Gołębiewski Marian: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe hasło)
 
(dr)
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Gołębiewski Marian (1937-), arcybiskup metropolita wrocławski, biblista ==
== Gołębiewski Marian (1937-2024), arcybiskup metropolita wrocławski, biblista ==


Urodził się 22 września 1937 w Trzebuchowie. Studiował w seminarium duchownym we Włocławku, później również w Lublinie i w Rzymie. 24 czerwca 1962 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Antoniego Pawłowskiego. Pracował jako duszpasterz w Ślesinie i Zduńskiej Woli. W latach 1966-1969 studiował nauki biblijne na KUL w Lublinie, a następnie w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Doktorat nauk biblijnych uzyskał w 1976 roku.  
Urodził się 22 września 1937 w Trzebuchowie. Studiował w seminarium duchownym we Włocławku, później również w Lublinie i w Rzymie. 24 czerwca 1962 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Antoniego Pawłowskiego. Pracował jako duszpasterz w Ślesinie i Zduńskiej Woli. W latach 1966-1969 studiował nauki biblijne na KUL w Lublinie, a następnie w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Doktorat nauk biblijnych uzyskał w 1976 roku.  
W 1976 roku podjął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako wykładowca Pisma Świętego Starego Testamentu, języka greckiego, łacińskiego i angielskiego oraz jako członek kolegium redaktorskiego "Ateneum Kapłańskiego". Pełnił również ważne urzędy w strukturze Kościoła Włocławskiego i seminarium: sędzia, prefekt studiów i rektor (w latach 1983-1992), wykładał w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i seminarium duchownym we Włocławku, opublikował szereg prac z biblistyki. Otrzymał godność kanonika włocławskiej kapituły katedralnej. Był również członkiem Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów, Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów. Od roku 1980 podjął pracę z Akademią Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie 28 lutego 1994 roku odbyło się kolokwium habilitacyjne na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. "Hymny Samopochwalne Jahwe u Deutero-Izajasza (40-48). Studium literacko-teologiczno-filozoficzne". Następnie 1 grudnia 1994 roku został powołany na kierownika Katedry Bibilistyki Starego Testamentu oraz pełnił obowiązki kierownika Katedry Filologii Biblijnej. 21 września 1995 powierzono mu stanowisko profesora nadzwyczajnego.


20 lipca 1996 mianowany został ordynariuszem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej jako następcę zmarłego biskupa Czesława Domina. Święcenia biskupie przyjął 31 sierpnia z rąk nuncjusza apostolskiego w Polsce, abpa Józefa Kowalczyka i odbył ingres do katedry w Koszalinie. W czasie posługi w Kościele koszalińskim był członkiem Rady Naukowej, przewodniczącym Sekcji Biblijnej Komisji nauki Wiary oraz członkiem Papieskiej Rady Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.
W 1976 roku podjął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako wykładowca Pisma Świętego Starego Testamentu, języka greckiego, łacińskiego i angielskiego oraz jako członek kolegium redaktorskiego "Ateneum Kapłańskiego". Pełnił również ważne urzędy w strukturze Kościoła Włocławskiego i seminarium: sędzia, prefekt studiów i rektor (w latach 1983-1992), wykładał w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i seminarium duchownym we Włocławku, opublikował szereg prac z biblistyki. Otrzymał godność kanonika włocławskiej kapituły katedralnej. Był również członkiem Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów, Komisji [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]] ds. Seminariów. Od 1980 roku podjął pracę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie 28 lutego 1994 odbyło się kolokwium habilitacyjne na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. ''Hymny Samopochwalne Jahwe u Deutero-Izajasza (40-48). Studium literacko-teologiczno-filozoficzne''. Następnie 1 grudnia 1994  został powołany na kierownika Katedry Biblistyki Starego Testamentu oraz pełnił obowiązki kierownika Katedry Filologii Biblijnej. 21 września 1995 powierzono mu stanowisko profesora nadzwyczajnego.


3 kwietnia 2004 Ojciec Święty Jan Paweł II przyjął rezygnację kard. Henryka Gulbinowicza z obowiązków arcybiskupa archidiecezji wrocławskiej i mianował jego następcą bpa Mariana Gołębiewskiego. Ingres do katedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu odbył się 24 kwietnia 2004.  
20 lipca 1996 mianowany został ordynariuszem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej jako następca zmarłego [[Domin Czesław|bpa Czesława Domina]]. Święcenia biskupie przyjął 31 sierpnia z rąk nuncjusza apostolskiego w Polsce, abpa Józefa Kowalczyka i odbył ingres do katedry w Koszalinie. W czasie posługi w Kościele koszalińskim był  przewodniczącym Sekcji Biblijnej Komisji Nauki Wiary oraz członkiem Papieskiej Rady Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.


