Jochemczyk Antoni: Różnice pomiędzy wersjami
(→Bibliografia: dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Jochemczyk Antoni (1899-1970) == | == Jochemczyk Antoni (1899-1970) == | ||
Urodził się 20 maja 1899 w Dziećkowicach. Był synem rolnika Jana i Marii z d. Gorczaty. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Miejskim Gimnazjum w Mysłowicach, a następnie w Wiedniu (1910-1911), gdzie w 1911 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|krakowskiego | Urodził się 20 maja 1899 w Dziećkowicach. Był synem rolnika Jana i Marii z d. Gorczaty. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Miejskim Gimnazjum w Mysłowicach, a następnie w Wiedniu (1910-1911), gdzie w 1911 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|krakowskiego Seminarium Duchownego]] i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1915 w katedrze na Wawelu z rąk [[Sapieha Adam Stefan|bpa Adama Stefana Sapiehy]]. | ||
Po święceniach został skierowany w charakterze wikariusza do parafii Opatrzności Bożej w Białej. W latach 1917-1924 pełnił ponadto obowiązki katechety szkół wydziałowych i żeńskiego seminarium nauczycielskiego. W okresie [[Powstania i plebiscyt|powstań i plebiscytu]] włączył się aktywnie w działalność społeczno-narodową. Jego zaangażowanie potwierdził osobiście [[Korfanty Wojciech|Wojciech Korfanty]], który w zachowanym telegramie ze stycznia 1921 roku napisał: „upraszam o łaskawe i natychmiastowe przedłużenie urlopu ks. Antoniego Jochemczyka z Białej, który dla akcji plebiscytowej jest koniecznie potrzebny”. | Po święceniach został skierowany w charakterze wikariusza do parafii Opatrzności Bożej w Białej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W latach 1917-1924 pełnił ponadto obowiązki katechety szkół wydziałowych i żeńskiego seminarium nauczycielskiego. W okresie [[Powstania i plebiscyt|powstań i plebiscytu]] włączył się aktywnie w działalność społeczno-narodową. Jego zaangażowanie potwierdził osobiście [[Korfanty Wojciech|Wojciech Korfanty]], który w zachowanym telegramie ze stycznia 1921 roku napisał: „upraszam o łaskawe i natychmiastowe przedłużenie urlopu ks. Antoniego Jochemczyka z Białej, który dla akcji plebiscytowej jest koniecznie potrzebny”. | ||
18 grudnia 1924 ks. Jochemczyk został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. W tym samym roku rozpoczął pracę jako katecheta w Państwowym Gimnazjum w Pszczynie. Z miastem tym związał się na długie lata. W grudniu 1931 roku otrzymał z rąk Wojewody Katowickiego Michała Grażyńskiego dyplom za działalność i wierną służbę Ojczyźnie w okresie plebiscytu oraz medal 10-lecia odzyskania niepodległości. W lipcu 1933 roku został mianowany kapelanem drużyny harcerzy im. Tadeusza Kościuszki w Pszczynie, a dwa lata później kapelanem tamtejszego hufca męskiego i żeńskiego. Był ponadto wizytatorem szkół powszechnych w Pszczynie oraz moderatorem Sodalicji Mariańskiej dla szkół średnich żeńskich w diecezji katowickiej. Przez pewien czas równolegle z gimnazjum pszczyńskim katechizował w Miejskim Liceum Żeńskim. 7 kwietnia 1937 [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] mianował go wizytatorem nauki religii w diecezji katowickiej na okręg: bielski, cieszyński i pszczyński. | 18 grudnia 1924 ks. Jochemczyk został inkardynowany do [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego| Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska]]. W tym samym roku rozpoczął pracę jako katecheta w Państwowym Gimnazjum w Pszczynie. Z miastem tym związał się na długie lata. W grudniu 1931 roku otrzymał z rąk Wojewody Katowickiego [[Grażyński Michał|Michała Grażyńskiego]] dyplom za działalność i wierną służbę Ojczyźnie w okresie plebiscytu oraz medal 10-lecia odzyskania niepodległości. W lipcu 1933 roku został mianowany kapelanem drużyny harcerzy im. Tadeusza Kościuszki w Pszczynie, a dwa lata później kapelanem tamtejszego hufca męskiego i żeńskiego. Był ponadto wizytatorem szkół powszechnych w Pszczynie oraz moderatorem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]] dla szkół średnich żeńskich w diecezji katowickiej. Przez pewien czas równolegle z gimnazjum pszczyńskim katechizował w Miejskim Liceum Żeńskim. 7 kwietnia 1937 [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] mianował go wizytatorem nauki religii w diecezji katowickiej na okręg: bielski, cieszyński i pszczyński. | ||
