kategoria:Wojskowi]]
[[Kategoria:Wojskowi]]

Aktualna wersja na dzień 01:09, 23 lis 2020

Letocha Peter (1829-1885), kapelan wojskowy

Letocha Peter1.jpg

Urodził się 14 października 1829 w Radzionkowie w rodzinie rzeźnika Antoniego i Marianny z d. Włodarczyk. Jego młodszy brat Franciszek również został księdzem. Po ukończeniu gimnazjum w Gliwicach wstąpił na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, po ukończeniu którego przyjął święcenia kapłańskie 1 lipca 1854. Był wikarym w Oleśnie, a następnie wikarym okręgowym w Wodzisławiu.

W 1861 roku zgłosił się do duszpasterstwa wojskowego otrzymując probostwo garnizonu w Kłodzku. Kolejną placówką był Głogów, gdzie został proboszczem tamtejszej 9 Dywizji Cesarstwa Niemieckiego (9. Infenteriedivisions des V Armeekorps). M.in. uczestniczył w ochronie granicy prusko - rosyjskiej w Wielkopolsce podczas powstania styczniowego 1863 roku. Brał kolejno udział w wojnie austriacko - pruskiej (1866 roku) oraz francusko - pruskiej w latach 1870-1871. Za swoją pracę otrzymał m.in. Order Czerwonego Orła III klasy oraz Żelazny Krzyż. Był pierwszym kapelanem katolickim, który otrzymał to odznaczenie po jego przywróceniu 13 lipca 1870 przez króla Wilhelma. Zmarł 18 grudnia 1885 w Głogowie. Zgodnie ze swoją wolą został pochowany w Radzionkowie obok swoich rodziców.

Bibliografia

Schematismus 1855, s. 110; Schematismus 1869, s. 159; „Katolik” 1870, nr 31, s. 263; J. Knosała, Parafia Radzionkowska, Katowice 1926, s. 215-216; W. Klinger, Z dziejów parafii Olesno, Opole 2006, s. 120; Biographisches Lexikon der Katholischen Militärseelsorge Deutschlands ...