3 kwietnia 2004 [[Jan Paweł II|papież Jan Paweł II]] przyjął rezygnację [[Gulbinowicz Henryk|kard. Henryka Gulbinowicza ]] z obowiązków rządcy  [[Diecezja wrocławska|archidiecezji wrocławskiej]] i mianował jego następcą bpa Mariana Gołębiewskiego. Ingres do katedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu odbył się 24 kwietnia 2004. 18 maja 2013 [[Franciszek, papież|papież Franciszek]] przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity wrocławskiego. Jednocześnie zlecił mu pełnienie funkcji administratora apostolskiego archidiecezji do czasu kanonicznego objęcia urzędu przez jego następcę, którym został biskup pomocniczy [[Archidiecezja Katowicka|archidiecezji katowickiej]] [[Kupny Józef|Józef Kupny]]. Zmarł 11 marca 2024. Pogrzeb odbył się 18 marca 2024 w archikatedrze wrocławskiej św. Jana Chrzciciela. Spoczął w krypcie biskupów wrocławskich w podziemiach katedry.
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
 
P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999, Warszawa 2000, s. 123; G. Polak, Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 103.
{{Biskup}}
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - G]]
[[Kategoria:Biografie - G]]
[[Kategoria:Biskupi - G]]
[[Kategoria:biskupi wrocławscy]]
[[Kategoria:Biblistyka]]

Aktualna wersja na dzień 00:24, 19 mar 2024

Gołębiewski Marian (1937-2024), arcybiskup metropolita wrocławski, biblista

Urodził się 22 września 1937 w Trzebuchowie. Studiował w seminarium duchownym we Włocławku, później również w Lublinie i w Rzymie. 24 czerwca 1962 przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Antoniego Pawłowskiego. Pracował jako duszpasterz w Ślesinie i Zduńskiej Woli. W latach 1966-1969 studiował nauki biblijne na KUL w Lublinie, a następnie w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Doktorat nauk biblijnych uzyskał w 1976 roku.

W 1976 roku podjął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako wykładowca Pisma Świętego Starego Testamentu, języka greckiego, łacińskiego i angielskiego oraz jako członek kolegium redaktorskiego "Ateneum Kapłańskiego". Pełnił również ważne urzędy w strukturze Kościoła Włocławskiego i seminarium: sędzia, prefekt studiów i rektor (w latach 1983-1992), wykładał w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie i seminarium duchownym we Włocławku, opublikował szereg prac z biblistyki. Otrzymał godność kanonika włocławskiej kapituły katedralnej. Był również członkiem Rady Kapłańskiej, Kolegium Konsultorów, Komisji Episkopatu Polski ds. Seminariów. Od 1980 roku podjął pracę na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie 28 lutego 1994 odbyło się kolokwium habilitacyjne na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. Hymny Samopochwalne Jahwe u Deutero-Izajasza (40-48). Studium literacko-teologiczno-filozoficzne. Następnie 1 grudnia 1994 został powołany na kierownika Katedry Biblistyki Starego Testamentu oraz pełnił obowiązki kierownika Katedry Filologii Biblijnej. 21 września 1995 powierzono mu stanowisko profesora nadzwyczajnego.

20 lipca 1996 mianowany został ordynariuszem diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej jako następca zmarłego bpa Czesława Domina. Święcenia biskupie przyjął 31 sierpnia z rąk nuncjusza apostolskiego w Polsce, abpa Józefa Kowalczyka i odbył ingres do katedry w Koszalinie. W czasie posługi w Kościele koszalińskim był przewodniczącym Sekcji Biblijnej Komisji Nauki Wiary oraz członkiem Papieskiej Rady Duszpasterstwa Migrantów i Podróżnych.

3 kwietnia 2004 papież Jan Paweł II przyjął rezygnację kard. Henryka Gulbinowicza z obowiązków rządcy archidiecezji wrocławskiej i mianował jego następcą bpa Mariana Gołębiewskiego. Ingres do katedry św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu odbył się 24 kwietnia 2004. 18 maja 2013 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity wrocławskiego. Jednocześnie zlecił mu pełnienie funkcji administratora apostolskiego archidiecezji do czasu kanonicznego objęcia urzędu przez jego następcę, którym został biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej Józef Kupny. Zmarł 11 marca 2024. Pogrzeb odbył się 18 marca 2024 w archikatedrze wrocławskiej św. Jana Chrzciciela. Spoczął w krypcie biskupów wrocławskich w podziemiach katedry.

Bibliografia

P. Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999, Warszawa 2000, s. 123; G. Polak, Kto jest kim w Kościele, Warszawa 1999, s. 103.