Kudera Brunon: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 14: | Linia 14: | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Alfred Sulik, Poczet burmistrzów i prezydentów miasta Mysłowice, Mysłowice 2004; foto: | Alfred Sulik, Poczet burmistrzów i prezydentów miasta Mysłowice, Mysłowice 2004; foto: z nagrobka, cmentarz w Mysłowicach. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K]] | ||
[[Kategoria:Politycy]] | [[Kategoria:Politycy]] |
Wersja z 22:09, 31 paź 2009
Kudera Brunon (1876-1940), prezes Akcji Katolickiej, zastępca burmistrza Mysłowic
Urodził się 19 czerwca 1876 w Mysłowicach. W czasie I wojny światowej służył w armii pruskiej. Ukończył gimnazjum w Bytomiu a następnie prawo na uniwersytecie wrocławskim (1919). W latach 1922-1939 prowadził kancelarię adwokacką i notarialną.
W 1919 roku został wybrany do rady miejskiej Bytomia, gdzie przewodniczył Polskiemu Klubowi Radnych, wspomagając jednocześnie sekretariat plebiscytowy. Do 1922 roku związany był z Polskim Kasynem w Bytomiu. Po 1922 roku należał do Narodowej Partii Robotniczej, Związku Pomocników Salezjańskich. Był prezesem Akcji Katolicka w diecezji katowickiej. Należał do Rady Opiekuńczej Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Górnym Śląsku. Wchodził w skład Komitetu Budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach.
W latach 1927-1928 i 1937 był pełniącym obowiązki burmistrza Mysłowic, a w latach 1926-1930 – zastępcą burmistrza Mysłowic.
We wrześniu 1939 roku podczas ucieczki przed Niemcami, został w pobliżu Lwowa aresztowany przez władze sowieckie i uwięziony w obozie w Charkowie, z którego został zwolniony na początku 1940 roku w stanie bliskim załamania nerwowego. Zmarł we Lwowie kilka tygodni później, 11 lutego 1940. Odznaczony: Order „Pro Ecclesia et Pontifice", nadany przez papieża Piusa XI.
Bibliografia
Alfred Sulik, Poczet burmistrzów i prezydentów miasta Mysłowice, Mysłowice 2004; foto: z nagrobka, cmentarz w Mysłowicach.
|