Joniec Józef
Joniec Józef (1900-1956)
Urodził się 11 marca 1900 w Sowlinach koło Limanowej, w rodzinie zamożnych gospodarzy Wojciecha i Agaty z d. Ryś. W latach 1907-1911 uczęszczał do szkoły powszechnej w Limanowej. We wrześniu 1911 roku rozpoczął naukę w I Gimnazjum w Nowym Sączu. W 1916 roku, po ukończeniu czwartej klasy, zaciągnął się do II Brygady Legionów jako ułan 8-go Pułku Ułanów im. ks. J. Poniatowskiego. W lipcu 1917 roku wszedł w skład podkorpusu posiłkowego i znalazł się na Bukowinie. Następnie został internowany na Węgrzech, a potem wcielony siłą do wojska austriackiego. Wiosną 1919 roku zgłosił się do wojska i wziął udział "odsieczy Lwowa", za co otrzymał Krzyż Walecznych. 13 lipca 1920 ponownie zaciągnął się do wojska jako wachmistrz 8-go pułku ułanów krakowskich.
Jesienią 1921 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia teologiczne na Uniwersytecie Krakowskim. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 września 1925. Pracę duszpasterską rozpoczął w Czarnym Dunajcu, a w 1930 roku został przeniesiony do Balina koło Chrzanowa. Pracę duszpasterską przerwał wybuch II wojny światowej. Ksiądz J. Joniec uprzedzony o możliwości aresztowania schronił się w styczniu 1940 roku u rodziny w Nowym Sączu, a następnie przez Szczawnicę przerzucony został na Słowację, następnie przez Węgry , Jugosławię, Grecję, Turcję, Syrię - 30 czerwca 1940 dostał się do Palestyny. Tam został mianowany kapelanem Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.
We wrześniu 1940 roku SBSK przeniesiona została do Egiptu, a w sierpniu 1941 roku znalazła się w Tobruku. Po zakończeniu oblężeniu Tobruku SBSK stoczyła bardzo ciężką walkę pod EL-CHAZALA (15-17 lipiec 1941) i została następnie zreorganizowana w 3 Dywizję Strzelców Karpackich. Jej naczelnym kapelanem został ks. J. Joniec. W grudniu 1943 roku 3 Brygada Strzelców Karpackich przybyła do Włoch, gdzie od stycznia 1944 roku rozpoczęły się walki o Monte Cassino. Za bitwę pod Monte Cassino ks. Joniec otrzymał drugi Krzyż Walecznych. Dalszy szlak bojowy 3 DSK wiódł przez Ancorę, Asyż, Terra del Sole, Medicinę i Bolonię.
We Włoszech ks. Joniec pozostał do 5 września 1946. Czynnie uczestniczył w urządzaniu cmentarzy żołnierskich pod Monte Cassino, w Loreto i Bolonii. Był jednym z inicjatorów budowy pomnika na wzgórzu 593, gdzie toczyły się najcięższe walki o Monte Cassino.
10 września 1946 przybył do Wielkiej Brytanii, gdzie pełnił do końca obowiązki kapelana wojskowego. Po powrocie do kraju został proboszczem w Woli Justowskiej koło Krakowa, a od lutego 1951 roku został przeniesiony do Oświęcimia, gdzie po intensywnej pracy duszpasterskiej i przesłuchaniu w Urzędzie Bezpieczeństwa przebył dwa zawały. Zmarł 21 grudnia 1956. Pogrzeb, któremu przewodniczył abp Eugeniusz Baziak, odbył się w wigilię Bożego Narodzenia. Spoczął na cmentarzu Oświęcimskim.
Bibliografia
| |||||