Eisenberg Wiktor: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
 
(dr)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==Eisenberg Wiktor (1866-1947), katecheta==
==Eisenberg Wiktor (1866-1947), katecheta==


Urodził się 25 lipca 1866 w Jabłonkowie. Po ukończeniu szkoły elementarnej i gimnazjum rozpoczął studia na Fakultecie Teologicznym w Ołomuńcu. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1890 w Ołomuńcu. Po święceniach otrzymał zgodę swego ordynariusza na pracę w austriackiej części diecezji wrocławskiej i przez 11 lat był wikariuszem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie.  
Urodził się 25 lipca 1866 w Jabłonkowie. Po ukończeniu szkoły elementarnej i gimnazjum rozpoczął studia na [[Seminarium Duchowne w Ołomuńcu|Fakultecie Teologicznym w Ołomuńcu]]. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1890 w Ołomuńcu. Po święceniach otrzymał zgodę swego ordynariusza na pracę w austriackiej części [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]] i przez 11 lat był wikariuszem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Cieszynie|parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie]].  


W 1901 roku przeszedł z duszpasterstwa do pracy katechetycznej. Obowiązki katechety pełnił kolejno w: Niemieckiej Szkole Realnej, Gimnazjum Humanistycznym, szkole ludowej i wydziałowej oraz w Zakładzie Wychowawczym. W 1927 roku władze szkolne zamierzały przenieść go w stan spoczynku, ale Wydział Oświecenia Publicznego w Katowicach, ze względu na dotkliwy brak kadry katechetycznej, zgodził się na jego dalszą pracę dydaktyczną.  
W 1901 roku przeszedł z duszpasterstwa do pracy katechetycznej. Obowiązki katechety pełnił kolejno w: Niemieckiej Szkole Realnej, Gimnazjum Humanistycznym, szkole ludowej i wydziałowej oraz w Zakładzie Wychowawczym. W 1927 roku władze szkolne zamierzały przenieść go w stan spoczynku, ale Wydział Oświecenia Publicznego w Katowicach, ze względu na dotkliwy brak kadry katechetycznej, zgodził się na jego dalszą pracę dydaktyczną.  


W 1930 roku obchodził 40-lecie kapłaństwa. [[Adamski Stanisław|Bp S. Adamski]] uhonorował ks. Eisenberga tytułem radcy duchownego. W 1932 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca życia pozostał w Cieszynie, z którym to miastem związał się od początku drogi kapłańskiej. Zmarł 29 stycznia 1947 w szpitalu ss. elżbietanek w Cieszynie.  
W 1930 roku obchodził 40-lecie kapłaństwa. [[Adamski Stanisław|Bp S. Adamski]] uhonorował ks. Eisenberga tytułem radcy duchownego. W 1932 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca życia pozostał w Cieszynie, z którym to miastem związał się od początku drogi kapłańskiej. Zmarł 29 stycznia 1947 w szpitalu [[Klasztor Sióstr Elżbietanek w Cieszynie|sióstr elżbietanek w Cieszynie]].  


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 00:09, 10 lut 2021

Eisenberg Wiktor (1866-1947), katecheta

Urodził się 25 lipca 1866 w Jabłonkowie. Po ukończeniu szkoły elementarnej i gimnazjum rozpoczął studia na Fakultecie Teologicznym w Ołomuńcu. Święcenia kapłańskie przyjął 5 lipca 1890 w Ołomuńcu. Po święceniach otrzymał zgodę swego ordynariusza na pracę w austriackiej części diecezji wrocławskiej i przez 11 lat był wikariuszem w parafii św. Marii Magdaleny w Cieszynie.

W 1901 roku przeszedł z duszpasterstwa do pracy katechetycznej. Obowiązki katechety pełnił kolejno w: Niemieckiej Szkole Realnej, Gimnazjum Humanistycznym, szkole ludowej i wydziałowej oraz w Zakładzie Wychowawczym. W 1927 roku władze szkolne zamierzały przenieść go w stan spoczynku, ale Wydział Oświecenia Publicznego w Katowicach, ze względu na dotkliwy brak kadry katechetycznej, zgodził się na jego dalszą pracę dydaktyczną.

W 1930 roku obchodził 40-lecie kapłaństwa. Bp S. Adamski uhonorował ks. Eisenberga tytułem radcy duchownego. W 1932 roku przeszedł na emeryturę, ale do końca życia pozostał w Cieszynie, z którym to miastem związał się od początku drogi kapłańskiej. Zmarł 29 stycznia 1947 w szpitalu sióstr elżbietanek w Cieszynie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Wiktora Eisenberga; Schematyzm 1927-1947; WD 1930, nr 8, s. 92; Olszar, Duchowieństwo, s. 369-370; Martyrologium, s. 174.