Janik Paweł

Janik Paweł (1895-1978), proboszcz w Świerklanach

Urodził się 28 czerwca 1895 w Haci k. Raciborza. Szkołę średnią ukończył w Chorzowie. W 1915 roku wstąpił do Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 20 lipca 1920 we Wrocławiu z rąk kard. A. Bertrama. Był wikariuszem w Łagiewnikach, potem Tarnowskich Górach i Starym Chorzowie. Na mocy dekretu z 16 lipca 1929 objął nowo powstałą parafię w Świerklanach. Tutaj zbudował nowy kościół i probostwo w miejsce spalonego, drewnianego kościoła i probostwa. Zorganizował życie parafialne. Jego zasługą było założenie czterech oddziałów Akcji Katolickiej, która kierowała pracą wszystkich bractw i stowarzyszeń.

Praca nad organizacją parafii, przeżycia w czasie okupacji, kiedy był zagrożonym obozem koncentracyjnym i przejście frontu w 1945 roku nadwyrężyło jego siły. W 1947 roku zrezygnował z parafii. Otrzymał mniejszą placówkę w Gierałtowicach, gdzie jeszcze przez 11 lat pracował. 8 września 1958 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Panewnikach. Żył jak zakonnik: w samotności, skupieniu, ubóstwie. Celebrował we własnym mieszkaniu. Początkowo sam, potem w koncelebrze, wreszcie uczestniczył w Mszy odprawianej u niego przez oo. Franciszkanów. Był poważnie chory: bezwład nóg, astma sercowa, ciągłe duszności, bóle wewnętrzne, bezsenność — to nieodłączni towarzysze ostatniego okresu jego życia.

Był wybitnym, znanym na Śląsku esperantystą. Nieustannie odświeżał sobie na własny użytek całe studium teologii. Papież Pius XI odznaczył ks. Janika złotym krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice. Zmarł 7 sierpnia 1978 w Panewnikach. Pochowany w Świerklanach, opodal kościoła, który zbudował wraz z parafianami w 1930 roku.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Pawła Janika; Schematyzm 1923-1981; WD 1929, nr 6, s. 53; 1930, nr 2, s. 48; 1931, nr 1, s. 14; F. Grudniok, Nekrolog, WD 1979, nr 1, s. 19-20; K. Zimończyk, Świerklany, Kraków 1998, s. 111.