Lackowski Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Lackowski Franciszek (1869-1938), proboszcz w Gorzycach Śląskich == | == Lackowski Franciszek (1869-1938), proboszcz w Gorzycach Śląskich == | ||
Urodził się 30 marca 1869 w | Urodził się 30 marca 1869 w kaszubskiej miejscowości Pomysk Wielki w rodzinie Józefa i Otylii z d. Lesińskiej. Po ukończeniu szkoły ludowej nie mógł kontynuować nauki ze względu na złą sytuację finansową rodziny. Przez pewien czas pracował więc w charakterze sekretarza adwokackiego. Egzamin dojrzałości eksternistycznie zdał 5 maja 1897 w gimnazjum w Wałczu. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1900 we Wrocławiu. | ||
Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Jana Chrzciciela w Biskupicach i św. Jakuba w Mechnicy (od 16 stycznia 1902). W listopadzie 1903 roku został | Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Jana Chrzciciela w Biskupicach (1900-1902) i św. Jakuba w Mechnicy (od 16 stycznia 1902). W listopadzie 1903 roku został samodzielnym duszpasterzem w [[Kuracja|kuracji]] św. Jana Chrzciciela w Obrowcu, w powiecie strzeleckim. Jego wprowadzenia 22 listopada tegoż roku dokonał ks. Brunon Wodarz, proboszcz w Jesionej. W okresie [[Powstania i plebiscyt|powstań i plebiscytu]] jawnie opowiadał się po stronie Polski. Jego nieugięte stanowisko sprawiło, iż 7 maja 1921 musiał opuścić Pomorze. Przybył na Górny Śląsk i tutaj przez 29 miesięcy służył swą pomocą duszpasterską w parafiach: [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|św. Szczepana w Bogucicach]] (od 4 grudnia 1921) i [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|Św. Ludwika Króla w Panewnikach]]. W 1923 roku krótko zarządzał [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej|parafią Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej]]. 12 grudnia 1923 został administratorem, a rok później proboszczem [[Parafia św. Anioła Stróża w Gorzycach|parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach]]. W uznaniu zasług został odznaczony Śląskim Krzyżem Waleczności i Zasługi I klasy. 1 kwietnia 1934 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Mikołowie. Tam też zmarł 1 listopada 1938. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Lackowskiego; Schematyzm 1924; Nekrolog, WD 1938, nr 11, s. 405, 406; Olszar, Duchowieństwo, s. 539. | AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Lackowskiego; Schematyzm 1924; Nekrolog, WD 1938, nr 11, s. 405, 406; H. Olszar, Duchowieństwo katolickie, s. 539; Tenże, Udział duchowieństwa śląskiego w życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, SSHT 1999, nr 32, s. 109; Tenże, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, nr 43, z. 2, s. 433; J. Szulc, Obrowiec. Dzieje Miejscowości, Opole 1991, s. 37-38; H. Gwóźdź, Udział duchowieństwa, SSHT 1882, nr 15, s. 188. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - L]] | [[Kategoria:Biografie - L]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] | |||
Aktualna wersja na dzień 15:31, 24 lip 2022
Lackowski Franciszek (1869-1938), proboszcz w Gorzycach Śląskich
Urodził się 30 marca 1869 w kaszubskiej miejscowości Pomysk Wielki w rodzinie Józefa i Otylii z d. Lesińskiej. Po ukończeniu szkoły ludowej nie mógł kontynuować nauki ze względu na złą sytuację finansową rodziny. Przez pewien czas pracował więc w charakterze sekretarza adwokackiego. Egzamin dojrzałości eksternistycznie zdał 5 maja 1897 w gimnazjum w Wałczu. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1900 we Wrocławiu.
Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Jana Chrzciciela w Biskupicach (1900-1902) i św. Jakuba w Mechnicy (od 16 stycznia 1902). W listopadzie 1903 roku został samodzielnym duszpasterzem w kuracji św. Jana Chrzciciela w Obrowcu, w powiecie strzeleckim. Jego wprowadzenia 22 listopada tegoż roku dokonał ks. Brunon Wodarz, proboszcz w Jesionej. W okresie powstań i plebiscytu jawnie opowiadał się po stronie Polski. Jego nieugięte stanowisko sprawiło, iż 7 maja 1921 musiał opuścić Pomorze. Przybył na Górny Śląsk i tutaj przez 29 miesięcy służył swą pomocą duszpasterską w parafiach: św. Szczepana w Bogucicach (od 4 grudnia 1921) i Św. Ludwika Króla w Panewnikach. W 1923 roku krótko zarządzał parafią Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej. 12 grudnia 1923 został administratorem, a rok później proboszczem parafii św. Anioła Stróża w Gorzycach. W uznaniu zasług został odznaczony Śląskim Krzyżem Waleczności i Zasługi I klasy. 1 kwietnia 1934 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Mikołowie. Tam też zmarł 1 listopada 1938.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Lackowskiego; Schematyzm 1924; Nekrolog, WD 1938, nr 11, s. 405, 406; H. Olszar, Duchowieństwo katolickie, s. 539; Tenże, Udział duchowieństwa śląskiego w życiu narodowym i politycznym II Rzeczypospolitej, SSHT 1999, nr 32, s. 109; Tenże, Proboszczowie parafii Św. Anioła Stróża w Gorzycach Śląskich. Przyczynek do dziejów kościoła katowickiego, SSHT 2010, nr 43, z. 2, s. 433; J. Szulc, Obrowiec. Dzieje Miejscowości, Opole 1991, s. 37-38; H. Gwóźdź, Udział duchowieństwa, SSHT 1882, nr 15, s. 188.
| |||||