Po wybuchu II wojny światowej, 27 maja 1940 został mianowany substytutem w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach. Dwa lata później otrzymał nominację na administratora tej parafii (do 1950 roku). Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej ponownie rozpoczął pracę katechetyczną w Pszczynie. Uczył wówczas w Państwowym Liceum Pedagogicznym. Ponadto otrzymał nominację na wizytatora szkół powszechnych w diecezji katowickiej. 21 października 1948 powrócił do parafii pawłowickiej, którą - tym razem - administrował przez dwa lata. 17 listopada 1949 otrzymał wiadomość z | Po wybuchu II wojny światowej, 27 maja 1940 został mianowany substytutem w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach]]. Dwa lata później otrzymał nominację na administratora tej parafii (do 1950 roku). Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej ponownie rozpoczął pracę katechetyczną w Pszczynie. Uczył wówczas w Państwowym Liceum Pedagogicznym. Ponadto otrzymał nominację na wizytatora szkół powszechnych w diecezji katowickiej. 21 października 1948 powrócił do parafii pawłowickiej, którą - tym razem - administrował przez dwa lata. 17 listopada 1949 otrzymał wiadomość z Kuratorium Oświaty, że jako wizytator nauki religii przeszedł w stan spoczynku. Następnie był krótko rektorem [[Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siemianowicach Śląskich|kościoła NSPJ w Siemianowicach Śląskich]] (4 czerwca 1950). W 1951 roku został mianowany kapelanem [[Boromeuszki - Żory|ss. boromeuszek]] i Zakładu św. Karola Boromeusza w Żorach. Bp S. Adamski mianował go także kanonikiem honorowym [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej w Katowicach]] oraz egzaminatorem prosynodalnym (5 listopada 1952). Zmarł 28 lutego 1970 w Żorach. Został pochowany w Dziećkowicach. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 22:43, 20 cze 2016
Jochemczyk Antoni (1899-1970)
Urodził się 20 maja 1899 w Dziećkowicach. Był synem rolnika Jana i Marii z d. Gorczaty. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Miejskim Gimnazjum w Mysłowicach, a następnie w Wiedniu (1910-1911), gdzie w 1911 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do krakowskiego Seminarium Duchownego i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1915 w katedrze na Wawelu z rąk bpa Adama Stefana Sapiehy.
Po święceniach został skierowany w charakterze wikariusza do parafii Opatrzności Bożej w Białej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W latach 1917-1924 pełnił ponadto obowiązki katechety szkół wydziałowych i żeńskiego seminarium nauczycielskiego. W okresie powstań i plebiscytu włączył się aktywnie w działalność społeczno-narodową. Jego zaangażowanie potwierdził osobiście Wojciech Korfanty, który w zachowanym telegramie ze stycznia 1921 roku napisał: „upraszam o łaskawe i natychmiastowe przedłużenie urlopu ks. Antoniego Jochemczyka z Białej, który dla akcji plebiscytowej jest koniecznie potrzebny”.
18 grudnia 1924 ks. Jochemczyk został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. W tym samym roku rozpoczął pracę jako katecheta w Państwowym Gimnazjum w Pszczynie. Z miastem tym związał się na długie lata. W grudniu 1931 roku otrzymał z rąk Wojewody Katowickiego Michała Grażyńskiego dyplom za działalność i wierną służbę Ojczyźnie w okresie plebiscytu oraz medal 10-lecia odzyskania niepodległości. W lipcu 1933 roku został mianowany kapelanem drużyny harcerzy im. Tadeusza Kościuszki w Pszczynie, a dwa lata później kapelanem tamtejszego hufca męskiego i żeńskiego. Był ponadto wizytatorem szkół powszechnych w Pszczynie oraz moderatorem Sodalicji Mariańskiej dla szkół średnich żeńskich w diecezji katowickiej. Przez pewien czas równolegle z gimnazjum pszczyńskim katechizował w Miejskim Liceum Żeńskim. 7 kwietnia 1937 bp S. Adamski mianował go wizytatorem nauki religii w diecezji katowickiej na okręg: bielski, cieszyński i pszczyński.
Po wybuchu II wojny światowej, 27 maja 1940 został mianowany substytutem w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach. Dwa lata później otrzymał nominację na administratora tej parafii (do 1950 roku). Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej ponownie rozpoczął pracę katechetyczną w Pszczynie. Uczył wówczas w Państwowym Liceum Pedagogicznym. Ponadto otrzymał nominację na wizytatora szkół powszechnych w diecezji katowickiej. 21 października 1948 powrócił do parafii pawłowickiej, którą - tym razem - administrował przez dwa lata. 17 listopada 1949 otrzymał wiadomość z Kuratorium Oświaty, że jako wizytator nauki religii przeszedł w stan spoczynku. Następnie był krótko rektorem kościoła NSPJ w Siemianowicach Śląskich (4 czerwca 1950). W 1951 roku został mianowany kapelanem ss. boromeuszek i Zakładu św. Karola Boromeusza w Żorach. Bp S. Adamski mianował go także kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach oraz egzaminatorem prosynodalnym (5 listopada 1952). Zmarł 28 lutego 1970 w Żorach. Został pochowany w Dziećkowicach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Antoniego Jochemczyka; Schematyzm 1927-1970; WD 1929, nr 2, s. 22; Dziećkowice, pr. zb. pod red. A. Liskowacka i R. Brom, Katowice 2005, s. 253-254; Nekrolog, GN 1970, nr 18, s. 107; Myszor, Historia diecezji, s. 233.
| |||||