Innocenty V: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Bł. Innocenty V (ok. 1224-1276), papież== | ==Bł. Innocenty V (ok. 1224-1276), papież== | ||
Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224 roku. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 roku został magistrem teologii i do 1264 roku kierował katedrą teologii w Paryżu. Był dwukrotnie prowincjałem dominikanów we Francji (1264-1267, 1269-1272). Jako generalny kaznodzieja zakonu nawoływał do krucjaty zapowiedzianej przez [[Klemens IV|papieża Klemensa IV]]. W 1272 roku [[Grzegorz X|papież Grzegorz X]] mianował go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galii. W 1273 roku został kardynałem i biskupem Ostii. Wybrany na Stolicę Piotrową 21 stycznia 1276 na następcę papieża Grzegorza X. Był pierwszym uczonym dominikaninem na tronie [[Św. Piotr Apostoł|Świętego Piotra]] i osobistym doradcą papieża. Jego publikacje naukowe cieszyły się uznaniem. Pisał traktaty z zakresu etyki oraz komentarze do Pisma Świętego. Razem z Albertem Wielkim i [[Św. Tomasz z Akwinu|Tomaszem z Akwinu]] opracował regułę studium dominikańskiego. Przywrócił dyscyplinę kościelną w archidiecezji lyońskiej oraz ustrzegł ją od aneksji, którą zamierzał przeprowadzić król francuski Filip III Śmiały. Miał udział w przygotowaniach do Soboru Lyońskiego II, w którym aktywnie uczestniczył. Jako wielki penitencjarz Grzegorza X wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swego przyjaciela, [[Św. Bonawentura|Bonawentury]]. Był pobożny i surowy w obyczajach; więcej zajmował się nauką niż polityką. Kontynuował przygotowania do krucjaty oraz podjął starania o doprowadzenie do unii z Kościołem bizantyjskim. Papież Innocenty V zmarł 22 kwietnia 1276 po krótkiej chorobie, w opinii świętości (jego rządy trwały zaledwie pół roku). [[Leon XIII|Papież Leon XIII]] 13 marca 1898 ogłosił go błogosławionym. | |||
Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224 roku. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 roku | |||
*Jego wspomnienie liturgiczne przypada 22 czerwca. | *Jego wspomnienie liturgiczne przypada 22 czerwca. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, | R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 71; K. Kuźmak, Innocenty V, [w:] Encyklopedia katolicka, t. VII, Lublin 1997, kol. 251; J. Kelly, Encyklopedia papieży, Warszawa 2006, s. 278-279. | ||
{{Papież}} | |||
{{Święty}} | {{Święty}} | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Papieże - I|Innocenty V]] | |||
[[Kategoria:Sanctus - I|Innocenty V]] | [[Kategoria:Sanctus - I|Innocenty V]] | ||
[[Kategoria:Biografie | [[Kategoria:Biografie - I|Innocenty V]] | ||
Aktualna wersja na dzień 20:25, 14 sty 2020
Bł. Innocenty V (ok. 1224-1276), papież
Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224 roku. W wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 roku został magistrem teologii i do 1264 roku kierował katedrą teologii w Paryżu. Był dwukrotnie prowincjałem dominikanów we Francji (1264-1267, 1269-1272). Jako generalny kaznodzieja zakonu nawoływał do krucjaty zapowiedzianej przez papieża Klemensa IV. W 1272 roku papież Grzegorz X mianował go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galii. W 1273 roku został kardynałem i biskupem Ostii. Wybrany na Stolicę Piotrową 21 stycznia 1276 na następcę papieża Grzegorza X. Był pierwszym uczonym dominikaninem na tronie Świętego Piotra i osobistym doradcą papieża. Jego publikacje naukowe cieszyły się uznaniem. Pisał traktaty z zakresu etyki oraz komentarze do Pisma Świętego. Razem z Albertem Wielkim i Tomaszem z Akwinu opracował regułę studium dominikańskiego. Przywrócił dyscyplinę kościelną w archidiecezji lyońskiej oraz ustrzegł ją od aneksji, którą zamierzał przeprowadzić król francuski Filip III Śmiały. Miał udział w przygotowaniach do Soboru Lyońskiego II, w którym aktywnie uczestniczył. Jako wielki penitencjarz Grzegorza X wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swego przyjaciela, Bonawentury. Był pobożny i surowy w obyczajach; więcej zajmował się nauką niż polityką. Kontynuował przygotowania do krucjaty oraz podjął starania o doprowadzenie do unii z Kościołem bizantyjskim. Papież Innocenty V zmarł 22 kwietnia 1276 po krótkiej chorobie, w opinii świętości (jego rządy trwały zaledwie pół roku). Papież Leon XIII 13 marca 1898 ogłosił go błogosławionym.
- Jego wspomnienie liturgiczne przypada 22 czerwca.
Bibliografia
R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 71; K. Kuźmak, Innocenty V, [w:] Encyklopedia katolicka, t. VII, Lublin 1997, kol. 251; J. Kelly, Encyklopedia papieży, Warszawa 2006, s. 278-279.
|
|
|