Jochemczyk Antoni

Jochemczyk Antoni (1899-1970)

Urodził się 20 maja 1899 w Dziećkowicach w rodzinie rolnika Jana i Marii z d. Gorczaty. Po ukończeniu szkoły powszechnej uczył się najpierw w Miejskim Gimnazjum w Mysłowicach, a następnie w Wiedniu (1910-1911), gdzie w 1911 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do krakowskiego Seminarium Duchownego i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 maja 1915 w katedrze na Wawelu z rąk bpa Adama Stefana Sapiehy.

Po święceniach został skierowany w charakterze wikariusza do parafii Opatrzności Bożej w Białej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). W latach 1917-1924 pełnił ponadto obowiązki katechety szkół wydziałowych i żeńskiego seminarium nauczycielskiego. W okresie powstań i plebiscytu włączył się aktywnie w działalność społeczno-narodową. Jego zaangażowanie potwierdził osobiście Wojciech Korfanty, który w zachowanym telegramie ze stycznia 1921 roku napisał: upraszam o łaskawe i natychmiastowe przedłużenie urlopu ks. Antoniego Jochemczyka z Białej, który dla akcji plebiscytowej jest koniecznie potrzebny.

18 grudnia 1924 ks. Jochemczyk został inkardynowany do Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska. W tym samym roku rozpoczął pracę jako katecheta w Państwowym Gimnazjum w Pszczynie. Z miastem tym związał się na długie lata. W grudniu 1931 roku otrzymał z rąk wojewody katowickiego Michała Grażyńskiego dyplom za działalność i wierną służbę Ojczyźnie w okresie plebiscytu oraz medal 10-lecia odzyskania niepodległości. W lipcu 1933 roku został mianowany kapelanem drużyny harcerzy im. Tadeusza Kościuszki w Pszczynie, a dwa lata później kapelanem tamtejszego hufca męskiego i żeńskiego. Był ponadto wizytatorem szkół powszechnych w Pszczynie oraz moderatorem Sodalicji Mariańskiej dla szkół średnich żeńskich w diecezji katowickiej. Przez pewien czas równolegle z gimnazjum pszczyńskim katechizował w Miejskim Liceum Żeńskim. 7 kwietnia 1937 bp S. Adamski mianował go wizytatorem nauki religii w diecezji katowickiej na okręg: bielski, cieszyński i pszczyński.

Po wybuchu II wojny światowej, 27 maja 1940 został mianowany substytutem w parafii św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach. Dwa lata później otrzymał nominację na administratora tej parafii (do 1950 roku). Po zakończeniu okupacji hitlerowskiej ponownie rozpoczął pracę katechetyczną w Pszczynie. Uczył wówczas w Państwowym Liceum Pedagogicznym. Ponadto otrzymał nominację na wizytatora szkół powszechnych w diecezji katowickiej. 21 października 1948 powrócił do parafii pawłowickiej, którą - tym razem - administrował przez dwa lata. 17 listopada 1949 otrzymał wiadomość z Kuratorium Oświaty, że jako wizytator nauki religii przeszedł w stan spoczynku. Następnie był krótko rektorem kościoła pw. NSPJ w Siemianowicach Śląskich (4 czerwca 1950). W 1951 roku został mianowany kapelanem sióstr boromeuszek i Zakładu św. Karola Boromeusza w Żorach. Bp S. Adamski mianował go także kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach oraz egzaminatorem prosynodalnym (5 listopada 1952). Zmarł 28 lutego 1970 w Żorach. Został pochowany w Dziećkowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Antoniego Jochemczyka; Schematyzm 1927-1970; WD 1929, nr 2, s. 22; Dziećkowice, pr. zb. pod red. A. Liskowacka i R. Brom, Katowice 2005, s. 253-254; Nekrolog, GN 1970, nr 18, s. 107; Myszor, Historia diecezji, s. 233.