Katowickie Hospicjum Domowe: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(uzupełnienie) |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnionych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani. | działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnionych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani. | ||
Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marii Gross, których celem było stworzenie wspólnoty wolontariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijało się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów [[Puchała Stanisław|ks. Stanisława Puchały]] (1988-2000), [[Drob Jan|ks. Jana Droba]] (1993) oraz aktualnie - | Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marii Gross, których celem było stworzenie wspólnoty wolontariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijało się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów: [[Puchała Stanisław|ks. Stanisława Puchały]] (1988-2000), [[Drob Jan|ks. Jana Droba]] (1993), ks. Benedykta Zawady oraz aktualnie o. Mieczysława Wnękowicza z [[Franciszkanie - Panewniki|klasztoru oo. franciszkanów w Panewnikach]]. | ||
Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca. | Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca. | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Materiały własne autorów. | |||
[[Kategoria:Hospicja|Katowice]] | [[Kategoria:Hospicja|Katowice]] | ||
[[Kategoria:Ośrodki opiekuńcze|K]] | [[Kategoria:Ośrodki opiekuńcze|K]] |
Wersja z 00:36, 22 sie 2018
Katowickie Hospicjum Domowe
Hospicjum Domowe św. Franciszka działa od roku 1987. Powstało ono z myślą o opiece nad osobami terminalnie chorymi oraz ich rodzinami. Pomoc ta realizowana jest poprzez wsparcie rodziny w opiece nad chorym w terminalnym okresie choroby najczęściej nowotworowej, domowe wizyty lekarskie i pielęgniarskie, opiekę kapelana i psychologa. Obecnie w hospicjum zatrudnionych jest ponad 60 pracowników w tym wolontariusze, pielęgniarki, lekarze, psychologowie, księgowi, rehabilitanci oraz kapelani.
Hospicjum powstało z inicjatywy Eugeniusza Dutkiewicza oraz dr n. med. Marii Gross, których celem było stworzenie wspólnoty wolontariuszy bezinteresownie wspierających chorych. Hospicjum do roku 1994 rozwijało się pod patronatem Kościoła, a wsparcie to wyraża się także poprzez obecność kapelanów: ks. Stanisława Puchały (1988-2000), ks. Jana Droba (1993), ks. Benedykta Zawady oraz aktualnie o. Mieczysława Wnękowicza z klasztoru oo. franciszkanów w Panewnikach.
Najważniejszym zadaniem hospicjum jest trwanie przy łóżku chorego aż do końca. Hospicjum regularnie, co roku, organizuje dni skupienia oraz rekolekcje z udziałem kapelanów z innych hospicjów, a dwa razy do roku organizowane są pielgrzymki do pobliskich sanktuariów i innych miejsc kultu.
Bibliografia
Materiały własne autorów.